Έρευνα από το Τμήμα Κινησιολογίας του Πανεπιστημίου McMaster βρήκε ότι τα πρακτικά οφέλη της διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης (HIIT) ή οι μικρές, έντονες ασκήσεις οποιουδήποτε είδους γυμναστικής θα μπορούσαν να ωφελήσουν ιδιαίτερα ανθρώπους που έχουν βιώσει τραυματισμούς της σπονδυλικής τους στήλης.
Σε μια αναλυτική ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στο Spinal Cord, οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία σχετικά με τα συνολικά οφέλη υγείας, τις πιθανές παρενέργειες και τις δυνατότητες διαλειμματικής προπόνησης για τους πάσχοντες από τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η HIIT και η SIT (sprint interval training – υποτύπος της πρώτης που περιλαμβάνει το έντονο τρέξιμο) βελτιώνουν την καρδιοαναπνευστική ικανότητα των ατόμων αυτών σε βαθμό που φαίνεται να αντιστοιχεί σε μεγαλύτερες περιόδους άσκησης μέτριας έντασης. Το πιο σημαντικό, μάλιστα, είναι ότι ο πληθυσμός αυτός είναι γενικά ικανός να αντέξει τόσο την HIIT όσο και τη SIT, ενώ ελάχιστες είναι οι αναφορές που έχουν υπάρξει σχετικά με βλάβες από αυτό το είδος γυμναστικής.
«Αυτό μπορεί να αφορά ιδιαίτερα το περιβάλλον αποθεραπείας του ασθενούς, όπου οι πρόσφατα τραυματίες στη σπονδυλική στήλη περνούν αρκετές εβδομάδες πριν πάρουν εξιτήριο από τα κέντρα αποκατάστασης», αναφέρει η Audrey Hicks, καθηγήτρια και μια εκ των επικεφαλής συγγραφέων της μελέτης και συνεχίζει:
«Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ημέρες ενός ασθενούς είναι γεμάτες με φυσικοθεραπείες, εργοθεραπείες, λειτουργικές προπονήσεις και ασκήσεις, που στόχο έχουν τη βέλτιστη μετάβαση στην κοινότητα. Ο χρόνος που απαιτείται είναι τεράστιος, επομένως οι αποτελεσματικές μορφές άσκησης μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα ελκυστικές».
Όπως γίνεται αντιληπτό, οι τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης οδηγούν σε περιορισμένη φυσικής δραστηριότητα, πράγμα που με τη σειρά του οδηγεί σε άλλα προβλήματα υγείας όπως η χειρότερη φυσική κατάσταση, η μυϊκή ατροφία, το αυξημένο σωματικό λίπος και ο αυξημένος κίνδυνος καρδιακών παθήσεων και διαβήτη.
Σε προηγούμενη μελέτη τους, η Δρ. Hicks και η ομάδα της έχουν δείξει ότι ένα πρόγραμμα SIT τρεις φορές την εβδομάδα για πέντε εβδομάδες έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση των δεικτών καρδιοαναπνευστικής κατάστασης, σε επίπεδα ίδια με την παραδοσιακή άσκηση μέτριας έντασης, που όμως χρειάζεται αρκετό χρόνο για να ολοκληρωθεί.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να μάθουμε περισσότερα για τη δυνατότητα ενσωμάτωσης της HIIT στα προγράμματα πασχόντων από τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης επειδή αυτή μορφή προπόνησης απαιτεί γρήγορες μεταβάσεις μεταξύ της προπόνησης υψηλής και χαμηλότερης έντασης, γεγονός που αποτελεί πρόκληση για ανθρώπους με περιορισμένη κινητικότητα.
«Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε την υλοποίηση περισσότερων ερευνών προκειμένου να ανακοινώσουμε ασφαλείς οδηγίες για την εφαρμογή αυτού του είδους άσκησης στον εν λόγω πληθυσμό», καταλήγει η Δρ. Hicks.
Διαβάστε επίσης
Όλες οι νέες τεχνικές στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης
Η προπόνηση των 12′ που γίνεται παντού και αδυνατίζει
Πόνος στη μέση και τον αυχένα: Η θεραπεία που ανακουφίζει με ασφάλεια
