FITNESS
Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα αποτελεί τον πιο συχνό τραυματισμό ερασιτεχνών και επαγγελματικών αθλητών – Ενημερωθείτε για τους παράγοντες κινδύνου και τους τρόπους αντιμετώπισης
-
*Γράφει ο Αθανάσιος Φοντάρας, φυσικοθεραπευτής
Η ρήξη του αχιλλείου τένοντα είναι η απότομη διακοπή της συνέχειάς του, με αποτέλεσμα την αδυναμία βάδισης. Ο αχίλλειος τένοντας είναι ο παχύτερος και ισχυρότερος τένοντας του ανθρωπίνου σώματος. Βρίσκεται στο οπίσθιο τμήμα του ποδιού μας, πίσω και πάνω από την πτέρνα. Έχει υπολογιστεί ότι κατά το τρέξιμο στον αχίλλειο τένοντα ασκούνται δυνάμεις ίσες με το οκταπλάσιο του βάρους μας ενώ σε σπρίντ μπορεί ναι φτάσουν και το 16πλάσιο.
Η ρήξη του αχιλλείου μπορεί να συμβεί στον επαγγελματία και ερασιτέχνη αθλητή ως εξέλιξη χρόνιας τενοντοπάθειας λόγω της επαναλαμβανόμενης υπέρχρησης και καταπόνησης του τένοντα. Εμφανίζεται 9 φορές συχνότερα σε άνδρες κυρίως λόγω της ενασχόλησης των ανδρών με τα σπορ. Υπάρχουν μελέτες που ενοχοποιούν παραμέτρους, όπως η ομάδα αίματος (συχνότερα στην ομάδα Ο), το επάγγελμα και η χρήση του αριστερού σκέλους.
Οι ρήξεις προκαλούνται από αιφνίδια αύξηση στην τάση που ασκείται στον αχίλλειο τένοντα όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις πτώσης από ύψος, πτώση σε λακούβα κατά τη βάδιση ή απότομη αύξηση της έντασης της δραστηριότητας.
Παράγοντες κινδύνου ρήξης αχιλλείου τένοντα:
- Ηλικία: Αυξημένη συχνότερα σε ηλικίες 20-25 και 35-45 ετών
- Φύλο
- Αθλήματα με τρέξιμο, άλματα, απότομες αλλαγές ταχύτητας
- Προηγηθείσες εγχύσεις κορτιζόνης
- Λήψη αντιβιοτικών (κινολόνες)
- Λήψη φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερίνης (στατίνες)
- Παχυσαρκία.
Η αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση της ρήξης του αχιλλείου τένοντα εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και το επίπεδο δραστηριότητας.
Η συντηρητική αντιμετώπιση συνίσταται σε συμπλησίαση του κομμένου τένοντα με χρήση ειδικών κηδεμόνων. Συνοδεύεται από υψηλό ποσοστό επαναρρήξεων 30% και μείωση της ισχύος του τένοντα κατά 30%.
Η χειρουργική αποκατάσταση με συρραφή του τένοντα γίνεται με ισχυρά μη απορροφήσιμα ράμματα. Μπορεί να γίνει είτε ανοιχτά με τομή περίπου 8 εκατοστών είτε διαδερμικά για καλύτερη επούλωση του τραύματος.
Η μετεγχειρητική πορεία και αποκατάσταση του ασθενούς περιλαμβάνει την περίοδο ακινητοποίησης για να δοθεί στον οργανισμό ο χρόνος και οι συνθήκες να επουλώσουν την συρραφή. Τις συνθήκες και τα μέσα αυτά καλούμαστε να τα χρησιμοποιήσουμε σε ένα ολοκληρωμένο Φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα αποκατάστασης με χρήση συσκευής εναλλαγής κρυοθεραπείας-θερμοθεραπείας, tens, tecar και laser.
Ακολουθεί η προοδευτική κινητοποίηση έτσι ώστε το άκρο πόδι να κινηθεί σε όλο το εύρος κίνησης και στη συνέχεια να ενδυναμωθεί με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα κινησιοθεραπείας που θα περιλαμβάνει ασκήσεις αύξησης μυϊκής ισχύος, αντοχής και ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας. Σε έναν επαγγελματία αθλητή θα γίνει χρήση και ισοκινητικού δυναμομέτρου (cybex) με στόχο την ασφαλή επιστροφή στο άθλημα του.
Η πρόληψη της ρήξης του αχιλλείου τένοντα περιλαμβάνει κάποιες πρακτικές που θα σας προφυλάξουν από τον τραυματισμό όπως κάνοντας καλό ζέσταμα και καλές διατάσεις στο γαστροκνήμιο, βάζοντας ποικιλία στις ασκήσεις σας όπως εναλλαγή αθλημάτων υψηλής με χαμηλής έντασης και έλεγχο του περιβάλλοντος που κάνετε άθληση.
Διαβάστε επίσης:
Πονούν τα γόνατά σας; Αυτά είναι τα παπούτσια που χρειάζεστε
Πόνος στο γόνατο: Τα παπούτσια που ανακουφίζουν – Θα εκπλαγείτε
Αθλητικές κακώσεις: Οι έξι συχνότερες και πώς αντιμετωπίζονται