Ομάδα ερευνητών από τα Πανεπιστήμια Ghent και της Κοπεγχάγης βρήκε ότι τα αντιισταμινικά φάρμακα μπορούν να μειώσουν τα οφέλη της άσκησης. Στη σχετική δημοσίευση στο Science Advances, η ομάδα περι- δύο πειράματα τα οποία πραγματοποίησε –ένα μικρού χρονικού εύρους και ένα μεγάλου- στο οποίο οι εθελοντές έλαβαν αντιισταμινικά πριν ξεκινήσουν το πρόγραμμα άσκησής τους.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λαμβάνουν αντιισταμινικά για να ανακουφιστούν από τα συμπτώματα αλλεργιών. Αυτά τα φάρμακα ανήκουν σε δύο γενικές κατηγορίες, ανάλογα με τον τύπο των υποδοχέων ισταμίνης που στοχεύουν. Εκείνα που στοχεύουν τους υποδοχείς ισταμίνης Η1 προορίζονται για τους πάσχοντες από αλλεργίες, ενώ εκείνα που στοχεύουν τους υποδοχείς ισταμίνης Η2 προορίζονται για τη θεραπεία προβλημάτων ισταμίνης στο έντερο. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, λοιπόν, οι ερευνητές εξέτασαν τις επιδράσεις και των δύο ειδών αντιισταμινικής θεραπείας σε εθελοντές που ακολουθούσαν προγράμματα άσκησης.
Η ισταμίνη είναι ένα χημικό που παράγεται από το σώμα για πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι η ρύθμιση της ροής του αίματος στους μύες, ιδιαίτερα μετά από ένταση λόγω άσκησης. Η αύξηση στη ροή του αίματος συμβάλλει στην αποκατάσταση και το «χτίσιμο» περισσότερων μυών. Στην εργασία αυτή, οι ερευνητές θέλησαν να δουν τι μπορεί να συμβεί αν η παραγωγή ισταμίνης εμποδιστεί πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την άσκηση. Για να το βρουν διεξήγαγαν αυτά τα δύο πειράματα, με το ένα να διενεργείται σε μια μεμονωμένη φάση και το δεύτερο μερικές εβδομάδες αργότερα.
Στο πρώτο πείραμα, έξι άνδρες και δύο γυναίκες έκαναν ποδήλατο γυμναστικής για 40 λεπτά χωρίς να πάρουν αντιισταμινικά. Η ίδια ομάδα συμμετεχόντων έκανε ξανά ποδήλατο για τον ίδιο χρόνο μετά τη λήψη αντιισταμινικών τα οποία μπλόκαραν τους υποδοχείς ισταμίνης Η1 και Η2. Σε όλους τους συμμετέχοντες μετρήθηκαν ο καρδιακός ρυθμός, η αρτηριακή πίεση και η ροή του αίματος.
Στο δεύτερο πείραμα, 18 άνδρες έκαναν ποδήλατο –με τους μισούς να παίρνουν αντιισταμινικά και οι υπόλοιποι να είναι η ομάδα ελέγχου- και μετρήθηκαν οι ίδιοι δείκτες όπως και στους συμμετέχοντες στο πρώτο πείραμα. Οι εθελοντές στη συνέχεια έκαναν ένα πρόγραμμα προπόνησης με ποδήλατο διάρκειας έξι εβδομάδων, με την άσκηση να πραγματοποιείται τρεις φορές την εβδομάδα. Στη συνέχεια, επανέλαβαν την άσκηση με το ποδήλατο που είχαν κάνει στην αρχή του πειράματος.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι το μπλοκάρισμα της ισταμίνης στην πρώτη ομάδα είχε ως αποτέλεσμα μικρότερη αύξηση στη ροή του αίματος στους μύες κατά τη διάρκεια της άσκησης. Στο εκτενέστερο πείραμα, τέλος, οι ερευνητές βρήκαν ότι όσοι είχαν λάβει τα αντιισταμινικά βίωσαν μικρότερη βελτίωση στην αποδοτικότητα της άσκησης, στη ροή του αίματος ή στη μυϊκή ανάπτυξη.
Διαβάστε επίσης
Ανοιξιάτικες αλλεργίες: Όλοι οι τρόποι να προφυλαχθείτε και να τις αντιμετωπίσετε
Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου: Η θεραπεία που μπορεί να δώσει λύση
Πόσο επικίνδυνη είναι η αλλεργία στην πενικιλίνη
