Τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα, γι΄ αυτό ζήσε το κάθε λεπτό, το κάθε βράδυ αϋπνίας, την κάθε αγκαλιά
Δε μου είπε κανείς πως το πλάσμα που μου μαθαίνει να είμαι τόσο κοντά με κάποιον θα μου μάθει ταυτόχρονα πως να μη προσκολλούμαι επάνω του.
Δε μου είπαν πως τι και αν το κουβάλησα μέσα μου για μήνες …. Θα χρειαστεί να μάθω να το «αφήνω» ξανά και ξανά… Όχι όχι εκείνο… Αλλά την εικόνα που σχηματίζω μέσα μου για αυτό.
Πριν καν συνηθίσεις μια κατάσταση, εκείνο αλλάζει και έρχεσαι αντιμέτωπη με μια νέα… Και δώστου να την μάθεις από την αρχή.
Πας να προσαρμοστείς με την αϋπνία, και τσουπ κοιμάται. Πας να χαρείς με το πρόγραμμα ύπνου και αυτό αλλάζει. Μαθαίνεις ποια είναι τραγουδάκια με τα οποία ηρεμεί και με το που τα μάθεις, απευθείας αλλάζει και ζητάει νέα μέθοδο να εφευρεις. Εκεί που έχεις συνηθισει τις ιδιαιτερότητες του, τις αλλάζει. Σαν να σε καλεί να δώσεις όλα όσα έχεις… Και όταν νιώθεις πως δεν έχεις…σου διδάσκει πως έχεις άλλα τόσα.
Και αυτοί οι αποχωρισμοί;
Αποχαιρετάς το βρεφακι που με μια αγκαλιά ηρεμούσε και καλωσοριζεις το μωράκι που τρελαίνεται για παιχνίδια, αποχαιρετάς το μωράκι που χωράει ολόκληρο μέσα στην αγκαλιά σου και υποδέχεσαι το παιδάκι που δε χωράει στον κόσμο όλο.
Ένας λυγμος που δε παίρνει ποτέ μορφή γιατί ο κάθε αποχωρισμός φέρνει και μια νέα πραγματικότητα με νέα χαμόγελα.
Αποχαιρετάς όλα όσα ήξερες κάθε μέρα για να μάθεις νέα πράγματα που θα σου χρειαστούν περισσοτερο απέναντι στην ανατροφή του.
Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα και πώς να συμβαδισεις με την ταχύτητα τους.Δε προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις όσα χάνεις… Για αυτό ζήσε το κάθε λεπτό, το κάθε βράδυ αϋπνίας, την κάθε αγκαλιά που μυρίζει εξάρτηση.
Όσο πιο πολύ ψηλώνει τόσο πιο πολύ ξεμακραινει από εσένα.
Όμως… Όσο πιο πολύ ξεμακραίνει το σώμα από τη μαμά τόσο πιο πολύ η ψυχή έρχεται κοντά της
Χαρά Βλαχοδήμου
Ψυχολόγος
- : -
