Τι έδειξε μελέτη σε χιλιάδες εθελοντές για την αϋπνία έναρξης, την ενδιάμεση αφύπνιση και τη χρήση υπνωτικών.
Ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν αποκοιμηθεί πριν καλά-καλά αγγίξει το κεφάλι τους το μαξιλάρι; Ή μήπως στριφογυρίζετε επί ώρα έως ότου σφαλίσουν επιτέλους τα μάτια σας; Η απάντησή σας μπορεί να δείχνει πόσο κινδυνεύετε να αναπτύξετε άνοια αργότερα στη ζωή σας, αναφέρουν επιστήμονες από τη Νέα Υόρκη.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με χιλιάδες εθελοντές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένες διαταραχές του ύπνου αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει για όλες.
Τα νέα ευρήματα ενισχύουν εκείνα που συσχετίζουν την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών με την ποιότητα του ύπνου, λένε οι ερευνητές.
«Το κίνητρο της μελέτης ήταν προσωπικό», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Roger Wong, επίκουρος καθηγητής Δημοσίας Υγείας & Προληπτικής Ιατρικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (SUNY). «Ο πατέρας μου υποφέρει από επίμονα προβλήματα ύπνου από τότε που άρχισε η πανδημία. Αναρωτήθηκα πόσο θα επηρεάσουν τελικά τη νοητική οξύτητά του και άρχισα να ψάχνω στην ιατρική βιβλιογραφία».
Ο Dr. Wong διαπίστωσε ότι οι έως τώρα κλινικές μελέτες είχαν αντικρουόμενα ευρήματα και θέλησε να εξετάσει προσεκτικότερα το θέμα. Έτσι, αναζήτησε δεδομένα σε μία μεγάλη, ετήσια έρευνα στις ΗΠΑ που εξετάζει την πορεία της υγείας ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω.
Στην ανάλυσή του ενέταξε δεδομένα από 6.284 άνδρες και γυναίκες, που δεν έπασχαν από άνοια κατά την έναρξή της το 2011. Η έρευνα εστιάστηκε σε τρεις δείκτες της ποιότητας του ύπνου:
- Την αϋπνία έναρξης (ο πάσχων δεν καταφέρνει να αποκοιμηθεί μέσα σε 30 λεπτά από τη στιγμή που ξαπλώνει στο κρεβάτι του)
- Την ενδιάμεση αφύπνιση (ο πάσχων ξυπνάει στη διάρκεια της νύχτας και αδυνατεί να ξανακοιμηθεί)
- Τη λήψη υπνωτικών χαπιών
Τα ευρήματα
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση American Journal of Preventive Medicine. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η αϋπνία έναρξης και η χρήση υπνωτικών χαπιών συσχετίζονταν ισχυρά με τον κίνδυνο άνοιας μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Στην πραγματικότητα, όσοι εθελοντές έπασχαν από αϋπνία έναρξης είχαν 51% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με άνοια. Αντίστοιχα, όσοι χρειάζονταν υπνωτικά χάπια για να κοιμηθούν είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν άνοια.
Ωστόσο όσοι εθελοντές παρουσίαζαν ενδιάμεση αφύπνιση είχαν κατά 40% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν άνοια.
«Περιμέναμε ότι η αϋπνία έναρξης και η λήψη υπνωτικών θα συσχετίζονταν θετικά με την άνοια. Μας εξέπληξε όμως το εύρημα για την ενδιάμεση αφύπνιση», είπε ο Dr. Wong. Και πρόσθεσε πως δεν γνωρίζει που μπορεί να οφείλεται το εύρημα αυτό.
Τα ευρήματα της μελέτης είναι σημαντικά διότι είναι η πρώτη που εξετάζει πως σχετίζονται οι χρόνιες διαταραχές ύπνου με την άνοια, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα του γενικού πληθυσμού, λένε οι ερευνητές. Οι προγενέστερες μελέτες είχαν συσχετίσει με την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών με:
- Την έλλειψη ύπνου (λιγότερες από 5 ώρες κάθε βράδυ)
- Το πόσο βαθιά κοιμάται κανείς
- Τη χρήση βραχείας δράσης βενζοδιαζεπινών (είναι υπνωτικά φάρμακα)
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι εξίσου σημαντικές είναι και οι επιμέρους διαταραχές ύπνου», δήλωσε η ερευνήτρια Dr. Margaret Anne Lovier, επίσης από το SUNY. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι με την κατάλληλη αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών θα μπορούσε να μειωθεί ο κίνδυνος για άνοια».
Φωτογραφία: iStock
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
