H Dior Couture SS23 που παρουσιάστηκε χθες στην couture εβδομάδα μόδας του Παρισιού είχε τη χαμένη κομψότητα και σεξουαλικότητα των ‘20s του περασμένου αιώνα, ίσως δηλαδή της μοναδικής περιόδου στη μόδα που οι δύο αυτές αξίες μπορούσαν να συνυπάρξουν αρμονικά. Με μία πρώτη ματιά στη συλλογή μπορεί να φανταστεί κανείς την Maria Grazia Chiuri μπροστά από ένα mood board να προσπαθεί να τραβήξει μια νοητή γραμμή ανάμεσα στα roaring ‘20s του τότε και τα roaring ‘20s του σήμερα.
Καρφιτσώνει μια φωτογραφία της Joséphine Baker, της Αφροαμερικανίδας τραγουδίστριας και χορεύτριας που εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες στα μέσα της δεκαετίας του 1920 για την κοσμοπολίτικη πόλη του Παρισιού, η οποία ήταν ονειρεμένος προορισμός για καλλιτέχνες, συγγραφείς και σχεδιαστές μόδας, εκείνη είναι ο οδηγός της. Δένει το κόκκινο νήμα στην πινέζα και το τραβά χαμηλά όπου βρίσκεται μια εικόνα από την Cruise collection του περασμένου καλοκαιριού που ήταν επηρεασμένη από την κουλτούρα του φλαμένκο. Κάνει ένα βήμα πίσω να δει πιο καθαρά, τα τελευταία της μεγάλα στοιχήματα: την μνήμη, την κληρονομιά, την ενδυνάμωση.
Φτάνοντας στη δημιουργία της Dior Couture SS23 είναι ολοφάνερο ότι η Chiuri επιδιώκει να εξυψώσει το γυναικείο σώμα, να του δώσει πίσω ως δεδομένα πράγματα που αποτυπώθηκαν στη μόδα και σε κάποιες κοινωνικές κυψέλες που κινούνταν σε πιο πνευματικούς χώρους του περασμένου αιώνα, αλλά ποτέ συλλογικά στην κοινωνία. Η καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Dior, εκτός από ένα homage σε μία σειρά από δυναμικές γυναίκες, θέλει να δώσει στη γυναίκα των ‘20s του 21ου αιώνα, που αναδύεται κι αυτή μέσα από ένα συλλογικό τραύμα, στην περίπτωσή μας αυτό πανδημίας και της οικονομικής κρίσης, τον ερωτισμό μιας αυστηρής γραμμής, τη γοητεία της αιθέριας σιλουέτας ενός ρούχου.
Τα ρούχα της Dior Couture SS23 γλιστρούν πάνω στο σώμα και το χαϊδεύουν. Σε μετάξι, σε βελούδο, συχνά με ένα τσαλακωμένο αποτέλεσμα που προσφέρει κίνησε και ζωντάνια στο ύφασμα. Τα κεντήματα είναι λεπτά. Μικροσκοπικά ασημένια studs και παγιέτες καταλαμβάνουν το χώρο και απορροφούν τα φώτα της πασαρέλας αντανακλώντας τα στο κοινό. Κρόσσια σε αποχρώσεις του ασημιού και του χρυσού συνοδεύουν και μεγεθύνουν τη χορογραφία των κινήσεων που σκιαγραφούνται από το σώμα.
Τα κοστούμια και τα παλτό αποτίουν φόρο τιμής στα αντρικά υφάσματα που είναι αγαπητά στον Monsieur Dior. Το μήκος, πάντα πάνω από τον αστράγαλο, αποκαλύπτει παπούτσια με τακούνια και επιβλητικές σόλες. Από τη μία λοιπόν τα power suites που παίζουν με τις κλασικές αξίες Dior, αλλά και με ένα κλείσιμο του ματιού στο ανδρόγυνο στιλ, από την άλλη τα χυτά στο σώμα υφάσματα, το βελούδο και το μετάξι που γίνονται πηγή ξεγνοιασιάς, μιας πιο ανέμελης αντιμετώπισης της ζωής, μια γιορτή της σεξουαλικότητας. Όλα στοιχεία απαραίτητα στη γυναίκα διαχρονικά, αλλά και σε δύσκολους καιρούς. Η γραμμή τώρα στον πίνακα της Chiuri ανάμεσα στα αυθεντικά roaring ‘20s και το σήμερα είναι ευθεία.
Η σκηνοθεσία της επίδειξης από την εμβληματική Αφροαμερικανίδα καλλιτέχνιδα Mickalene Thomas, εξυμνεί τις μαύρες και μικτής φυλής γυναίκες, όπως η Joséphine Baker, οι οποίες εξελίχθηκαν σε ισχυρές φυσιογνωμίες σπάζοντας τα φυλετικά εμπόδια και πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα. Το έργο της Mickalene Thomas εξερευνά θέματα διασημοτήτων, θηλυκότητας και εξουσίας, αμφισβητώντας το ανδρικό βλέμμα και θέτοντας υπό αμφισβήτηση τους κυρίαρχους κανόνες της ιστορίας της τέχνης. Εκφράζεται μέσω της ζωγραφικής και επινοεί κολάζ αναμειγνύοντας τυπωμένες εικόνες, φωτογραφίες και άλλα υλικά στοιχεία, χρησιμοποιώντας συχνά εικονογραφίες διάσημων καλλιτεχνών, προκειμένου να αμφισβητήσει τους κοινωνικούς κανόνες και τα ιδανικά της γυναικείας ομορφιάς ανά τους αιώνες.
Το ντεκόρ που σχεδίασε ειδικά για την επίδειξη του Dior, ενσαρκώνει ένα νέο πάνθεον γυναικών, που γεννήθηκε από μια συζήτηση αφιερωμένη στη σημασία των μαύρων και mixed race γυναικείων μορφών που αναδείχθηκαν σε είδωλα επιλέγοντας να σκέφτονται και να ενεργούν διαφορετικά. Οι γυναίκες αυτές είναι: Joséphine Baker, Diahann Carroll, Dorothy Dandridge, Marpessa Dawn, Ophelia DeVore, Lena Horne, Eartha Kitt, Donyale Luna, Josephine Premice, Hazel Scott, Nina Simone, Naomi Sims και Helen Williams.
Ο δημιουργικός διάλογος των Chiuri και Thomas αγκαλιάζει όμορφα τον πυρήνα της συλλογής, νοηματοδοτεί ουσιαστικά το έναυσμα της έμπνευσής της. Πρόκειται για μια συλλογή που φιλοδοξεί να υμνήσει τη γυναικεία σεξουαλικότητα, το γυναικείο σώμα – ως μανιφέστο ερωτισμού ανεξαρτήτου χρώματος, σχήματος ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Το στοίχημα της Chiuri είναι η αποτύπωση όλων των εκφάνσεων της γυναικείας ύπαρξης και οι αντιθέσεις των σιλουετών της Couture συλλογής το καταφέρνουν.
Φωτογραφίες: Courtesy of Dior
Ακολουθήστε το - στο
Google News
και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
