Κι όμως, δεν είναι όλες οι γιαγιάδες ίδιες – Ποια «σβήνει» καλύτερα στεναχώριες και ψυχικά τραύματα
ΠΑΙΔΙ
Τα περισσότερα παιδιά περιβάλλονται από τρυφερούς και υποστηρικτικούς παππούδες και γιαγιάδες – Μία όμως είναι εκείνη που αφήνει το πιο ισχυρό θετικό αποτύπωμα στην ψυχή τους
Μια ενδιαφέρουσα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Turku της Φινλανδίας καταλήγει σε ένα ιδιαίτερο συμπέρασμα: Η ενεργή παρουσία της γιαγιάς -από την πλευρά της μητέρας- μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην καλλιέργεια της ψυχικής ανθεκτικότητας του παιδιού, βελτιώνοντας την ευημερία του και «σβήνοντας» τα τραύματα που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί από δύσκολα παιδικά βιώματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, μάλιστα, το θετικό αποτύπωμα αυτής της συγκεκριμένης γιαγιάς είναι τόσο ισχυρό, που διαρκεί μέχρι και την ενηλικίωση.
Ο χρόνος, η ενέργεια και η υποστήριξη που παρέχει η γιαγιά, από την πλευρά της μητέρας, μπορούν να μειώσουν τα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα των παιδιών που έχουν έρθει αντιμέτωπα με δύσκολα παιδικά βιώματα, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η συνύπαρξη με άτομα που κάνουν καταχρήσεις.
Η μορφή της υποστήριξης μπορεί να ποικίλλει, από την άμεση φροντίδα των παιδιών μέχρι την οικονομική ενίσχυση.
Το πιο ενδιαφέρον, ίσως, συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι η στήριξη που παρέχεται από την άλλη γιαγιά ή τους παππούδες δεν φαίνεται να έχει την ίδια επίδραση.
Η μελέτη βασίστηκε στα στοιχεία μιας έρευνας στην οποία συμμετείχαν 1.197 Άγγλοι και Ουαλοί έφηβοι ηλικίας 11-16 ετών. Η εξελικτική βιολογία υποδηλώνει ότι η συμμετοχή των παππούδων και των γιαγιάδων στην ανατροφή των εγγονών έχει αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα της φυσικής επιλογής, για να δώσει στους απογόνους καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης σε δύσκολα περιβάλλοντα. Ωστόσο, ελάχιστα είναι τα ερευνητικά στοιχεία σχετικά με την έκταση της θετικής επίδρασης που ασκούν οι παππούδες και οι γιαγιάδες στην ανάπτυξη των εγγονών, ενώ τα διαθέσιμα αποτελέσματα σχηματίζουν μια «θολή» εικόνα.
«Οι επιπτώσεις των αντιξοοτήτων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια των ευαίσθητων περιόδων ανάπτυξης, όπως η παιδική ηλικία, μπορεί να εξακολουθούν να υφίστανται και στην ενηλικίωση. Για παράδειγμα, συχνά εκδηλώνονται στην ενήλικη ζωή, αυξάνοντας τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου και ελαττώνοντας τις πιθανότητες δημιουργίας οικογένειας», εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής Samuli H- από το Πανεπιστήμιο Turku.
Διαβάστε επίσης
Θα κρατήσουν το παιδί ο παππούς και η γιαγιά; Όχι, αν δεν διαβάσετε πρώτα αυτό
Παππούς-Γιαγιά: Η γλυκιά κίνηση που κρύβει κινδύνους για το παιδί
Θέλετε να μάθετε πόσο γρήγορα θα γεράσετε; Ρωτήστε τους παππούδες σας αν πήγαν σχολείο – Δείτε γιατί
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
