Χάρης Τζωρτζάκης: Mικρό γράμμα στον Α/ΓΕΕΘΑ – «Στρατηγέ μου, εγώ αγαπώ την πατρίδα μου ολόκληρη, εσείς…»
Συγκλονιστική επιστολή του ηθοποιού Χάρη Τζωρτζάκη, μέσω του newscenter, προς τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Κωνσταντίνο Φλώρο
Συγκλονιστική επιστολή του ηθοποιού Χάρη Τζωρτζάκη, μέσω του newscenter, προς τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Κωνσταντίνο Φλώρο, με αφορμή την πύρινη και έμπλεη πατριωτισμού ομιλία του κατα την τελετή ορκωμοσίας νεοκαταταγέντων η οποία πραγματοποιήθηκε προ λίγων ημερών στο Μεγάλο Πεύκο.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε κατά την τελετή ότι ενώ όλοι οι επίσημοι στέκονταν κάτω από τις τέντες λόγω της κακοκαιρίας, ο Στρατηγός στάθηκε εκτός των προστατευτικών την ώρα που μαίνονταν η βροχή. Για περισσότερο από 30 λεπτά έμεινε μαζί με τους νεοκαταταγέντες στη βροχή.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, κατά τον χαιρετισμό του και καλωσορίζοντας τους 180 ορκισθέντες ΕΠΟΠ στην οικογένεια των Ειδικών Δυνάμεων τους κάλεσε να καταβάλουν κάθε προσπάθεια και κάθε θυσία, ώστε να ανταποκριθούν στις προσδοκίες του Στρατεύματος και τους τόνισε τη σημασία του όρκου τους ως του αόρατου συνδέσμου με όσους υπηρέτησαν στο παρελθόν, υπηρετούν στο παρόν και θα υπηρετήσουν στο μέλλον, υπερασπιζόμενοι διαχρονικά τα Ιερά και τα Όσια του Έθνους.
Η ομιλία παρακίνησε τον ηθοποιό Χάρη Τζωρτζάκη να γράψει «ένα μικρό γράμμα στον Α/ΓΕΕΘΑ», το οποίο δημοσιεύουμε αυτούσιο:
«Αξιότιμε Στρατηγέ,
Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον την ομιλία σας υπό βροχή στην ορκομωσία των νεοεισαχθέντων επαγγελματιών οπλιτών. Σας θαύμασα ειλικρινά για τη λεβεντιά και την ευθύτητα του λόγου σας. Αυτός είναι ένας πραγματικά άξιος άνθρωπος που εμπνέει και κερδίζει σεβασμό, συλλογίστηκα. Και πραγμάτι με κερδίσατε. Προς στιγμήν με έπιασα να συγκινούμαι κι όλας και ψήγμα ειρωνίας δεν διατρέχει τη σκέψη και το λόγο μου. Για μια στιγμή όμως. Ύστερα θυμήθηκα ότι είμαστε σε διαφορετικά στρατόπεδα και τη συγκίνηση κατέλαβε η περισυλλογή.
Είμαστε σε διαφορετικά στρατόπεδα όχι γιατί εγώ δεν αγαπώ την πατρίδα μου, όπως σπεύδουν να μας συκοφαντήσουν αυτοί που μόνο να συκοφαντούνε ξέρουν, κάθε άλλο. Απλώς εγώ αγαπώ την πατρίδα ολόκληρη. Ενώ εσείς τη μισή. Γιατί το έθνος μισή πατρίδα είναι. Και πώς γίνεται να αγαπώ την πατρίδα μισή όταν μπορώ να την αγαπήσω ολόκληρη;
Στη δικιά μου πατρίδα, την ολόκληρη, μπορεί να μην ορκίζονται πίστη στο Σύνταγμα, ούτε στους νόμους που επιβάλλει η εκλεγμένη μεν ολιγαρχική το δίχως άλλο κοινοβουλευτική εξουσία δε. Στη δικιά μου πατρίδα ορκίζονται αιώνια πίστη και υποταγή στις υπέρτατες αξίες του Ουμανισμού. Αλλά μιας και αγαπάτε τις διάσημες αρχαίες ρήσεις, «ή ταν ή επί τας» είπατε περήφανα στο λόγο σας, θα αναφέρω κιεγώ μία όχι τόσο διάσημη αλλά οπωσδήποτε τόσο αρχαία όσο η δική σας, μόνο που θα μου επιτρέψετε να την ξεστομίσω με μια κάποια συστολή και να κλίνω την κεφαλή μου τόσο που να να κοιτώ στο ύψος του ανθρώπου. «Άνθρωπον ζητώ».
«Άνθρωπον ζητώ» είπε ο Διογένης. Έλληνα, Αλβανό, Τούρκο, Πακιστανό, Κινέζο, Κορεάτη, Ρώσο, Ρουμάνο, ψηλό, κοντό, με ένα πόδι, με δυο πόδια, ας είναι τυφλός, μουγγός, όμορφος, άσχημος, ας είναι φτωχός, ας είναι και πλούσιος, με στολή, χωρίς στολή, ένθεο, άθεο, Χριστιανό, Μουσουλμάνο, άντρα, γυναίκα, γκέι, στρέιτ, άφυλο, άφυλη, άφυλο.
Άνθρωπος να είναι Στρατηγέ μου κι εγώ θα πολεμάω δίπλα του. Με το λόγο μου και τη ζωή μου. Δίπλα στον άνθρωπο, για τον άνθρωπο και ενάντια σε όσους μας σκοτώνουν. Εμάς και την ανθρωπιά μας. Κι αν ο εχθρός μπει στην πατρίδα μας θα πάρουμε κι εμείς τα όπλα,και μπορεί να μην έχουμε Ραφάλ και φρεγάτες αλλά,έχουμε κι εμείς αίμα προγόνων να τιμήσουμε. Από τον Σπάρτακο μέχρι τον Παύλο Φύσσα. Είθε ο στρατός που τόσο άξια διοικείτε, να πολεμήσει κάποτε πλάι μας. Για μια πατρίδα ολόκληρη.
Με τιμή,
«ένας γλάρος»
- : -
