Ο Σεπτέμβρης θεωρείται κατεξοχήν ο μήνας της αρχής, της προσαρμογής, του προγράμματος και της επιστροφής στην ρουτίνα, τόσο για μικρούς όσο και για μεγάλους. Ο φετινός Σεπτέμβρης είναι διαφορετικός, καθώς επιστρέφουμε στα θρανία μετά από μία δεύτερη χρονιά όπου η Covid-19 και η νέα ‘’κανονικότητα’’ συνεχίζει να κρατάει.
Η πανδημία δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το κομμάτι της εκπαίδευσης, με τα σχολεία να παραμένουν κλειστά για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους και μαθητές, αλλά και καθηγητές και γονείς να προσπαθούν να προσαρμοστούν σε συνθήκες τηλεκπαίδευσης. Σίγουρα αυτό αποτέλεσε μία πρωτόγνωρή εμπειρία τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους ενήλικες. Το άγχος, η ανασφάλεια, ο θυμός, η θλίψη, η απουσία των συνομηλίκων αποτέλεσαν τα κύρια συναισθήματα των παιδιών που απασχόλησαν και τους γονείς τον περασμένο χειμώνα. Τα παιδία κλήθηκαν να προσαρμοστούν σε κάτι που δεν γνώριζαν, δοκίμασαν τα όρια τους. Υπάρχει, βέβαια, και η κατηγορία των παιδιών που δεν δυσκολεύτηκε, καθώς μπορεί να ήταν εξοικειωμένα με το διαδίκτυο ή να τους άρεσε η εσωστρέφεια και η μοναχικότητα που προσέφερε η εκπαίδευση από το σπίτι.
Η κατηγορία που ενδεχομένως προβληματίζει ακόμα και τους ειδικούς είναι αυτή των παιδιών που δεν είχαν εμπειρία δια ζώσης εκπαίδευσής και που ξεκινούσαν για πρώτη φορά, πρώτη χρονιά μία τάξη, σαν άγραφοι χάρτες. Τέτοιες ηλιακές ομάδες είναι τα παιδιά που πραγματοποίησαν την πρώτη δημοτικού μέσω τηλεκπαίδευσης, τις πρώτες τάξεις του Γυμνάσιού και του Λυκείου, καθώς και το πρώτο έτος της φοιτητικής ζωής. «Άραγε θα μπορεί το παιδί μου να συνειδητοποιήσει πως βρίσκεται στην δεύτερη τάξη δημοτικού, ενώ παράλληλα θα βιώνει στιγμές στο σχολείο για πρώτη φορά;», με ρώτησε γεμάτη άγχος μία μητέρα στη συνεδρία.
Τα παιδιά 6-8 ετών βρίσκονται σε μία ευμετάβλητη ηλικία που έχουν ανάγκη από νέες εικόνες και η κάθε εικόνα τους είναι πολύτιμη. Αυτές τις εικόνες ενδεχομένως να τις στερήθηκαν την χρόνια της τηλεκπαίδευσης ή να χρειάστηκε να τις δημιουργήσουν με την φαντασία τους (πχ. πώς είναι το σχολείο πραγματικά, πώς θα έμοιαζε το παιχνίδι στο διάλειμμα, οι εκδρομές με τους καθηγητές, τι κάνει ο συμμαθητής μου σήμερα που δεν τον είδα, τι σκέφτεται η δασκάλα μου για μένα πίσω από την κάμερα).
Πηγαίνοντας τα παιδιά στην δεύτερη τάξη δημοτικού, το στοίχημα είναι να συνειδητοποιήσουν πως μεγάλωσαν κατά ένα χρόνο, πως αυτά που θα ζήσουν στο σχολείο θα έχουν κάποιες ομοιότητες, αλλά και πολλές διαφορές από πέρυσι, διατηρώντας τον ενθουσιασμό τους για τον καινούριο που έρχεται.
Συμβουλές προς γονείς:
Οι συμβουλές στους γονείς που τα παιδιά τους βρίσκονται στην μετάβασή από την Πρώτη στην Δευτέρα δημοτικού, θα μπορούσαν να κυμανθούν σε δύο επίπεδα :
- Προετοιμασία για το σχολείο
- Προσαρμογή στη νέα σχολική πραγματικότητα
Πιο συγκεκριμένα:
- Ρωτάμε τα παιδιά για τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς τους.
- Συνεχίζουμε να τους ενημερώνουμε για όλα αυτά που δεν αλλάζουν (σεβασμός στην δασκάλα, ησυχία την ώρα του μαθήματος, τήρηση κανόνων υγιεινής).
- Προετοιμασία για όλα αυτά που ενδέχεται να αλλάξουν ( ο τρόπος εκπαίδευσης, τα μαθήματα που του άρεσαν online, οι παρέες του και ο τρόπος που θα παίζει με τους φίλους στα διαλείμματα.)
- Στοχεύουμε στην επανασύνδεση παλιών και νέων ιστοριών. Προτροπή να τις μοιραστεί το παιδί με τους συμμαθητές του. Συνδέουμε ιστορίες από την τηλεκπαίδευση με τις νέες δια ζώσης στιγμές στο σχολείο και φτιάχνουμε μία νέα κοινή ιστορία.
- Αφήνουμε τα παιδιά να πενθήσουν με τον τρόπο που επιθυμούν για την πρώτη χρονιά που «έχασαν».
Σημαντική υπενθύμιση
Ενημερώνουμε τα παιδιά εκ των προτέρων πως τα σχολεία μπορεί να χρειαστεί να ξανακλείσουν και ό,τι η μάθηση μπορεί να γίνει οπουδήποτε θυμίζοντας τα ό,τι και πέρυσι έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους τους μικρούς μας φίλους!
*Η Γεωργία-Χριστίνα Κανελλοπούλου είναι ψυχολόγος – οικογενειακή σύμβουλος
