Οι πιθανότητες για ένα παιδί να αναπτύξει διαβήτη τύπου 1 εάν ο πατέρας του πάσχει από τη νόσο είναι διπλάσιες σε σχέση με το εάν πάσχει η μητέρα του, σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που θα παρουσιαστεί στη φετινή ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) τον Σεπτέμβριο στη Μαδρίτη.
Στην ανάλυση συμμετείχαν 11.475 άτομα, που διαγνώστηκαν με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 όταν ήταν μεταξύ 0 και 88 ετών. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι είχαν 1,8 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν πατέρα με την πάθηση από ό,τι μητέρα. Αυτό ίσχυε για τα άτομα που διαγνώστηκαν με διαβήτη και στην παιδική ηλικία και ως ενήλικες.
«Συνολικά, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η σχετική προστασία που σχετίζεται με την ύπαρξη μητέρας με διαβήτη τύπου 1 σε σχέση με πατέρα με τη νόσο είναι μια μακροπρόθεσμη επίδραση που επεκτείνεται στην ενήλικη ζωή», επισημαίνει η Λόουρι Άλεν, από την ερευνητική ομάδα για τον Διαβήτη στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ.
Επίσης, σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη υποδηλώνει ότι η έκθεση στον διαβήτη τύπου 1 στη μήτρα παρέχει μακροπρόθεσμη προστασία έναντι της πάθησης στα παιδιά με πάσχουσες μητέρες σε σχέση με εκείνα που έχουν πάσχοντες πατέρες. Η χρονική στιγμή της διάγνωσης του γονέα είναι σημαντική, καθώς η ύπαρξη μητέρας με διαβήτη τύπου 1 φαίνεται να προστατεύει το παιδί από την πάθηση μόνο εάν η μητέρα έχει την πάθηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
«Η κατανόηση του γιατί η ύπαρξη μητέρας με διαβήτη τύπου 1 σε σύγκριση με πατέρα προσφέρει σχετική προστασία έναντι της πάθησης θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε νέους τρόπους πρόληψης του διαβήτη τύπου 1, όπως θεραπείες που μιμούνται κάποια από τα προστατευτικά στοιχεία από τις μητέρες», προσθέτει η κ. Άλεν.
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
