Μάνα εχασε το μωρό της επειδή κατάπιε μπαταρία και από τότε παλεύει για έναν σκοπό
Μία τόση δα μπαταριούλα σε σχήμα κουμπιού κατέστρεψε μια ολόκληρη οικογένεια. Μία μικρή, γυαλιστερή μπαταρία σχεδόν όσο είναι ένα χάπι έφερε την απόλυτη τραγωδία σε ένα σπίτι γεμάτο αγάπη. Αφαίρεσε τη ζωή από την 17 μηνών Reese Elizabeth Hamsmith. Όλοι την αγαπούσαν πολύ και τη φώναζαν χαϊδευτικά ReRe. Τώρα η μαμά της θέλει να σιγουρευτεί ότι καμία οικογένεια δεν θα υποφέρει ποτέ ξανά όπως η δική της.
Στα τέλη Οκτωβρίου η μικρή Reese εμφάνισε συριγμό (σφύριγμα κατά την αναπνοή) και η όρεξή της ελαττώθηκε. Οι γονείς της την πήγαν στον παιδίατρο, ο οποίος τη διέγνωσε με βρογχίτιδα. Δεν πήγε το μυαλό τους ότι η κατάσταση του παιδιού τους οφειλόταν στην κατάποση μπαταρίας.
Την επόμενη μέρα η Trista Hamsmith, μητέρα της Reese παρατήρησε ότι η μπαταρία έλειπε από τη θέση της. Μόλις συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί πήγε αμέσως το παιδί στα επείγοντα με την ελπίδα να μην την είχε καταπιεί αλλά δυστυχώς μία απλή ακτινογραφία το επιβεβαίωσε. Το παιδί εισήχθη αμέσως στο χειρουργείο και λίγες μέρες μετά πήρε εξιτήριο και επέστρεψε σπίτι του. Ακολούθησε αυστηρή δίαιτα και μετά από 4-6 εβδομάδες θα επέστρεφε στο νοσοκομείο για επανέλεγχο. “Θυμάμαι να πηγαίνω για ψώνια και να αγοράζω μόνο ότι ήταν σε υγρή μορφή. Έπρεπε να προσέξουμε πάρα πολύ τον πρώτο καιρό. Θυμάμαι ότι πηγαίναμε και τρώγαμε οι υπόλοιποι σε διαφορετικό δωμάτιο για να μη μας βλέπει και ζηλεύει“, θυμάται η Trista.
Η αυστηρή διατροφή της μικρής ήταν το μικρότερο πρόβλημα της οικογένειας όπως αποδείχθηκε. Μετά από λίγες μέρες η Trista επέστρεψε στα επείγοντα μαζί με την Reese μετά από συμβουλή του χειρουργού, ο οποίος ανησυχούσε ότι το υγρό της μπαταρίας μπορεί να είχε δημιουργήσει τρύπα σε κάποιο όργανο του παιδιού. Η αξονική τομογραφία που της έκαναν επιβεβαίωσε αυτό που όλοι ήθελαν να είναι ψέματα.
“Το καυστικό υγρό της μπαταρίας δημιούργησε μία τρύπα ανάμεσα στην τραχεία και τον οισοφάγο της με αποτέλεσμα ο αέρας να μην πηγαίνει στους πνεύμονες και το φαγητό και το νερό να μην πηγαίνουν στο στομάχι“.
Ακολούθησαν πολλές χειρουργικές επεμβάσεις, μεταφορά σε μεγαλύτερο νοσοκομείο στο Χιούστον και μία ακόμα επιτυχημένη εγχείρηση αλλά δυστυχώς τίποτε απ’ αυτά δεν ήταν αρκετό.
Η κατάσταση του παιδιού συνέχισε να επιδεινώνεται και παρά τις προσπάθειες των γιατρών πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου του 2020.
H Trista δεν θυμάται τίποτα από εκείνη την ημέρα εκτός από ένα πράγμα. “Θυμάμαι να την κρατάω στην αγκαλιά μου και να βλέπω την ψυχή της να φεύγει χωρίς να μπορώ να την κρατήσω κοντά μου“.
Οι μπαταρίες-κουμπιά είναι μικρές, στρογγυλές μπαταρίες που βρίσκονται σε πολλά είδη οικιακής χρήσης όπως είναι τα τηλεχειριστήρια, τα παιχνίδια, οι ζυγαριές του μπάνιου αλλά και οι μουσικές, ευχετήριες κάρτες.
Σύμφωνα με την Trista κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 3.200 περιστατικά κατάποσης τέτοιων μπαταριών, αλλά πιστεύει ότι ο αριθμός είναι πολύ υψηλότερος. “Κάθε χρόνο αναφέρεται μόνο το 11% των περιστατικών πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός πιθανότατα να είναι κοντά στις 30.000 ετησίως“.
Η κατάποση μιας μπαταρίας είναι δύσκολο να διαγνωστεί αφού τα παιδιά δεν εμφανίζουν συμπτώματα και αν τύχει να εμφανίσουν τότε αυτά μοιάζουν με τα συμπτώματα άλλων λοιμώξεων, όπως έγινε και με την εσφαλμένη διάγνωση της Reese.
Η κατάποση μιας τέτοιας μπαταρίας δεν είναι μόνο δύσκολο να διαγνωστεί, είναι και πολύ επικίνδυνη. Χρειάζονται μόνο δύο ώρες για να προκληθούν σοβαρά εγκαύματα στους ιστούς από το υγρό της μπαταρίας κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε δια βίου αναπηρία ή θάνατο. H Trista ζητά απ’ όλους τους γονείς να τρέξουν αμέσως στα επείγοντα εάν υπάρχει η υποψία και μόνο ότι το παιδί τους μπορεί να έχει καταπιεί μπαταρία.
H Trista κατάλαβε πολύ γρήγορα μετά το θάνατο του παιδιού της ότι έπρεπε να μιλήσει και να υπερασπιστεί την ασφάλεια των παιδιών. Μαζί με μία ομάδα γυναικών που την αποκαλεί “Μαχητές της Reese“ η Trista ξεκίνησε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ονομάζεται “Ο σκοπός της Reese“. Στόχος του οργανισμού είναι να ευαισθητοποιήσει ιατρούς και γονείς, να βοηθήσει οικονομικά οικογένειες που έχουν χάσει παιδιά ή που τα παιδιά τους έχουν χρόνια προβλήματα υγείας λόγω κατάποσης μπαταρίας και το πιο σημαντικό, να αλλάξει το νομοθεσία για να διασφαλίσει ότι καμία άλλη οικογένεια δεν θα χάσει το παιδί της εξαιτίας ενός τέτοιου περιστατικού. Μεταξύ των αλλαγών που επιδιώκει ο οργανισμός είναι το ασφαλές κλείσιμο των συσκευών ώστε τα παιδιά να μην έχουν πρόσβαση στις μπαταρίες.
“Σκέφτομαι τι θα ήθελε η Reese. Αυτή είναι ο οδηγός μου τώρα“.
Πρόσφατα η 12η Ιουνίου ορίστηκε ως “Ημέρα ευαισθητοποίησης μπαταριών κουμπιών“. Εκείνη την ημέρα αλλά και κάθε μέρα οι γονείς καλούνται να κάνουν έναν έλεγχο σε όλες τις συσκευές του σπιτιού τους και να κρατήσουν τις μπαταρίες αυτές μακριά από τα παιδιά.
“H Reese ήταν ένα παιδί δυναμικό και πανέξυπνο. Αν ζούσε θα είχε πετύχει πολλά. Δεν έχω καμία αμφιβολία πάνω σ’ αυτό“.
Ο θάνατος της Reese αλλά και όλων των παιδιών είναι μία πραγματική τραγωδία που μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Ακόμα και εκείνοι που σκέφτονται “αυτό αποκλείεται να συμβεί σε μένα“ να θυμούνται ότι αρκεί μία και μόνο στιγμή και μία μπαταρία σε μέγεθος κουμπιού.
-: - – -
