Μεγάλη βρετανική μελέτη εντόπισε χαρακτηριστικές διαφορές στις αιματολογικές εξετάσεις παιδιών, τα οποία δεκαετίες αργότερα διαγνώστηκαν με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι διαφορές αφορούν χοληστερόλη, φλεγμονή και αμινοξέα.
Ο διαβήτης τύπου 2, που συνήθως εκδηλώνεται σε άτομα ηλικίας 50-60 ετών, δεν αναπτύσσεται σε μία νύχτα. Αντιθέτως, οι πρώτες ενδείξεις ότι ένα άτομο είναι επιρρεπές σε αυτόν μπορεί να αναπτύσσονται δεκαετίες νωρίτερα, από την πρώτη παιδική ηλικία!
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας βρετανικής μελέτης, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 4.500 εθελοντές. Στη μελέτη, οι πρώτες ενδείξεις ότι επίκειται διαβήτης παρατηρήθηκαν σε παιδιά ηλικίας μόλις 8 ετών.
«Γνωρίζαμε ότι ο διαβήτης χρειάζεται χρόνια για να αναπτυχθεί. Ωστόσο δεν γνωρίζαμε πόσο νωρίς στη ζωή παρατηρούνται οι πρώτες ενδείξεις δραστηριότητας της νόσου. Ούτε γνωρίζαμε ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές οι ενδείξεις», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr Joshua Bell, επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν πως παρότι ο διαβήτης είναι πιο συχνός στους ηλικιωμένους, οι πρώτες ενδείξεις του χρονολογούνται 50 χρόνια νωρίτερα. «Η γνώση αυτή παρέχει τη δυνατότητα να αρχίσουν πολύ νωρίτερα οι παρεμβάσεις που θα σταματήσουν τον διαβήτη», τόνισε ο Dr Bell.
Πρώτα η χοληστερόλη
Ο Dr Bell και οι συνεργάτες του ενέταξαν στη μελέτη τους 4.761 εθελοντές. Όλοι τους παρείχαν δείγματα αίματος σε ηλικία 8, 16, 18 και 25 ετών. Τα δείγματα αναλύθηκαν για να εντοπιστούν τυχόν κοινά σημεία σε όσους εθελοντές εκδήλωσαν μεγαλώνοντας διαβήτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως όντως υπήρχαν νωρίς στη ζωή ενδείξεις ότι επίκειται σακχαρώδης διαβήτης. Ειδικότερα, τα ευάλωτα παιδιά διέθεταν χαμηλότερα επίπεδα από ορισμένα εξειδικευμένα είδη «καλής» (HDL) χοληστερόλης. Αυτό παρατηρήθηκε χρόνια πριν από την αύξηση άλλων ειδών χοληστερόλης, συμπεριλαμβανομένης της «κακής» (LDL).
Στις ηλικίες 16 και 18 ετών, τα ευάλωτα παιδιά είχαν επίσης αυξημένη φλεγμονή και αυξημένα επίπεδα ορισμένων αμινοξέων. Επιπλέον, καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι προαναφερθείσες διαφορές εντείνονταν, σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν ανέπτυξαν διαβήτη μεγαλώνοντας.
«Τα ευρήματα αυτά δεν σημαίνουν ότι τα παιδιά πάσχουν ήδη από σακχαρώδη διαβήτη», διευκρίνισε ο Dr Bell. «Όσα όμως διατρέχουν μεγαλώνοντας αυξημένο κίνδυνο διαβήτη, έχουν από νεαρή ηλικία ορισμένες χαρακτηριστικές διαφορές στον μεταβολισμό τους».
Οι διαφορές αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχους παρεμβάσεων, ώστε να παρεμποδιστεί ο διαβήτης, πρόσθεσε.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση Diabetes Care.
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]