Ζωή Λάσκαρη: Έξι χρόνια από τον θάνατο της σταρ του ελληνικού κινηματογράφου

Έξι χρόνια πέρασαν από τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη που βύθισε στο πένθος την οικογένειά της, τα αγαπημένα της πρόσωπα και όλο τον καλλιτεχνικό χώρο. Σαν σήμερα 18 Αυγούστου η μεγάλη Ελληνίδα σταρ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 χρόνων.

Η είδηση του ξαφνικού θανάτου της πάγωσε την Ελλάδα. Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του τόπου εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της ηθοποιού, καθώς κι όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος. Οι τίτλοι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με μεγάλα γράμματα: «Έφυγε η τελευταία των σταρ», «Αντίο, Ζωίτσα», «Πολύ μας πίκρανες, Ζωή», «Τελευταία παράσταση χωρίς encore», «Ένας άγγελος στη γειτονιά των αγγέλων», «Καλό ταξίδι, Ζωή», «Έφυγε η ξανθή αγαπημένη Παναγιά», «Η Ζωίτσα στον Παράδεισο», «Αθάνατο κορίτσι για φίλημα» κ.ά.

Όπως έχει αναφέρει ο Μάκης Δελαπόρτας στο περιοδικό ΟΚ! η Ζωή Λάσκαρη έλεγε συχνά: «Θέλω να φύγω ήσυχα. Ούτε επικήδεια φλας ούτε μετά θάνατον ύμνους ούτε χειροκροτήματα και ετεροχρονισμένες φιλίες». Έτσι ακριβώς λοιπόν έφυγε. Ήρεμα και γαλήνια. Στον επίγειο παράδεισό της, δίπλα στη θάλασσα, στο Πόρτο Ράφτη.

Τα παιδικά χρόνια και τα πρώτα καλλιτεχνικά βήματα μιας μεγάλης σταρ

Το πραγματικό της όνομα ήταν Ζωή Κουρούκλη. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 12 Δεκεμβρίου 1944, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό της και μεγάλωσε με τους παππούδες της. Ήταν η μοναχοκόρη του στρατιωτικού Δημητρίου Κουρούκλη, ο οποίος σκοτώθηκε από άνδρες του ΕΛ.ΑΣ το 1943, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ενώ και η μητέρα της υπήρξε θύμα των κομμουνιστών, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.

Φοίτησε στο εκπαιδευτήριο θηλέων Βαλαγιάννη και στην ελληνογαλλική σχολή καλογραιών Καλαμαρί στη Θεσσαλονίκη, καθώς και στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη στην Αθήνα.

Στις 20 Ιουνίου 1959, πήρε μέρος στα καλλιστεία, που διοργάνωσε η εφημερίδα «Απογευματινή» και κέρδισε τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς» και στις 26 Ιουλίου του ίδιου χρόνου εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό της «Μις Υφήλιος», που έγινε στο Long Beach των ΗΠΑ.

Οι πρώτες ταινίες και οι ρόλοι που την καθιέρωσαν

Η συνάντηση με τον Φιλοποίμην Φίνος το 1961 ήταν σημαδιακή. Πρωταγωνιστεί στη δραματική ταινία «Κατήφορος» σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη και υπο- αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας. Η ταινία ήταν η πιο επιτυχημένη εμπορικά τη σεζόν 1961-1962, καθιερώνοντας τη Ζωή Λάσκαρη ως πρωταγωνίστρια και ως μια από τις πιο λαμπρές σταρ της «χρυσής εποχής» του κινηματογράφου.

Για να μην γίνεται σύγχυση με την εξαδέλφη της Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια, ο Φίνος την «βάφτισε» Λάσκαρη εμπνευσμένος από το όνομα ενός Ιταλού.

Τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει σε πολλές από τις μεγάλες επιτυχίες της Φίνος Φιλμ και θα συνεργαστεί με όλους τους σταρ της εποχής της (Αλέκος Αλεξανδράκης, Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, κ. ά). Στις μεγάλες της επιτυχίες συγκαταλέγονται οι ταινίες: «Νόμος 4000» (1962), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1963), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Στεφανία» (1966), «Οι Θαλασσιές οι χάντρες» (1967) και «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968), όλες σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη.

Μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη, θεωρούνταν οι μεγαλύτερες ντίβες και πιο εμπορικές σταρ στην Ελλάδα. Η Ζωή Λάσκαρη είχε διαμορφώσει με τους ρόλους της την εικόνα της δυναμικής αλλά και μοιραίας γυναίκας και ήταν το νούμερο ένα σύμβολο του σεξ της εποχής της.

Ο έρωτας με τον Τόλη Βοσκόπουλο, οι δυο γάμοι και τα παιδιά της

Στην προσωπική της ζωή, εκτός από τη σχέση της με τον Τόλη Βοσκόπουλο, παντρεύτηκε δύο φορές. Την πρώτη, το 1967, με τον καλαματιανό επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο (1935-2013), με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μάρθα Κουτουμάνου, Το ζευγάρι χώρισε οριστικά την άνοιξη του 1971.

Το 1976 παντρεύτηκε τον δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο, με τον οποίο απέκτησε μια ακόμη κόρη, την Μαρία – Ελένη Λυκουρέζου. Το 1997 έγινε γιαγιά της Ζένιας από τον γάμο της Μάρθας με τον Βλάση Μπονάτσο.

Ο θάνατός της στις 18 Αυγούστου του 2017 έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.

Το πιο συγκινητικό «αντίο» ήταν αυτό από την κόρη της Μαρία Ελένη στους φίλους της στο Διαδίκτυο, ως ο ιδανικός επίλογος στη ζωή της μητέρας της: «Μαμάκα μου, θα είσαι πάντα το πιο λαμπρό αστέρι μου. Θα είσαι η μυρωδιά μου, η καλύτερή μου φίλη. Μου δίνεις τέτοια δύναμη που ο πόνος όλος θα γίνει δημιουργία. Και θα γελάω, μαμά μου. Θα γελάω γιατί η ψυχή σου θέλω να είναι ανάλαφρη. Να μη σε βαραίνω. Όπως γελούσαμε μαζί. Και είμαι τόσο ευτυχισμένη που έφυγες σαν άγγελος… Χωρίς γιατί… Έτσι γούσταρες απλά! Ήταν η δική σου ζωή!».

Φωτογραφίες: NDP.

Διαβάστε επίσης:

Αποκλειστικό! Η Ζωή Λάσκαρη γυμνή στην μπανιέρα της το 1964