Δέκα τρόποι για να μάθετε το παιδί να τρώει σωστά

Οι ειδικοί μας το λένε ξανά και ξανά: «Η δουλειά των γονιών είναι να τρέφουν σωστά τα παιδιά τους και όχι να τα ταΐζουν με το ζόρι!» Ιδού οι τρόποι για να κάνουμε τα λόγια τους πολύτιμη πράξη τόσο για εμάς όσο και για τα παιδιά μας…

1. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού δώστε του το φαγητό του σε τέτοια μορφή που να είναι σχετικά εύκολο να τα βγάλει πέρα μόνο του και μην το βοηθάτε παρά μόνο αν σας το ζητήσει με λόγια ή με χειρονομίες.


2. Αν σας ζητήσει βοήθεια, μην παίρνετε με το κουτάλι φαγητό από το πιάτο του και του το βάζετε στο στόμα, καταλήγοντας να το ταΐζετε. Γεμίστε του το κουτάλι και αφήστε το να το πιάσει μόνο του και να το βάλει στο στόμα του, έτσι ώστε απλώς να το βοηθάτε να φάει.


3. Κάντε το να νιώσει ότι το φαγητό είναι ενεργητική διαδικασία, κάτι που το θέλει επειδή θέλει να φάει, και όχι παθητική διαδικασία την οποία την αποδέχεται επειδή θέλετε εσείς να φάει.


4. Αφήστε το να φάει με την δική του τεχνική ή συνδυάζοντας διάφορες τεχνικές: με τα δάχτυλα, με τις χούφτες και με το κουτάλι. Πρέπει να καταλάβει ότι σημασία έχει να φάει αυτό που θέλει κι όχι να το φάει με συγκεκριμένο τρόπο.


5. Δώστε του τη δυνατότητα να φάει με όποια σειρά θέλει ή να συνδυάσει τις τροφές όπως θέλει. Αν μπορείτε να φυλάξετε το επιδόρπιο ή το μπολ με τα φρούτα του σε ένα σημείο που να μην το βλέπει μέχρι να χάσει κάθε ενδιαφέρον για το κουνουπίδι, έχει καλώς. Από τη στιγμή όμως που θα θυμηθεί το επιδόρπιο και θα το ζητήσει, εάν αρνείστε να του το δώσετε αν δεν φάει πρώτα το φαγητό του, θα αντιληφθεί πολύ γρήγορα ότι το φαγητό σάς ενδιαφέρει πολύ περισσότερο από το επιδόρπιο και σύμφωνα με τους νόμους της παιδικής αντιδραστικότητας αυτό αμέσως θα καταστήσει το επιδόρπιο πολύ πιο λαχταριστό.


6. Μην κοπιάζετε πάρα πολύ για το φαγητό του παιδιού σας. Αν σας πάρει μισή μέρα για να το ετοιμάσετε και τελικά καταλήξει στο πάτωμα, είναι επόμενο να αγανακτήσετε. Δίνοντας απλά γεύματα στο παιδί αποφεύγετε τις εντάσεις. Σκεφτείτε τι είναι πιο πιθανό να φάει. Αν η απάντηση είναι «ψωμί με βούτυρο, αγγούρι και ζαμπόν, πάλι», δώστε του αυτό. Αν το φάει, έχει καλώς, είναι εξαιρετικό γεύμα! Αν δεν το φάει, μικρό το κακό.


7. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ το φαγητό ως ανταμοιβή, τιμωρία, δωροδοκία ή απειλή. Να θυμάστε ότι ο στόχος σας είναι να διαχωρίσετε το φαγητό του παιδιού από την πειθαρχία. Αν πεινάει, θα φάει όσο θέλει από το φαγητό που υπάρχει. Αν δεν πεινάει, δεν θα φάει. Αν φάει παγωτό, θα το φάει επειδή σήμερα έχετε παγωτό για επιδόρπιο κι όχι επειδή ήταν καλό παιδί! Αν δεν φάει παγωτό, ο λόγος θα είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει παγωτό στο σπίτι και όχι ότι ήταν άτακτο παιδί.


8. Όταν χορτάσει το παιδί, επιτρέψτε του να σταματήσει. Εφόσον αποδέχεστε ότι εκείνο θα κρίνει τι θα φάει και πόσο, εξυπακούεται και ότι εκείνο θα κρίνει ότι δεν φάει άλλο ή ότι δεν θα φάει καθόλου.


9. Φροντίστε να είναι ευχάριστη η ώρα του φαγητού. Η ακινησία δεν είναι ευχάριστη απασχόληση για το παιδί και του είναι δύσκολο να πάρει μέρος σε γενικές συζητήσεις, επομένως αν προσπαθείτε να το αναγκάσετε να καθίσει στο τραπέζι μέχρι να τελειώσει όλη η οικογένεια, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν προβλήματα. Αν θέλετε να αισθάνεται μέλος της οικογένειας στο τραπέζι, βάλτε το να καθίσει μαζί σας και αφήστε το να φάει ό,τι θέλει και μετά να πάει να παίξει.