Μια άγνωστη ιστορία από το παρελθόν του Δημήτρη Κωνσταντάρα, που ξεκινά πριν από 21 χρόνια, ήρθε στο φως λίγες μέρες μετά τον θάνατό του, σε ηλικία 79 ετών, και συγκίνησε τον γιο του, Λάμπρο.
Στις 26 Αυγούστου, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας μοιράστηκε στο Instagram ένα μήνυμα που έλαβε μέσω social media, το οποίο αναφερόταν στη στρατιωτική θητεία του.
Όπως ανέφερε αρχικά, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, όταν κατατάχθηκε στον στρατό, παρότι είχε τη δυνατότητα να διευκολυνθεί χάρη στη φήμη και την επιρροή του πατέρα του, του αείμνηστου ηθοποιού, αρνήθηκε να το πράξει για λόγους αρχής. Το ίδιο συνέβη και χρόνια αργότερα, όταν ήρθε η σειρά του Λάμπρου Κωνσταντάρα να υπηρετήσει: αν και τότε ο Δημήτρης Κωνσταντάρας είχε πια τη δύναμη να παρέμβει, επέλεξε να μην το κάνει.
Όπως έγραψε πάνω σε μία ασπρόμαυρη φωτογραφία, που απεικονίζει τον πατέρα του φαντάρο μαζί με τον αξέχαστο ηθοποιό: «Όταν ο πατέρας μου πήγε στρατό, είχε έναν ισχυρό πατέρα που θα μπορούσε να διευκολύνει τη θητεία του. Αλλά για λόγους αρχής, δεν το έκανε. Όταν ήρθε η ώρα να κάνω τη θητεία μου εγώ, και πλέον ήταν αυτός ο ισχυρός, μαντέψτε τι έκανε…».
Έπειτα, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας κοινοποίησε το μήνυμα που δέχτηκε πρόσφατα από έναν πρώην
προϊστάμενο των μεταθέσεων των ναυτοδιόπων στο ΓΠΝ, ο οποίος του αποκάλυψε μια ιστορία από την περίοδο που ο δημοσιογράφος παρουσιάστηκε να υπηρετήσει στο Ναυτικό.
«Σήμερα, 21 χρόνια μετά, έμαθα αυτό… (το είχα υποψιαστεί βέβαια)» σημείωσε αρχικά ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και στη συνέχεια παρέθεσε το μήνυμα που δέχτηκε: «Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ήμουν προϊστάμενος των μεταθέσεων των ναυτοδιόπων στο ΓΠΝ, παρουσιάστηκε για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία ο ναύτης Λάμπρος Κωνσταντάρας, εγγονός του θρυλικού ομώνυμου ηθοποιού και γιος του δημοσιογράφου και τότε βουλευτή Δημήτρη Κωνσταντάρα. Συνηθισμένος με την κλασσική πρακτική, περίμενα το τηλέφωνο του βουλευτή πατέρα ή έστω κάποιου εκ μέρους, για την “καλή” μετάθεση του παιδιού. Ένα τέτοιο τηλεφώνημα δεν ήρθε ποτέ, πράγμα που με εντυπωσίασε θετικά. Από την πλευρά μου, χωρίς την παραμικρή πίεση, αφού μελέτησα το βιογραφικό του Λάμπρου, διαπίστωσα ικανότητές του, τον μετέθεσα σε μια συγγενική θέση. Μετά από πολλά χρόνια συνάντησα τον Δημήτρη Κωνσταντάρα στην περιοχή της Ομονοίας. Συζητήσαμε και του ανέφερα την τότε περίπτωση του γιου του. Με ευχαρίστησε από καρδιάς, ένας απλός πατέρας και όχι ένας πασίγνωστος δημοσιογράφος και βουλευτής κόμματος εξουσίας. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η γλυκύτητα και η ευγένεια του ανθρώπου. Καλό ταξίδι Δημήτρη Κωνσταντάρα».
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
