Πέθανε ο βραβευμένος με Grammy μουσικός Τσακ Μαντζιόνε

Ο δημιουργός του διάσημου κομματιού «Feels So Good», έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών

Ο διάσημος Αμερικανός μουσικός της τζαζ Τσακ Μαντζιόνε, που έκανε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της ποπ-τζαζ με το ορχηστρικό κομμάτι «Feels So Good», έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών.

Σύμφωνα με το WROC-TV, ο μουσικός πέθανε στον ύπνο του στο σπίτι του την Τρίτη 22 Ιουλίου, όπως ανακοίνωσε το Γραφείο Τελετών Bartolomeo & Perreto.

Ο Μαντζιόνε, που έπαιζε φλικόρνο και τρομπέτα, είχε μια εντυπωσιακή καριέρα που με 30 άλμπουμ, 14 υποψηφιότητες για Grammy και δύο νίκες. Πέρα από τη μουσική του διαδρομή, έγινε γνωστός και ως χαρακτήρας στο δημοφιλές animated σίριαλ King of the Hill, στο οποίο υποδυόταν τον εαυτό του.

Το 1978, το «Feels So Good» έγινε τεράστια ραδιοφωνική επιτυχία, φτάνοντας στο Νο. 4 του Billboard Hot 100 και κερδίζοντας υποψηφιότητα για Record of the Year στα Grammy. Ο ίδιος ο Μαντζιόνε είχε εξηγήσει πως η επιτυχία του τραγουδιού οφειλόταν εν μέρει στην κορεσμένη παρουσία του συγκροτήματος Bee Gees στα ραδιόφωνα λόγω του «Saturday Night Fever», και πως οι παραγωγοί αναζητούσαν μια εναλλακτική πρόταση.

«Δεν με πειράζει που έγραψα το τραγούδι. Μακάρι μόνο να το είχα γράψει σε άλλη τονικότητα, γιατί η ψηλή νότα D είναι δύσκολη να παιχτεί. Είμαι ευτυχής που έγραψα κάτι που έδωσε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους», είχε πει χαρακτηριστικά.

Η επιτυχία του κομματιού οδήγησε στην ανάθεση από την Ολυμπιακή Επιτροπή για τη σύνθεση του επίσημου τραγουδιού των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1980 στο Λέικ Πλάσιντ, με τίτλο «Give it All You Got».

Ο Τσακ Μαντζιόνε γεννήθηκε στο Ρότσεστερ στις 29 Νοεμβρίου 1940. Ξεκίνησε μαθήματα μουσικής σε ηλικία οκτώ ετών, αρχικά στο πιάνο, αλλά σύντομα στράφηκε στα χάλκινα πνευστά, εμπνευσμένος από την ταινία «Young Man With a Horn». Μαζί με τον αδελφό του, Γκαπ, σχημάτισαν την μπάντα Jazz Brothers ενώ ακόμα φοιτούσαν στο σχολείο, και κυκλοφόρησαν τρία άλμπουμ το 1960-61.

Ο Μαντζιόνε αποφοίτησε από το Eastman School of Music το 1963 και αργότερα επέστρεψε εκεί ως δάσκαλος και διευθυντής της Eastman Jazz Ensemble. Η οικογένειά του ήταν παθιασμένη με την τζαζ και φιλοξενούσε καλλιτέχνες, όπως ο Ντίζι Γκιλέσπι, η Κάρμεν ΜακΡέι και ο Άρτ Μπλέικι – τον τελευταίο τον συνόδευσε στη θρυλική μπάντα του Jazz Messengers, μετά από σύσταση του ίδιου του Γκιλέσπι.

Το σόλο ντεμπούτο του έγινε με το «Friends & Love… A Chuck Mangione Concert» το 1970, το οποίο ηχογραφήθηκε ζωντανά στο Eastman Theatre και του χάρισε την πρώτη του εμφάνιση στο Billboard με το τραγούδι «Hill Where the Lord Hides». Το 1975 μεταπήδησε στην A&M Records και το κομμάτι «Chase the Clouds Away» χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976.

Κέρδισε το πρώτο του Grammy για το άλμπουμ «Bellavia» (1976) και το δεύτερο για το soundtrack του «The Children of Sanchez», που του χάρισε και μία υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα το 1978.

Το «Feels So Good» κυκλοφόρησε στα τέλη του 1977 και έγινε τεράστια επιτυχία, με το άλμπουμ να φτάνει στο Νο. 2 του Billboard 200, πίσω μόνο από το soundtrack του «Saturday Night Fever». Η αρχική εκτέλεση διαρκούσε 9:42 λεπτά και απαιτούσε – όπως έλεγε ο ίδιος – «μεγάλη χειρουργική επέμβαση» για να συμπτυχθεί σε 3:31 για ραδιοφωνική χρήση. Στη διάρκεια της καριέρας του κυκλοφόρησε εννέα άλμπουμ με την A&M (1975–1982), πέντε με την Columbia και αργότερα δημιούργησε τη δική του δισκογραφική εταιρεία Feels So Good.

Για το χαρακτηριστικό του καπέλο είχε δηλώσει με χιούμορ: «Μου το χάρισαν το 1969. Το έβαλα για μια φωτογράφιση στο εξώφυλλο ενός άλμπουμ και έκτοτε το ζητούσαν όλοι. Όχι, δεν είναι κολλημένο στο κεφάλι μου, ούτε το φοράω στο ντους, και όχι, δεν έχω γάγγραινα επειδή το φοράω συνέχεια!».