Ανησυχίες για πιθανή πυρηνική μόλυνση που θα μπορούσε να έχει ολέθριες συνέπειες στην υγεία.
Καθώς εντείνεται ο πόλεμος Ισραήλ-Ιράν με τις ΗΠΑ να έχουν πλέον εμπλακεί, βομβαρδίζοντας τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, αυξάνονται και οι ανησυχίες για τους δυνητικούς κινδύνους που έχουν τέτοιου είδους ενέργειες στην υγεία.
Δεν είναι ακόμα γνωστό πόση ζημιά έχει γίνει στις εγκαταστάσεις. Ούτε προς το παρόν φαίνεται να έχουν αυξηθεί τα επίπεδα της ραδιενέργειας γύρω από αυτές, σύμφωνα με τον πυρηνικό φορέα των Ηνωμένων Εθνών.
Ωστόσο οι επιθέσεις στις πυρηνικές εγκαταστάσεις είναι «βαθύτατα ανησυχητικές», σύμφωνα με την Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA). Ήδη από την περασμένη εβδομάδα ο Rafael Mariano Grossi, γενικός διευθυντής της IAEA, προειδοποιούσε ότι η κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων «αυξάνει τις πιθανότητες διαρροής ραδιενέργειας, με σοβαρές συνέπειες για τους ανθρώπους και το περιβάλλον».
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις εμπλουτισμένου ουρανίου χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αποθεμάτων ενός συγκεκριμένου τύπου (ή ισοτόπου) ουρανίου. «Όταν εξορύσσεται ουράνιο από το έδαφος, εμφανίζεται σε δύο μορφές. Κατά 99,3% είναι ουράνιο-238 και κατά 0,7% (ή περίπου ένα άτομο στα 150) είναι ουράνιο-235. Αυτό το τελευταίο είναι που χρησιμοποιείται στον πυρηνικό αντιδραστήρα», εξηγεί στο BBC ο Dr. Paddy Regan, καθηγητής Πυρηνικής Μετρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σάρρεϋ.
Με τον όρο «εμπλουτισμένο ουράνιο» περιγράφεται το ουράνιο που έχει υποστεί ειδική επεξεργασία για να αυξηθεί η συγκέντρωση του ουρανίου-235. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες συνήθως χρειάζονται ουράνιο με συγκέντρωση 3-5% σε ουράνιο-235 για την παραγωγή ενέργειας. Για να παραχθεί, όμως, ένα πυρηνικό όπλο, η συγκέντρωσή του πρέπει να φτάσει στο σχεδόν 90%.
Στην πραγματικότητα, όσο πιο εμπλουτισμένο είναι το ουράνιο, τόση περισσότερη ενέργεια θα διαχυθεί σε περίπτωση έκρηξης.
Η ΙΑΕΑ εκτιμά ότι το ουράνιο του Ιράν έχει συγκέντρωση περίπου 60%, επομένως έχει υπερβεί προ πολλού το όριο της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.
Από την πυρηνική ενέργεια στα πυρηνικά όπλα
Όταν βομβαρδίζονται πυρηνικές εγκαταστάσεις με σωστά αποθηκευμένο εμπλουτισμένο ουράνιο, οι πυρηνικές επιπτώσεις είναι υποδεέστερες από εκείνες που συνέβησαν με τα ατυχήματα στους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία ή του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία.
«Το υψηλού εμπλουτισμού ουράνιο είναι σχεδόν τρεις φορές πιο ραδιενεργό από το μη-εμπλουτισμένο. Κανένα από τα δύο όμως δεν είναι αρκετά ραδιενεργό για να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα περιβαλλοντικής μόλυνσης», εξηγεί ο Dr. Jim Smith, καθηγητής Περιβαλλοντικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ.
Πιο επικίνδυνα είναι τα υποπροϊόντα της σχάσης του ουρανίου, δηλαδή τα ραδιενεργά υλικά στα οποία διασπάται όταν συμβεί έκρηξη σε αντιδραστήρα ή σε βόμβα, συνεχίζει. Τέτοια υποπροϊόντα είναι:
- Το ραδιενεργό καίσιο
- Το ραδιενεργό στρόντιο
- Το ραδιενεργό ιώδιο
«Αυτά μπορεί να προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερη περιβαλλοντική μόλυνση», τονίζει ο Dr. Smith. Επειδή, όμως, στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν δεν έχει συμβεί πυρηνική αντίδραση, ούτε μπορεί να την προκαλέσουν οι βομβαρδισμοί, δεν έχουν παραχθεί τέτοιου είδους υποπροϊόντα.
Οι κίνδυνοι για τον πληθυσμό
Επιπλέον, η ραδιενέργεια του ουρανίου δεν διαχέεται σε μεγάλες αποστάσεις, αναφέρει η Dr. Claire Corkhill, καθηγήτρια Ορυκτολογίας & Διαχείρισης Ραδιενεργών Αποβλήτων στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Για όσους όμως βρίσκονται κοντά στις πυρηνικές εγκαταστάσεις, μπορεί να υπάρξουν άμεσοι κίνδυνοι.
«Όταν το θέμα είναι η τοξικότητα στον ανθρώπινο οργανισμό, σίγουρα δεν θέλει κανείς να εισπνεύσει σωματίδια ουρανίου. Ούτε θέλει να τα καταναλώσει μέσω της τροφής του», διευκρινίζει. «Τα σωματίδια του ραδιενεργού υλικού μπορεί να εισβάλλουν στα κύτταρα των πνευμόνων ή του στομάχου, όπου θα αποσυντεθούν με την πάροδο του χρόνου, εκλύοντας ραδιενέργεια. Η συνέπεια θα είναι βλάβες στον οργανισμό εκ των έσω».
Οι βλάβες αυτές μπορεί να φτάσουν έως την αύξηση του κινδύνου αναπτύξεως καρκίνου του νεφρού, του πνεύμονος ή των οστών, κατά τον κ. Grossi της IAEA.
Υπάρχει επίσης κίνδυνος αν συμβεί ατύχημα κατά την επεξεργασία του ουρανίου, προειδοποιεί ο Dr. Simon Middleburgh, λέκτορας Πυρηνικών Υλικών στο Πανεπιστήμιο Μπάνγκορ, στην Ουαλία.
Η επεξεργασία γίνεται με φυγοκέντρηση, κατά την οποία παράγεται εξαφθοριούχο ουράνιο. Αυτό είναι ένα αέριο το οποίο, όταν έρχεται σε επαφή με την υγρασία του αέρα, μετατρέπεται σε ισχυρό οξύ. Το οξύ αυτό είναι ιδιαίτερα διαβρωτικό και καταστροφικό. Και σε αυτή την περίπτωση, όμως, ο κίνδυνος θα είναι εν πολλοίς τοπικός και όχι εκτεταμένος.
Μία άλλη μεγάλη απειλή είναι να διαφύγουν ραδιενεργά ισότοπα στα υπόγεια ύδατα του Ιράν, εκτιμά ο Dr. Simon Bennett, επικεφαλής της Μονάδας Πολιτικής Ασφάλειας & Προστασίας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί να μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής, με καταστροφικές συνέπειες για τους κατοίκους.
Φωτογραφία: iStock