Νίνα Βλάχου: Το μότο της ζωής του Βαρδή Βαρδινογιάννη ήταν «μην ξεχνάς τα πρώτα σου σκαλοπάτια»

Οι άνθρωποι που έζησαν από κοντά τον επιχειρηματία αλλά και τον οικογενειάρχη, Βαρδή Βαρδινογιάννη μιλούν για την απλότητά του αλλά και για τον τρόπο που είχε να κρατάει την οικογένεια του συμπαγή.

Η δημοσιογράφος του κοινωνικού ρεπορτάζ, Νινα Βλαχου, μιλά αποκλειστικά στο Newsbeast για την προσωπικότητα του ανδρός, για την αγάπη που έτρεφε προς τη σύζυγο του, αλλά και για το μότο της ζωής του «μην ξεχνάς τα πρώτα σου σκαλοπάτια», που μαζί με μια φωτογραφία του πατρικού σπιτιού στην Επισκοπή, το είχε κορνιζωμένο σε περίοπτη θέση μέσα στο σπίτι του, στην Εκάλη.

Η συνάντηση μετά την απόπειρα δολοφονίας του από την «17 Νοέμβρη»

Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του Βαρδή Βαρδινογιάννη ήταν η ψυχραιμία στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων αλλά και η ενσυναίσθηση που είχε. Μετά την απόπειρα εις βάρος του, εκπρόσωποι του Τύπου τον επισκέφθηκαν στα γραφεία που διατηρούσε τότε στο Σύνταγμα για να του εκφράσουν τη συμπαράσταση αλλά και τον θαυμασμό τους για το πως αντιμετώπισε την κατάσταση τότε.

Η κυρία Βλαχου θυμάται και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τον Βαρδή Βαρδινογιάννη, αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο, τον μοναδικό άνθρωπο θα έλεγα σε εξυπνάδα, όπως κατάλαβα, έναν άνθρωπο τέτοιο δυνατό επιχειρηματία, έναν άνθρωπο τόσο πατριώτη, ό,τι επίθετο θαυμαστικό και να πω θα είναι λίγο, τον θαυμάζαμε όλοι, τουλάχιστον όλοι όσοι βρισκόμασταν στο δημοσιογραφικό χώρο.  Όταν τη δεκαετία του 90 είχε γίνει αυτή η τρομερή απόπειρα δολοφονίας του από την «17 Νοέμβρη» με τρεις ρουκέτες και μια βόμβα στο αυτοκίνητο του, που τον έσωσε  τελικώς, εδώ στη Νέα Ερυθραία, θυμάμαι ότι είχαμε πάει οι δημοσιογράφοι στο γραφείο του εκεί στο Σύνταγμα στην Καραγιώργη Σερβίας στον 7ο όροφο αν δεν κάνω λάθος, για να τον συγχαρούμε για το γεγονός ότι κατάφερε να ζήσει. Και θυμάμαι πως υπήρχε μια τεράστια ουρά έξω από το γραφείο του από δημοσιογράφους που ήθελαν να του σφίξουν το χέρι και να του εκφράσουν τον θαυμασμό τους!

Εγώ είχα πάει με τον Τίτο Αθανασιάδη, αυτόν τον σπουδαίο δημοσιογράφο. Όταν μπήκαμε στο γραφείο του είχαμε καταλάβει ότι ο άνθρωπος είχε υποστεί ένα σοκ, αλλά δεν το έδειχνε, και προσπαθώντας να μείνει ψύχραιμος με ένα χαμόγελο μας υποδέχτηκε!».

Ήθελε να μοιράζεται τη χαρά της οικογένειας του

Είναι ευρέως γνωστό πως η οικογένεια ερχόταν πάντα πρώτη για τον επιχειρηματία και τη σύζυγο του. Για τον λόγο αυτό δεν δίστασε ποτέ να μοιρασθεί τη χαρά που είχε στην οικογένεια του, ιδίως στους γάμους των παιδιών του, με εκπροσώπους του Τύπου. Η διακεκριμένη δημοσιογράφος και φίλη της οικογένειας θυμάται χαρακτηριστικά ένα περιστατικό από τον γάμο της Χριστιάννας Βαρδινογιάννη με τον Τζον Γουλανδρή:

«Δεν μπορώ να ξεχάσω την εποχή που έγινε ο γάμος της Χριστιάννας Βαρδινογιάννη. Την ημέρα του γάμου έβρεχε τόσο πολύ, γινόταν κυριολεκτικά κατακλυσμός. Το θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά και δεν νομίζω πως θα  ξαναδώ τέτοια βροχή στη ζωή μου. Μπήκαμε στο σπίτι της Εκάλης με τα πόδια μας μέχρι το γόνατο να είναι μέσα στη λάσπη. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης μας υποδέχτηκε εγκάρδια αλλά και ταυτόχρονα πολύ ψύχραιμα για μια υποτυπώδη press conference, πριν το γάμο της κόρης του, σε όλους εμάς τότε που κάναμε κοινωνικό ρεπορτάζ, νεαροί δημοσιογράφοι τότε, και μας είπε, βλέποντας πως η βροχή δεν σταματούσε, πως θα ζητούσε να έρθει μια από αυτές τις τεράστιες τέντες που έχουν οι αλεξιπτωτιστές προκειμένου να μείνουμε εκεί και να μην βραχούμε. Αλλά τελικώς δεν το κατάφερε λόγω του μεγέθους της βροχής. Ήταν η εποχή που ήμουν στη “Βραδυνη” εκείνο το διάστημα και θυμάμαι πως είχα γράψει τότε τίτλο στο ρεπορτάζ μου: “Καταιγίδα ευτυχίας για τη Χριστιάννα”. Η Χριστιάννα, που σήμερα έχει αντικαταστήσει την πολυαγαπημένη μας και αξέχαστη Μαριάννα Βαρδινογιάννη στο ίδρυμα “Ελπίδα”».

«Μην ξεχνάς τα πρώτα σου σκαλοπάτια!»

Ο χαρακτήρας του Βαρδή Βαρδινογιάννη σε συνδυασμό με την απλοϊκότητα του, ήταν γνωστός στους ανθρώπους που είχε γύρω του. Ανθρώπους που εκτιμούσε και αγαπούσε ή που συνεργαζόταν μαζί τους στις επιχειρήσεις του. Από την άλλη ποτέ δεν ξέχασε τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα και φρόντισε ώστε να μεταλαμπαδεύσει τις αρχές του και στα παιδιά που απέκτησε με τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Η Νίνα Βλάχου θυμάται και αναφέρει σχετικά:

«Ήταν ένας υπέροχος οικοδεσπότης στο κτήμα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, όπου είχαμε φιλοξενηθεί. Τόσο απλός άνθρωπος, δεν μπορείτε να φανταστείτε, όπως και ο αδελφός του, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης με τον οποίο κάναμε παρέα εγώ και ο σύζυγος μου για τριάντα χρόνια, καθότι έχουμε φιλία μέχρι και σήμερα, αλλά τότε ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί.

Είχε μια τέτοια απλότητα, να μιλά στους σερβιτόρους σαν να ήταν ο αδερφός του. Μας είχε κάνει τότε ιδιαίτερη εντύπωση και σε μένα αλλά και στον σύζυγο μου όλη  αυτή η απλότητα που διακρίνει την οικογένεια Βαρδινογιάννη και θα ήθελα να σας πω πως στα σπίτια τους όταν μπεις υπάρχει πάντοτε ένα κάδρο, στον Γιώργο Βαρδινογιάννη σίγουρα αλλά και σε εκείνο της Μαριάννας και του Βαρδή Βαρδινογιάννη που - “μην ξεχνάς τα πρώτα σου σκαλοπάτια” και έχει και μια φωτογραφία του σπιτιού τους κάτω στην Επισκοπή, που είναι ένα πολύ όμορφο και απλό σπίτι. Όσοι είχαμε την ευτυχία να γνωρίσουμε τον Βαρδή Βαρδινογιάννη, όλοι μιλάμε για την απλότητα του και την καλοσύνη του. Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν εθνικό ευεργέτη που πριν λίγα χρόνια όταν υπήρχε αυτή η φοβερή οικονομική κρίση και είχε γίνει γνωστό πως μπορούσε να μην πραγματοποιηθεί η εθνική μας παρέλαση διέθεσε τα καύσιμα για να πετάξουν τα αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας και να πραγματοποιηθεί τελικώς η παρέλαση. Η φιλανθρωπία και αυτού και της γυναίκας του ήταν ένας “αντικατοπτρισμός” ο ένας με τον άλλον πάνω στο τρίπτυχο: φιλανθρωπία, καλοσύνη και προσφορά. Ό,τι λέω δεν είναι καθ’ υπερβολή, ίσως να είναι και λίγα, ειλικρινά! Έχω στεναχωρηθεί παρά πολύ που έφυγε ο Βαρδής! Μπορεί να ήταν σε μια ηλικία που δεν θα έλεγε κανείς “άντε να ζήσει ακόμη εκατό χρόνια” αλλά του άξιζε να ζήσει άλλα εκατό!”

Πάνω από όλα η οικογένεια

Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης είχε και εκείνος μεγάλη φιλανθρωπική δράση, εκτός του σωματείου της «Ελπίδας» κρατώντας πάντα πολύ χαμηλό προφίλ. Από την άλλη, ήταν πάντα ο άνθρωπος που στήριζε έμπρακτα τις φιλανθρωπικές κινήσεις της αγαπημένης του συζύγου. Ζητώντας από την κυρία Βλάχου να μας μιλήσει για την πτυχή αυτή της ζωής του Βαρδή Βαρδινογιάννη μας είπε:

«Μα ναι, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης πάντα βοηθούσε όταν υπήρχε πόνος και ανάγκη!

Μάλιστα, φέτος, ένα ίδρυμα αμερικανικής προέλευσης αλλά με διεθνή παρουσία έκανε ειδική εκδήλωση στο Ζάππειο Μέγαρο και τον τίμησε για την επιχειρηματικότητα του, που έχει ευτυχώς μεταλαμπαδεύσει και στα παιδιά του, αλλά και για την φιλανθρωπία του. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως ό,τι ξεκινούσε με τη Μαριάννα Βαρδινογιαννη, πάντα πίσω του βρισκόταν ο Βαρδής Βαρδινογιάννης. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να είχε την ανάγκη τους και να μην την δώσουν! Εγώ ως αντιδήμαρχος πολλά χρόνια στην Κηφισιά από το 2006 μέχρι και τώρα δεν θα ξεχάσω πως υπήρχαν οικογένειες εδώ στην Ερυθραία, στην Κάτω Κηφισιά αλλά και στις Αδαμες, εκεί που είναι οι εργατικές κατοικίες, και έπαιρνα τηλέφωνο και έλεγα πως δεν είχαν τα χρήματα να βάλουν πετρέλαιο για να ζεσταθούν και έστελναν τα βυτιοφόρα και τους γεμίσουν τις δεξαμενές. Αυτό δεν ξεχνιέται! Είναι μια οικογένεια που οποίος δεν την ξέρει δεν μπορεί να πει! Αλλά οποίος την ξέρει, όπως είχα την χαρά και την τιμή να τη γνωρίζω εγώ, έχει μόνο καλά να πει! Έχω δει για πολλά χρόνια αυτή την ευλυγισία και την ενσυναίσθησης της ψυχής τους!

Τώρα πλέον θα είναι μαζί με τη Μαριάννα του. Γιατί υπήρξε και μια τεράστια αγάπη! Ήταν απίστευτος αυτός ο σύνδεσμος που είχαν μεταξύ τους αυτοί οι δυο άνθρωποι, ήταν σαν ένα! Και το ίδιο έπραξαν και για τα παιδιά τους. Μια οικογένεια παρά πολύ δεμένη. Έχει τύχει να πάω στους γάμους όλων των παιδιών: από τον Τζιγκερ μέχρι τη Βαρδιάννα και έχω δει τον τρόπο που η οικογένεια αυτή είναι τόσο δεμένη. Σαν αυτές τις οικογένειες που θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια που ήταν η μαμά, η γιαγιά, ο μπαμπάς, ο παππούς, ήταν πραγματικά απίστευτο. Κάθε πρωί μάλιστα ο Βαρδής Βαρδινογιάννης επειδή έτυχε να το ζήσω και αυτό, στο σκάφος του, και το λέω γιατί εγώ βρισκόμουν στο σκάφος του Γιώργου Βαρδινογιάννη που ήταν δίπλα από το δικό του, ξυπνούσε και έπαιρνε στο τηλέφωνο ένα-ένα, όλα του τα εγγόνια, τον Βαρδή, τον Γιώργο, τον Παύλο, όλα όμως, και τα ρώταγε πως είναι και τι κάνουν και αμέσως μετά έπινε τον καφέ του τον πρωινό».