Στον ρόλο της Κασσάνδρας στην τραγωδία «Τρωάδες» του Ευριπίδη εμφανίστηκε η Μαρία Διακοπαναγιώτου στην Επίδαυρο. Η γνωστή ηθοποιός συγκίνησε με την ερμηνεία της και στο κοινό για να την καμαρώσει βρέθηκε η μητέρα της.
Η τραγωδία του Ευριπίδη «Τρωάδες», παρουσιάζεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε μετάφραση Θόδωρου Στεφανόπουλου και σκηνοθεσία του Χρήστου Σουγάρη. Το ταξίδι ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη, και τώρα ο θίασος είναι εν μέσω περιοδείας στην Κύπρο και σε όλη την Ελλάδα
Η παράσταση ανέβηκε χθες στην Επίδαυρο και πλήθος κόσμου βρέθηκε εκεί. Ανάμεσά τους και η μητέρα της Μαρίας Διακοπαναγιώτου. Μετά το τέλος της παράστασης μάλιστα, μητέρα και κόρη φωτογραφήθηκαν πλάι πλάι.
Λίγα λόγια για το έργο
Σε αναμονή της αναχώρησής τους για την Ελλάδα, οι αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας θρηνούν για την άλωση της πόλης. Μαζί τους η Εκάβη, που περιμένει την ανακοίνωση για τη δική της μοίρα αλλά έρχεται αντιμέτωπη με απανωτές συμφορές: η Πολυξένη σκοτώνεται στον τάφο του Αχιλλέα και η Ανδρομάχη μαθαίνει την απόφαση των Αχαιών να θανατώσουν τον μικρό της γιο, τον Αστυάνακτα. Την ίδια ώρα, η Κασσάνδρα προμηνύει τις καταστροφές που θα βρουν τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής.
Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.
Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.
Φωτογραφίες: NDP/ Έλλη Πουπουλίδου
Διαβάστε επίσης:
Η ανάρτηση της Μιμής Ντενίση μετά τον σάλο για τις παραστάσεις στην αρχαία Επίδαυρο
