«Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω» είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος του Κώστα Κρομμύδα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και έρχεται να μας παρασύρει σε μια ξεχωριστή ιστορία που μπερδεύει τη μαγευτική, μελωδική εποχή του ρεμπέτικου τραγουδιού με την ανάγκη του κάθε ανθρώπου να ακολουθήσει τα όνειρά του. Η ηρωίδα του συγγραφέα, η Μενεξιά μας εξιστορεί τη δική της συγκινητική ιστορία που λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός για τις προσπάθειες των ανθρώπων και κυρίως των γυναικών που επαναστατούν με τρόπο αθόρυβο.
Ο Κώστας Κρομμύδας έκανε ένα διάλειμμα από την περιοδεία που κάνει σε όλη την Ελλάδα για το νέο του βιβλίο και μίλησε στο okmag για τον ξεχωριστό κόσμο της Μενεξιάς του και τους αγώνες των γυναικών να υψώσουν τη φωνή και το ανάστημά τους σε όποια εποχή κι αν βρίσκονται. Το νέο του βιβλίο άλλωστε, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και δεν διστάζει να θίξει το θέμα της κακοποίησης των γυναικών.
Φυσικά, ο γνωστός συγγραφέας και ηθοποιός μίλησε και για τη συμμετοχή του στη γαλλική ταινία «Το παιδί που μετρούσε τον κόσμο» που έκανε γυρίσματα στις Σπέτσες και βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μετίν Αρντιτί.
Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο σου βιβλίο «Και ως την άλλη ζωή θα σε λατρεύω» στο οποίο θίγεται και το ζήτημα της κακοποίησης των γυναικών, Ποια ήταν η έμπνευση για αυτό το μυθιστόρημα;
Δεν έγραψα ένα βιβλίο για την κακοποίηση, αλλά ένα βιβλίο για μια ιστορία μέσα στην οποία δυστυχώς υπάρχει αυτό το κομμάτι. Μεταπολεμικά υπήρξε μια μεγάλη περίοδος όπου η γυναίκα ήταν εξαιρετικά υποτιμημένη. Μην ξεχνάμε ότι το 1958 θεσπίστηκε το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες.
Εγώ έγραψα μια ιστορία για ένα νεαρό κορίτσι, τη Μενεξιά η οποία προσπαθεί να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά της και να ασχοληθεί με αυτό που έχει αγαπήσει όσο τίποτα στον κόσμο, με το τραγούδι. Προσπαθεί να μπει στον κόσμο του ρεμπέτικου, έναν κόσμο ιδιαίτερα δύσκολο. ΉΘελα μέσα από την ιστορία μου να φανεί όλο αυτό το ταξίδι που κάνουν οι άνθρωποι με τη λάμψη και την επιτυχία, αλλά και τις θυσίες που χρειάζεται να γίνουν. Να δείξω το σκοτάδι που υπάρχει πίσω από τη λάμψη και δεν το βλέπουμε. Και στο σήμερα πολλά παιδιά είναι έτοιμα να κάνουν θυσίες για λίγη πρόσκαιρη δόξα, χωρίς να αναλογίζονται τις συνέπειες αυτού.
Μέσα από το ταξίδι της Μενεξιάς περιγράφεται γλαφυρά όλος αυτός ο κόσμος του ρεμπέτικου τραγουδιού και του τι γινόταν εκείνη την εποχή. Ο αναγνώστης θα πάρει μια γεύση για το τι σημαίνει ρεμπέτικο, καθώς το βιβλίο είναι γεμάτο τραγούδια και μουσική. Σκοπός του, όμως, δεν είναι να δείξει την κακοποίηση και τον εξαναγκασμό, αλλά να αναφέρει ότι αυτά τα περιστατικά υπήρχαν και ήταν μια καθημερινότητα για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Ήθελα να δείξω πως και στο σήμερα πολλά πράγματα νομίζουμε ότι έχουν αλλάξει, αλλά δεν έχουν αλλάξει στην ουσία.
Πιστεύεις ότι ακόμη και σήμερα ο κόσμος φοβάται να μιλήσει για θέματα κακοποίησης;
Δυστυχώς πολλά πράγματα μένουν κλεισμένα πίσω από τους τέσσερις τοίχους. Είναι η προκατάληψη, ο φόβος για τη διαπόμπευση, η ντροπή που μπορεί να νιώθει μια γυναίκα. Κανείς δεν μπορεί να πει σε μια γυναίκα «γιατί τώρα;». Δεν έχει κανένας μας το δικαίωμα να αμφισβητήσει μια καταγγελία, γιατί κανένας δεν γνωρίζει τις ειδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες συμβαίνει μια κακοποίηση ή ένας βιασμός. Οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Βάζοντας μπροστά αυτό το «γιατί τώρα;» αποτρέπουμε μια γυναίκα που έχει κακοποιηθεί να μιλήσει, ενώ ένα κτήνος κυκλοφορεί ελεύθερο.
Μια γυναίκα που έχει κακοποιηθεί, πολλές φορές δεν τολμά να μιλήσει γιατί φοβάται τον κόσμο, τη διαπόμπευση, αυτό που θα συμβεί την επόμενη μέρα. Είμαστε όλοι συνένοχοι σε αυτό. Δεν μπορεί να κλείνουμε τα στόματα των γυναικών, να τις φιμώνουμε, ενώ θα έπρεπε να είμαστε η φωνή τους, επειδή μία στις τόσες μπορεί να βγει και να πει ψέματα. Οφείλουμε να είμαστε κοντά σε αυτές τις γυναίκες, γιατί και τα παιδιά μας, οι κόρες μας ζουν εκεί έξω και δυστυχώς τα τέρατα παραμονεύουν.
Το τελευταίο διάστημα με το κίνημα #Metoo έγιναν πολλές καταγγελίες και για συναδέλφους σου, ηθοποιούς. τα γνωρίζατε όλα αυτά στον χώρο; Υπήρχαν ψίθυροι για τέτοιες συμπεριφορές;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έπεσα από τα σύννεφα. Ωστόσο, λεπτομέρειες δεν γνώριζα, γιατί αν ήξερα για κάποιο περιστατικό κακοποίησης ή βιασμού θα ήμουν ο πρώτος που θα πήγαινα να το καταγγείλω. Θα έκανα εγώ την καταγγελία έστω και ανώνυμα. Δεν θα το άφηνα γιατί πιστεύω ότι αύριο μπορεί να είναι ένας δικός μου άνθρωπος. Το θέμα είναι ότι μέσα σε όλο αυτό εισχωρήσαν και κάποιοι που βρήκαν την ευκαιρία να κερδίσουν πέντε λεπτά δημοσιότητας κάνοντας μια καταγγελία που δεν ευσταθεί. Ας μην ασχολούμαστε όμως με αυτούς. Να ασχοληθούμε με τους ανθρώπους που πραγματικά υπέφεραν στα χέρια ενός βιαστή και βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν.
Από τη στιγμή που μια γυναίκα βρίσκει το θάρρος να μιλήσει σταματά τον κύκλο της βίας και μπορεί να οδηγήσει στην τιμωρία του δράστη. Αν δεν γίνει αυτό, κάποιος άλλος άνθρωπος θα συνεχίσει. Δεν πρέπει να φιμώνουμε τις φωνές των θυμάτων, λαμβάνοντας πάντα υπόψιν το τεκμήριο της αθωότητας. Δεν είμαστε κανίβαλοι, ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα. Οι νόμοι υπάρχουν και αν εφαρμόζονται όλα καλά θα πάνε.
Ως πατέρας κοριτσιού φοβάσαι λίγο παραπάνω με αυτά που ακούγονται;
Σαφέστατα. Αυτό που συζητώ και με ανθρώπους που έρχονται στις παρουσιάσεις μου είναι ότι μπορεί να έχεις το καλύτερο παιδί, που είναι σοβαρό και είναι πολύ προσεκτικό. Μπορεί όμως, επειδή τα τέρατα είναι πολλά να βρεθεί στην κακιά στιγμή. Μπορεί το τέρας να παραμονεύει στη γωνία και να βρει το δικό σου το παιδί. Το σημαντικό είναι να χτίσουμε μια σχέση με τα παιδιά μας κι αυτά όταν συμβεί κάτι να έχουν το θάρρος να έρθουν να μας μιλήσουν. Και εμείς εκεί πρέπει να έχουμε τη σοβαρότητα και την ωριμότητα, ώστε το παιδί να μπορεί και να έρχεται πάντα να μας μιλά. Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι έχουμε ένα καλό παιδί και είμαστε ξένοιαστοι. Είναι μια δουλειά δύσκολη και επίπονη, ιδιαίτερα στην εφηβεία όπου τα παιδιά είναι σαν άγρια άλογα που δύσκολα μπορείς να τα ημερέψεις. Πρέπει όμως να προσπαθούμε και λέξη τη λέξη, κουβέντα την κουβέντα κάτι να μείνει. Πρέπει να προσπαθούμε να χτίσουμε αυτή τη σχέση.
Την ηρωίδα του τελευταίου βιβλίου σου την εμπνεύστηκες από κάποιο υπαρκτό πρόσωπο ή ήταν προϊόν μυθοπλασίας;
Η Μενεξιά είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά στο πρόσωπό της καθρεπτίζονται πολλές από τις γυναίκες που έζησαν στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70. Διάβασα πολλές βιογραφίες γυναικών, αλλά αρκετά πράγματα τα φαντάστηκα. Πιστεύω ότι στη δυστυχία, αλλά και στην επιτυχία η πορεία των ανθρώπων είναι ίδια. Στο πώς ένας άνθρωπος ξεκινά, κάνει θυσίες για να πετύχει και να ανέβει. Ένα νέο παιδί που θα διαβάσει το βιβλίο θα πάρει δύναμη από την πορεία της Μενεξιάς, αλλά θα μάθει και πράγματα για εκείνη την εποχή του ρεμπέτικου.
Τι μηνύματα παίρνεις από τον κόσμο που έρχεται στις παρουσιάσεις σου;
Το ωραίο είναι ότι αυτό το βιβλίο πέρα από το σταθερό κοινό που διαβάζει τα βιβλία μου έχει τραβήξει το ενδιαφέρον και σε νεαρά κορίτσια. Και το πιο ωραίο κομπλιμέντο που μου κάνουν είναι ότι θέλουν κι άλλο, ότι τελειώνει το βιβλίο και δεν τους φτάνει. Επίσης, χαίρομαι πολύ που κάποιοι εκπαιδευτικοί που το διάβασαν θέλουν να πάω σε σχολεία και να μιλήσουμε για τα θέματα που πραγματεύεται αυτό το βιβλίο. Αν μπορώ να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου σε όλο αυτό που συμβαίνει και στην αποτροπή μιας κακοποίησης θα νιώσω πολύ χαρούμενος.
Εκτός από την περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με το βιβλίο, πρόσφατα βρέθηκες και στις Σπέτσες για τα γυρίσματα της γαλλικής ταινίας «Το παιδί που μετρούσε τον κόσμο», η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μετίν Αρντιτί. Πώς ήρθε αυτή η συνεργασία;
Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Παίζω έναν ρόλο στην ταινία του Γαλλοέλληνα Τάκη Κανδύλη, «Το παιδί που μετρούσε τον κόσμο», η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μετίν Αρντιτί. Είναι μια πολύ ωραία ταινία, κυρίως με Γάλλους ηθοποιούς και Έλληνες που βρέθηκαν στις Σπέτσες για τα γυρίσματα. Είχε πολύ ενδιαφέρον ήταν μια γλυκιά συνεργασία. Από αυτές τις στιγμές που τις θυμάσαι για μια ολόκληρη ζωή.
Είναι μια διεθνής παραγωγή. Η ταινία του χρόνου θα κυκλοφορήσει στον γαλλικό κινηματογράφο και έπειτα θα πάει στα φεστιβάλ του κόσμου και δεν ξέρω μέχρι πού μπορεί να φθάσει. Οι συνθήκες στα γυρίσματα ήταν πολύ καλές, οι αμοιβές εξίσου και αυτός ήταν ο λόγος που δέχθηκαν να πάρω μέρος σε μια τέτοια παραγωγή.
Γενικά τα τελευταία χρόνια είσαι ιδιαίτερα επιλεκτικός με τα κομμάτια της υποκριτικής που συμμετέχεις.
Νιώθω ότι σε πολλά από αυτά που παίζονται στην ελληνική τηλεόραση ό,τι ήταν να δώσω το έδωσα. Δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνω έναν χαρακτήρα με διαφορετικό καστ. Αν προκύψει κάτι που θα με εξιτάρει και θα είναι ένας ωραίος ρόλος και θέλω να το κάνω, θα βρω χρόνο να το κάνω. Προς το παρόν, οι προτάσεις που είχα δεν ήταν κάτι που θα με έκανε να αφήσω τη συγγραφή, που την αγαπώ πολύ. Θα πρέπει να είναι λοιπόν, κάτι πολύ ωραίο για να το κάνω, επειδή και ο χρόνος που χρειάζεται είναι δεσμευτικός. Αν πάρεις μέρος σε μια σειρά θα πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο στα γυρίσματα, οπότε θα πρέπει να είναι κάτι που θα αξίζει τον κόπο.
Το «Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω» είναι το 12 βιβλίο σου. Ποια τα επόμενα σχέδιά σου;
Είναι το 11ο μυθιστόρημά μου. Το πρώτο μου βιβλίο το «Μπαμπά μεγάλωσέ με» το έχω χαρίσει στο Make A Wish. Εκεί πηγαίνουν όλα τα χρήματα από αυτό το βιβλίο.
Αυτήν την περίοδο είμαι σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα για τις παρουσιάσεις του βιβλίου μου, έχουμε προγραμματίσει περίπου 60 εκδηλώσεις. Μέσα στο καλοκαίρι θα ήθελα λίγο χρόνο για διακοπές με την οικογένειά μου. Και σιγά σιγά θα ξεκινήσω να δουλεύω πάνω σε μια νέα ιδέα για το επόμενο βιβλίο μου.
Διαβάστε επίσης:
Αποκλειστικό! Ο Κώστας Κρομμύδας συμμετέχει σε διεθνή κινηματογραφική παραγωγή – Τι λέει στο okmag
Κώστας Κρομμύδας: Γιατί το νέο βιβλίο του είναι πιο επίκαιρο από ποτέ
