Η Έβελυν Κλεάνθους έγινε… Cypriana και τραγουδά το «Boys in the line», στέλνοντας το δικό της μήνυμα για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή. H 28χρονη trans γυναίκα από την Κύπρο έγινε γνωστή στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό μέσα από το φετινό «GΝΤΜ», όπου πήρε μέρος φτάνοντας μόλις ένα βήμα πριν από το σπίτι των μοντέλων. Στην οντισιόν αποθεώθηκε από τους τέσσερις κριτές, παίρνοντας τέσσερα ηχηρά «ναι».
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Εξίσου ηχηρό όμως ήταν και το φευγιό της, καθώς, όταν της ανακοίνωσαν πως δεν θα μπει στο σπίτι, ξέσπασε σε δάκρυα μπροστά στις κάμερες. Εχοντας περάσει πια αρκετός καιρός από εκείνη τη μέρα, η Cypriana, όπως συστήνεται πλέον ως performer, μιλάει στην «Espresso» για το τραγούδι της που κυκλοφορεί με τη σφραγίδα της δισκογραφικής εταιρίας του Αργύρη Ναστόπουλου, αναφέρεται στα δύσκολα παιδικά της χρόνια και την πορεία της προς τη φυλομετάβαση, ενώ αποκαλύπτει πως η εμπειρία της στο reality μοντέλων του Star την «τραυμάτισε» ως προσωπικότητα, βγάζοντας προς τα έξω μια ψυχαναγκαστική διαταραχή με την οποία «παλεύει» χρόνια.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια στην Κύπρο;
Μεγάλωσα υπό απαίσιες συνθήκες, αφού από την παιδική μου ηλικία ακόμη δεν υπήρχε καμία υποστήριξη ως προς αυτό που αισθανόμουν, ως προς αυτό που ήμουν πάντα. Στο σχολείο, ας πούμε, οι καθηγητές μού έκαναν bullying, υποχρεώνοντάς με να παίζω με τ’ αγόρια, ενώ εγώ ήθελα να μένω με τα κορίτσια, αφού σ’ εκείνο το περιβάλλον αισθανόμουν άνετα. Ολο αυτό με έκανε να μην μπορώ να εκφράζομαι όπως ένιωθα, αλλά με οδήγησε και στο να δυναμώσω ως προσωπικότητα. Πέρασα πολύ άσχημα μαθητικά χρόνια, με εκφοβισμό και κοροϊδία από σχεδόν όλους τους συμμαθητές μου. Κατάφερα όμως να παραμείνω ο εαυτός μου και κάθετη στα δικά μου πιστεύω και στη διαφορετικότητά μου. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά γενικά στις ιδέες και τις σκέψεις μου.
Πώς ήρθες σε επαφή με την τέχνη;
Η τέχνη ήταν πάντα ένα κομμάτι της ζωής μου που με έκανε να νιώθω απελευθερωμένη ως προσωπικότητα. Για να καταλάβεις, μικρή δημιουργούσα χορογραφίες στο μυαλό μου και μετά έβρισκα ρούχα και αξεσουάρ στα σκουπίδια, τα οποία έφτιαχνα όπως ήθελα, και κάναμε παιδικά βιντεοκλίπ με τους φίλους μου.
Πότε και πώς πήρες την απόφαση να αλλάξεις, να γίνεις δηλαδή και εξωτερικά το πλάσμα που αισθανόσουν πως είσαι μέσα σου;
Μπορεί να μη γεννήθηκα γυναίκα, αλλά ένιωσα για πρώτη φορά γυναίκα όταν ήμουν έξι χρονών. Επειτα υπήρξε πολύς φόβος μέσα μου γιατί έλειπε η στήριξη. Μεγαλώνοντας, ωστόσο, και μέσα από τις δυσκολίες που αντιμετώπισα, άρχισα να δυναμώνω ως προσωπικότητα και αποφάσισα πως η ζωή είναι δική μου και δεν θα αφήσω τον έξω κόσμο να αποφασίσει πώς θα ζήσω εγώ. Επίσης ήθελα να μεταδώσω και σε άλλα trans άτομα ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να μπορείς να εκφράζεσαι όπως νιώθεις και να είσαι ο εαυτός σου. Δεν μπορεί ένας τρίτος να έχει γνώμη στα δικά σου «θέλω» και «πιστεύω».
Είναι δύσκολος ο δρόμος προς τη φυλομετάβαση; Εχεις στήριξη σε αυτό από τους φίλους σου;
Για να είμαι ειλικρινής, υπάρχει στήριξη από φίλους μου, αλλά για πολλά χρόνια δεν υπήρχε ιατρική στήριξη για μένα. Τι εννοώ; Για εφτά χρόνια ο γιατρός μου δεν με άφηνε να αρχίσω την ορμονοθεραπεία μου. Με λίγα λόγια, ήθελα να αρχίσω πριν από δέκα χρόνια τη φυλομετάβασή μου, αλλά κατάφερα να το κάνω πέρυσι λόγω των λανθασμένων ιατρικών μέσων. Πάντως, ακόμη και τώρα που είμαι trans δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω, γιατί νιώθω φουλ γυναίκα. Το «trans», που αφορά το βιολογικό κομμάτι, το βλέπω καθαρά σαν ταμπέλα, όχι σαν κατάσταση ψυχολογίας…
Εχεις δεχτεί ρατσιστικές συμπεριφορές στον χώρο της showbiz, όπου κινείσαι πλέον;
Οταν προσπάθησα, πριν από χρόνια, να ασχοληθώ με το μόντελινγκ στην Κύπρο, όλα τα πρακτορεία στα οποία πήγα μου είπαν απροκάλυπτα πως δεν πρόκειται να συνεχίσω γιατί είμαι trans. Παρότι πίστευα πολύ στις δυνατότητές μου και ότι έχω μελετήσει το κομμάτι της μόδας, με απέρριψαν απλά επειδή είμαι trans. Βέβαια, κι εγώ έχω αρχίσει πια να απομακρύνομαι από το μόντελινγκ, διότι θέλω να φαίνεται περισσότερο η δική μου προσωπικότητα και όχι απλά ένα ρούχο που θα φοράω. Θέλω η τέχνη μου να μιλάει ξεκάθαρα για τη δική μου καλλιέργεια και έκφραση.
Πώς θα περιέγραφες με λίγες λέξεις τη Cypriana;
Είναι ατρόμητη, δυναμική, έντονη, με πάθος για ζωή! Το όνομα αυτό το επέλεξα λόγω του ότι είμαι από την Κύπρο, που είναι ένα νησί εξωτικής ομορφιάς. Με το «Cypriana» λοιπόν θέλησα να δείξω την εξωτική ομορφιά μιας Κύπριας γυναίκας.
Το πρώτο σου single με τίτλο «Boys in the line» μόλις κυκλοφόρησε από την Keys Records του Αργύρη Ναστόπουλου. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;
Οταν άρχισα την ηχογράφηση του κομματιού, με παρέπεμψε το στούντιο όπου ήμουν στον Αργύρη κι εκείνος κατευθείαν με αγκάλιασε και με στήριξε. Το τραγούδι «Boys in the line» το είχα κυκλοφορήσει σε μια άλλη βερσιόν στην Κύπρο, πριν από πέντε χρόνια, όταν όλοι όσοι με γνωρίζουν τώρα ως Cypriana με γνώριζαν τότε ως Barbie Cash. Αντί λοιπόν να κάνω κάποιο άλλο κομμάτι, αποφάσισα να αλλάξω τα… φώτα στο συγκεκριμένο, δημιουργώντας στην ουσία το πρώτο μου τραγούδι, το οποίο όμως αυτή τη φορά νιώθω πως είναι τέλειο. Μέσα από αυτό δείχνω πως δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού, αλλά απελευθέρωση σε όλους τους τομείς. Τα σχόλια που παίρνω είναι τέλεια, νιώθω πραγματικά ότι σε Ελλάδα και Κύπρο με αντιμετωπίζουν πλέον σαν… Queen. Υπάρχουν σεβασμός και υποστήριξη από πάρα πολύ κόσμο.
