«Σαν σήμερα διαγνώστικα για 2η φορά με καρκίνο… δεν υπάρχουν πολλές λέξεις να περιγράψουν τα συναισθήματα μου, πόσο μάλλον αυτά των ανθρώπων γύρω μου. Άλλη μια μάχη, άλλη μια νίκη!
Σκέψη: θα τα καταφέρεις, ήρθε και θα το πολεμήσω , θα νικήσω με ότι θυσίες χρειαστεί πάλι, κλάμα. Μπόρα είναι θα περάσει!
“Δώσε μου ένα σύνορο να περπατώ…” πόσες φορές δεν μπόρεσα να σηκωθώ από ένα χειρουργείο, από τον πόνο, από αδυναμία, κι όμως σηκώνεσαι και αν πέσεις, έτσι είναι η ζωή αλλά ξανά σηκώνεσαι.
“Δώσε μου ένα όνομα να μην χαθώ” Ραφαέλα (πιθανή ετυμολογία): Ο θεός θεραπεύει ή ο θεός έχει θεραπεύσει.
“Δώσε μου ένα όνειρο να κρατηθώ…” make a wish. Εκπλήρωσε την ευχή μου, να αποκτήσω ένα άλογο, ήταν το όνειρο μου, μια ανεκπλήρωτη ευχή που ζητούσα σιωπηλά μέσα μου, καθώς έβλεπα ότι η ανυπομονησία μου και κάθε μου όνειρο ήταν να γυρίσω σε εκείνη! Victoria=Νίκη
–
“Δώσε μου ένα όραμα να αντισταθώ” αυτή την φράση την αφιερώνω στους γονείς μου που ήταν πλάι στο κρεβάτι κρατώντας μου το χέρι, πιστεύοντας σε εμένα!
–
“Δώσε μου ένα παιδί να εξομολογηθώ “ δεν θα μπορούσα να μην το συνδυάσω με τα ανιψάκια μου που ήρθαν στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου και έλαμψε το πρόσωπο μου από ευγνωμοσύνη, μαθαίνοντάς μου ότι μέσα στην δυσκολία κρύβεται και η αρχή κάθε ευτυχίας!
“Δώσε μου ένα φιλί να πλύνω το κακό” κάθε φιλί, κάθε αγκαλιά και κάθε χαμόγελο που εισέπραττα ή έδινα, ήταν το φάρμακο του καρκίνου μου.
“Ξύπνησέ με το πρωί με ένα σκοπό ” κάθε πρωί δόξα τω θεό, υπάρχω και σήμερα είμαι ευγνώμων.. σε ευχαριστώ χωρίς εσένα δεν θα υπήρχα 🙏🏻
“Που να λέει χαλάλι στη ζωή κι αυτό” μόλις έκλεισα τα 20 και στα μάτια μου ο κόσμος τούτος είναι πολύ διαφορετικός , χαλάλι μπορεί να ήρθε ο καρκίνος στη ζωή μου αλλά τον νίκησα, μου άφησε σημάδια από τις μάχες αλλά τα κατάφερα. Υπάρχω, ζω, είμαι ευγνώμων. Σας ευχαριστώ που ήσασταν και είστε δίπλα μου✨».
-
