Χωρίσαμε γιατί δεν με πίστεψε πως ο γιος του πήρε κρυφά μηχανάκι. Το παιδί σκοτώθηκε και τώρα με ζητάει πίσω…
Θέλω να μιλήσω σε κάποιον γιατί είμαι σε τρομερά δύσκολη θέση.
–
Είχα μια σχέση δύο χρόνια με έναν χωρισμένο μπαμπά. Εγώ ήμουν και είμαι ακόμα χωρίς παιδιά, ελεύθερη. Εκείνος είχε ένα γιο 13 ετών όταν γνωριστήκαμε και έμενε με τη μαμά του αλλά το παίρναμε πολύ συχνά σπίτι μας.
Λέω σπίτι μας γιατί ερωτευτήκαμε τρελλά και σύντομα συζήσαμε. Ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι και το παιδί το αγαπούσα, το διάβαζα, του μαγείρευα, πηγαίναμε βόλτες και για ψώνια.
Από τους πρώτους μήνες η πρώην γυναίκα του δεν έδειξε καλή διάθεση. Παρ’ όλο που είχαν χωρίσει πολλά χρόνια, μόλις κατάλαβε ότι δεν ήμουν μια ασήμαντη περιπέτεια για τον πρώην άντρα της, άρχισε να βάζει λόγια στο παιδί. Μετά άρχισε να κάνει τρελλούς καυγάδες με τον σύντροφό μου, μετά τον πήγε δικαστικώς και ζητούσε κι άλλα λεφτά για διατροφή, ένας χαμός.
Έκανε τα πάντα για να μας διαλύσει και τα κατάφερε.
–
Η ευτυχία και η γαλήνη σπίτι μας σύντομα έγινε αναστάτωση και θυμός. Ένιωθα πως δεν είχα τον σύντροφό μου 100% με το μέρος μου. Περισσότερο είχα δίπλα μου έναν άνθρωπο που κρατούσε τη στάση “Μη με ζαλίζετε” θεωρώντας ότι και εγώ τον έβαζα στη μέση χωρίς εν τω μεταξύ να έχω κάνει απολύτως τίποτα. Δεν μίλησα ποτέ με την πρώην γυναίκα του, δεν είπα ποτέ κάτι στο παιδί του για τη μαμά του ή γενικότερα για το θέμα.
Όμως άνθρωπος είμαι κι εγώ κι όταν ονειρεύεσαι οικογένεια με κάποιον και το ονειρεύεται κι αυτός, κάπου πρέπει να μπει ένα όριο. Αλλιώς μείνε μόνος σου. Εκείνος δεν ήθελε όρια, ήθελε απλά την ησυχία του.
Αυτό ήταν και το μόνο μελανό σημείο. Για ένα διάστημα η πρώην γυναίκα του ηρέμησε. Έκανε και μια καινούρια σχέση και χαρούμενη νόμιζα ότι επιτέλους ησυχάσαμε. Ούτε καν…
Μια μέρα ήρθε το παιδί σπίτι ενώ ο μπαμπάς του έλειπε για δουλειά. Του έβαλα να φάει, μιλήσαμε λίγο για τα μαθήματά του κλπ. Σε κάποια στιγμή , κάτι λέγαμε για έναν φίλο του που αγόρασε μηχανάκι και μου είπε “έχω πάρει κι εγώ μηχανάκι κρυφά από τον μπαμπά και τη μαμά”. Έμεινα κάγκελο. 15 χρονών παιδί πήρε κρυφά μηχανάκι; Πώς;
Όταν ο μικρός κατάλαβε ότι έκανε γκάφα, προσπάθησε να το μπαλώσει. “Να δεν το εχω πάρει ακριβώς, ένας φίλος μου το δίνει που και που, δεν είναι δικό μου” και τέτοια. Δεν είπα τίποτα και όταν γύρισε ο πατέρας του από τη δουλειά, του μετέφερα όσα μου είπε και του ζήτησα να μην πει τίποτα και να το ψάξει γιατί αν ίσχυε, ήταν επικίνδυνο όλο αυτό και θα μας έβρισκε κανένα κακό.
‘Ελα μου όμως που εκείνη τη μέρα του ανακοίνωσαν πως θα τον σταματούσαν τέλος του μήνα από τη δουλειά του και προσπαθούσε με τρόπο να μου το πει αλλά τον πρόλαβα. Οπότε εκείνη την ώρα, δεν είχε την ψυχραιμία να διαχειριστεί την πληροφορία που του έδωσα.
Που θα πει πως αντι να μην πει τίποτα και να το ψάξει πρώτα, άρχισε να φωνάζει στο παιδί πώς τόλμησε να αγοράσει μηχανάκι κρυφά και ποιος του το πούλησε, ο μικρός αντέδρασε με έβγαλε ψεύτρα εννοείται και έφυγε από το σπίτι. Φυσικά και μας πήρε η πρώην του και έγινε της τρελλής ότι πήγα να ενοχοποιήσω το παιδί για να το κάνω να μαλώσει μαζί του και πως από τη μέρα που έκανε σχέση μαζί μου, τους έχω αναστατώσει τη ζωή (ενώ αυτή ήταν που μας είχε κυριολεκτικά πηδήξει πατόκορφα από τη μέρα που έμαθε ότι ο πρώην άντρας της έκανε σοβαρή σχέση) και γενικά μύλος.
Ο σύντροφός μου τα έριξε σ’ εμένα και τελικά χωρίσαμε επί τόπου γιατί δεν άντεχα να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν είχε το φίλτρο να καταλάβει ποιος έλεγε αλήθεια και ποιος ψέματα ούτε την διάθεση να βάλει όρια εκεί που έπρεπε. Προτίμησε λοιπόν να βγάλει εμένα από το κάδρο για να μην χαλάσουμε το χατιράκι της πρώην που ΦΥΣΙΚΑ μπορούσε να ζει ανενόχλητη την δική της προσωπική ζωή, κάνοντας τους πάντες μπάχαλο και βγαίνοντας μονίμως λάδι.
Έφυγα άρων άρων, την επομένη μάζεψα και τα πράγματά μου, του έδωσα και τα κλειδιά και έμεινα στην αδερφή μου μέχρι να βρω σπίτι. Με πλήγωσε βαθιά το γεγονός ότι μετά απ’ ότι περάσαμε μαζί με διέγραψε έτσι από τη μια μέρα στην άλλη και εξαφανίστηκε από παντού χωρίς ποτέ να ζητήσει έστω να μιλήσουμε. Πέρασε έτσι ένας χρόνος χωρίς καμία επαφή.
Το αποτέλεσμα;
Το παιδί του έμαθα ότι τον Νοέμβρη που μας πέρασε, σκοτώθηκε με το μηχανάκι. Το μηχανάκι που υποτίθεται δεν είχε αγοράσει κρυφά και εγώ ήμουν ψεύτρα.
Η πρώην γυναίκα του νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική γιατί από τότε που το παιδί “έφυγε” έπαθε νευρικό κλονισμό.
Εκείνος….εκείνος μου είπε η ξαδέρφη του που κρατάμε κάποιες λίγες επαφές, τη ρωτούσε τί κάνω και γιατί δεν πήγα στην κηδεία.
Δεν πήγα γιατί δεν άντεχα να δω στο φέρετρο ένα παιδάκι που και εγώ μεγάλωνα δυο χρόνια και που παρά τα όσα έγιναν, φυσικά και αγαπούσα.
Δεν πήγα γιατί με πέταξε από τη ζωή του μέσα σε μια νύχτα χωρίς καν να το ψάξει, χωρίς να ρωτήσει.
Τώρα, σχεδόν δύο μήνες μετά τον θάνατο του μικρού, προσπαθεί να με προσεγγίσει. Μου έχει στείλει αρκετές φορές, μου ζητάει να βρεθούμε να μιλήσουμε, μου λέει πως με αγαπάει και με θέλει.
Δεν έχω απαντήσει σε κανένα μήνυμα γιατί δεν ξέρω αν τον θέλω πίσω μετά από τον τρόπο που μου φέρθηκε.
Από τη μία θέλω να του συμπαρασταθώ για το παιδί και σκέφτομαι πως έπαιξε ρόλο και το timing σε όλο αυτό και από την άλλη, έχω κρυώσει μέσα μου.
Τί να κάνω;
Θεοδώρα
–
