Τη φώναξαν στο σχολείο γιατί η κόρη της χτύπησε έναν συμμαθητή της, η απάντησή της αποστόμωσε τους καθηγητές
17χρονη μαθήτρια χτύπησε συμμαθητή της και κάλεσαν την μητέρα της στο σχολείο
–
Κανένας γονιός δεν θέλει να τον πάρουν από το σχολείο και να του πουν πως το παιδί του χτύπησε έναν άλλο μαθητή, ωστόσο, όπως θα δείτε από την ιστορία που ακολουθεί, τίποτα δεν είναι είτε άσπρο, είτε μαύρο. Παρόλο που ένα κορίτσι είχε όντως χτυπήσει έναν άλλο μαθητή, υπάρχουν δύο πλευρές σε αυτή την ιστορία.
Η ιστορία και η απάντηση της μητέρας που άφησε «άγαλμα» τον δάσκαλο
Τηλέφωνο: Είμαι ο δάσκαλος από το σχολείο της κόρης σας. Έχει γίνει ένα περιστατικό και θέλουμε να έρθετε.
Μητέρα: Χτύπησε ή είναι άρρωστη; Δεν μπορείτε να περιμένετε λίγο; Η βάρδια μου τελειώνει σε 2 ώρες.
–
Τηλέφωνο: Η κόρης σας χτύπησε έναν άλλο μαθητή. Προσπαθούμε να σας βρούμε εδώ και 45 λεπτά. Είναι πολύ σοβαρή η κατάσταση.
(Πήγα στο σχολείο και μπήκα στο γραφείο του διευθυντή. Είδα την κόρη μου, τον δάσκαλό της, τον διευθυντή, ένα αγόρι γεμάτο αίμα στην μύτη και τους γονείς του.)
Διευθυντής: Πολύ ευγενικό από εσάς που τελικά εμφανιστήκατε!
Μητέρα: Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είμαι νοσοκόμα και είχα ένα βαρύ περιστατικό που δεν μπορούσα να αφήσω έτσι απλά. (Αφού ντράπηκε λίγο, μου είπε τι συνέβη: το αγόρι πείραζε το σουτιέν της κόρης μου και εκείνη του έριξε δύο μπουνιές. Μου φάνηκε όμως πως ήταν περισσότερο θυμωμένοι με την κόρη μου παρά με το αγόρι.)
Μητέρα: Και δηλαδή θέλατε να ξέρετε εάν έχω σκοπό να κάνω μήνυση στο αγόρι για σεξουαλική επίθεση προς την κόρη μου και προς το σχολείο που δεν το σταμάτησε;
Δάσκαλος: Δεν νομίζω ότι ήταν τόσο σοβαρό.
Διευθυντής: Ας μην υπερβάλλουμε. Νομίζω έχετε χάσει το νόημα.
(Η μητέρα του αγοριού άρχισε να κλαίει. Γύρισα τότε προς την κόρη μου για να μάθω τι ακριβώς συνέβη.)
Κόρη: Μου πείραζε συνεχώς το σουτιέν. Του είπα να το σταματήσει αλλά δεν το έκανε. Έτσι είπα στην δάσκαλό μου και αυτός μου είπε να τον αγνοήσω. Εκείνος όμως το έκανε πάλι και μου το ξεκούμπωσε. Τότε τον χτύπησα και σταμάτησε.
(Γύρισα προς τον καθηγητή)
Μητέρα: Τον άφησες να το συνεχίσει; Γιατί δεν τον σταμάτησες; Έλα εδώ και άσε με να ακουμπήσω το παντελόνι σου.
Δάσκαλος: Τι; Όχι!
Μητέρα: “Σου φαίνεται ακατάλληλο; Γιατί δεν πας να τραβήξεις το σουτιέν της μητέρας του παιδιού; Ή το δικό μου; Νομίζεις πως επειδή είναι παιδιά είναι αστείο;
Διευθυντής: Κυρία μου με όλο το θάρρος, η κόρη σας χτύπησε ένα άλλο παιδί.
Μητέρα: Όχι. Υπερασπίστηκε τον εαυτό της ενάντια σε μία σεξουαλική επίθεση από έναν άλλο μαθητή. Κοιτάξτε τους. Το αγόρι είναι διπλάσιο από την κόρη μου σε μέγεθος. Πόσες φορές δηλαδή θα έπρεπε να τον αφήσει να την ακουμπήσει; Εάν το άτομο που πρέπει να την προσέχει και να την προστατεύει δεν ενδιαφέρεται, τι έπρεπε να κάνει; Της τράβηξε τόσο δυνατά το σουτιέν που βγήκε.
(Η μητέρα του αγοριού συνεχίζει να κλαίει και ο πατέρας φαίνεται θυμωμένος και ντροπιασμένος. Ο δάσκαλος δεν με κοιτάει πια. Κοιτάω τον διευθυντή.)
Μητέρα: Την παίρνω σπίτι. Πιστεύω το αγόρι πήρε το μάθημά του. Ελπίζω να μην συμβεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο, όχι μόνο στην κόρη μου αλλά σε κανένα άλλο κορίτσι. Θα αναφέρω το περιστατικό και εάν αφήσετε αυτό το αγόρι να ακουμπήσει ξανά την κόρη μου θα σας κάνω καταγγελία για σεξουαλική επίθεση. Με καταλάβατε;
Πιστεύετε αντέδρασε σωστά αυτή η μητέρα;
–