Πριν λίγο καιρό έγινε γνωστή η είδηση του πατέρα που αυτοκτόνησε στην Κάρπαθο, καθώς δεν µπορούσε να αντέξει την κατακραυγή της τοπικής κοινωνίας, η οποία ακολούθησε τη δηµοσιοποίηση προσωπικού βίντεο του γιου του µε έναν άλλο άντρα.
Ο πατέρας αυτός είναι θύµα. Θύµα των ίδιων σκουριασµένων –τόσο σκουριασµένων, που η επαφή µαζί τους µπορεί να προκαλέσει… τέτανο στις ψυχές– πατριαρχικών αντιλήψεων, οι οποίες στέρησαν τη ζωή σε όλες αυτές τις γυναίκες που έφυγαν από κοντά µας τους τελευταίους µήνες.
Η πατριαρχία, όµως, δεν σκοτώνει µόνο γυναίκες. Αφανίζει και τους άντρες, κατακερµατίζει ψυχές, ισοπεδώνει αξιοπρέπειες, θολώνει τη σκέψη, κατακρεουργεί όνειρα και θαµπώνει το µέλλον όλων των φύλων. Ο πατέρας αυτός, όπως και η Ελένη, η Καρολάιν, η Γαρυφαλλιά και τόσες άλλες, αλλά και ο Άλκης στη Θεσσαλονίκη, είναι θύµατα των στερεοτύπων που περνάνε άκριτα από γενιά σε γενιά και γιγαντώνονται γύρω από ξύλινα τραπέζια επαρχιακών καφενείων, αλλά και σε αίθουσες συσκέψεων µεγάλων εταιρειών ή σε µοδάτα µπαρ της πρωτεύουσας. Η δίψα για βία, ο σεξισµός, ο ρατσισµός, και ο κάθε είδους «ισµός» δεν είναι ίδιον µόνο της επαρχίας. Απλώς ο «νταής» και ο αυτοθεωρούµενος «µάγκας» που ασκεί ψυχολογική και σωµατική βία σε µια γυναίκα, ανήκει στο ίδιο µοντέλο «ανθρωποειδούς» µε εκείνον που χασκογελάει στο καφενείο µε το βίντεο ενός γκέι ζευγαριού, εκτοξεύει χωρίς σκέψη σεξιστικές κουβέντες µε την ίδια ευκολία που ρίχνει τα ζάρια στο τάβλι, σφυρίζει στην κοπέλα που περνάει στον δρόµο φορώντας ένα εφαρµοστό παντελόνι, χλευάζει ένα ντροπαλό αγόρι στο σχολείο και χτυπάει το χέρι στο τραπέζι λέγοντας «αν έβλεπα εγώ την κόρη µου να γυρίζει ντυµένη έτσι, δεν ξέρω τι θα έκανα…».
Δυστυχώς το δηλητήριο της πατριαρχίας έχει ποτίσει βαθιά την ελληνική κοινωνία και, όσα αντίδοτα κι αν της χορηγούµε, θα πάρει πολλές δεκαετίες για να καθαρίσει εντελώς. Και ίσως ψήγµατα αυτής της µόλυνσης να έχουν παραµείνει και στο δικό µας σώµα.
Για όλα τα παραπάνω, η φετινή Ηµέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου ας µην είναι γιορτή, αλλά µια υπενθύµιση όσων δυσάρεστων συνέβησαν στη χώρα µας τους τελευταίους δώδεκα µήνες και είχαν ως θύµατα γυναίκες, αλλά και άντρες. Ας είναι µια υπενθύµιση και όλων όσων ο καθένας από εµάς πρέπει να σκεφτεί διαφορετικά και να κάνει διαφορετικά, ώστε ο φαύλος κύκλος των προκαταλήψεων και των στείρων αντιλήψεων να σπάσει και να µετατραπεί σε µια ευθεία γραµµή που θα οδηγεί στην ελευθερία, στην ισότητα και στον σεβασµό προς κάθε ανθρώπινο ον. Οτιδήποτε και αν αυτός ο άνθρωπος πρεσβεύει, οτιδήποτε κι αν φοράει, οποιονδήποτε κι αν έχει επιλέξει να ερωτευτεί, οπουδήποτε κι αν προτιµά να ζει και να εκφράζεται.
Έτσι, για να έχουµε κάτι να γιορτάζουµε του χρόνου τέτοια µέρα.
My List
Σειρά: Inventing Anna (Netflix)
Το σίριαλ, που βασίζεται σε αληθινή ιστορία, είναι γρήγορο και σε κρατάει. Το αληθινό, όµως, διαµάντι εδώ είναι η Julia Garner -η αποκάλυψη της σειράς Ozark- που συνεχίζει να κατακτά ένα ένα τα σκαλοπατάκια της υποκριτικής αλλά και της µόδας (είναι πρόσωπο της Prada).
Έκθεση: Yves Saint Laurent aux MusÉes
Τα έξι µεγαλύτερα µουσεία του Παρισιού τιµούν τον απόλυτο couturier µε αφορµή τη συµπλήρωση 60 χρόνων από τη γέννηση της πρώτης του συλλογής. Οι πιο iconic δηµιουργίες του συνοδεύονται από τις καλλιτεχνικές και µη αναφορές που τον ενέπνευσαν (Picasso, Matisse, Marcel Proust κ.ά.) Μέχρι 15/5.
Βιβλίο: Με τα µάτια της ψυχής του Γιάννη Μπεχράκη (εκδ. Πατάκη)
Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τη φιλοσοφία πίσω από τις φωτογραφίες του σπουδαίου και βραβευµένου µε Pulitzer φωτορεπόρτερ, βασισµένο στις συζητήσεις του ίδιου µε τον δηµοσιογράφο Γιώργο Αρχιµανδρίτη, ο οποίος και υπο- την έκδοση.
Mαρία Πατούχα
[email protected]
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
