«Νομίσαμε ότι ήταν πόνος επειδή έβγαζε δοντάκια, αλλά είχε λευχαιμία»
–
«Η Elowen ήταν επτάμιση μηνών, όταν έγινε η διάγνωσή της. Είχε μία πολύ δύσκολη νύχτα, καθώς έβγαζε δοντάκια. Εμείς πρώτη φορά γονείς και μας είχαν πει ότι αυτός ο πόνος στα μωρά είναι δυνατός, όμως αυτός της μικρής μας ήταν εξωφρενικός.
Κανείς μας δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ. Το επόμενο πρωί κάλεσα τον παιδίατρό μας και έκλεισα ένα ραντεβού. Ήταν πέρυσι τον Μάιο.
Ήμουν σίγουρη πως κάτι δεν πήγαινε σωστά
–
Όταν φτάσαμε στον γιατρό, εκείνος εκ πρώτης όψεως είδε ότι το χρώμα στο προσωπάκι της δεν ήταν καλό. «Είναι πάντα τόσο χλωμή;», με ρώτησε. Έδειχνε, ότι δεν ήταν καλά. Μας είπε να την μεταφέρουμε σε μία κλινική, γιατί πιθανώς να είχε αμυγδαλίτιδα, όμως για να σας πω την αλήθεια μου φοβόμουν το χειρότερο.
Επειδή είχε πυρετό, θα έπρεπε κανονικά να πάμε σε νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό. Όμως, ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, επειδή ήταν πολύ μωρό. Έγιναν οι απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις, κάτι που ήταν ιδιαίτερα επώδυνο, καθότι δεν μπορούσαν να βρουν φλέβα. Τα αποτελέσματα έδειξαν, ότι είχε μηδενικά ουδετερόφιλα (σσ. είδος λευκών αιμοσφαιρίων), κάτι το οποίο σήμαινε πως και ένα απλό κρυολόγημα, το ανοσοποιητικό της σύστημα δεν θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει.
Από την έκφραση του γιατρού κατάλαβα, ότι κάτι άσχημο συνέβαινε με την υγεία της κόρης μου. Κάτι μέσα μου μού έλεγε, ότι ήξερα ήδη. Τώρα θα με ρωτήσει κανείς, πού το ήξερα. Είμαι φαρμακοποιός, και επομένως έχω μία ιατρική εκπαίδευση, αλλά και ισχυρό μητρικό ένστικτο, ως μαμά.
Ο γιατρός μάς είπε αρχικά, ότι δεν γνώριζε σίγουρα αν πρόκειται για λευχαιμία ή κάποια άλλη ασθένεια. Όμως, είπε, ότι το πιθανότερο ήταν να έχει λευχαιμία.
«Θα χρειαστεί μεγάγγιση τώρα, θα διανυκτερεύσει στο νοσοκομείο και το πρωί θα πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη κλινική», είπε ο γιατρός.
Μία εξειδικευμένη εξέταση έδειξε το είδος της λευχαιμίας. Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι πιο συχνή, η θεραπεία της έχει μεγαλύτερη διάρκεια, αλλά η κόρη μας είχε Οξεία Μυελοειδή, μία επιθετική και καλπάζουσα μορφή.
Έσβησε το πρώτο της κεράκι στο νοσοκομείο
Υπήρξαν μέρες που ήταν πολύ άρρωστη και άλλες που ήταν απλά φανταστική. Ήταν εντυπωσιακό, το πόσο καλά το διαχειριζόταν, αν και πονούσε και ήταν χάλια από τις θεραπείας, τις περισσότερες φορές συμπεριφερόταν σαν ένα φυσιολογικό παιδί, χαμογελούσε και έπαιζε με τις νοσηλεύτριες.
Γιορτάσαμε τα πρώτα της γενέθλια στο νοσοκομείο. Ήμασταν στεναχωρημένοι και απογοητευμένοι που έπρεπε να το περάσουμε αυτό μακριά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Ωστόσο, διακοσμήσαμε κατάλληλα το δωμάτιο, πήραμε τούρτα και καλέσαμε τις νοσοκόμες να γιορτάσουν μαζί μας.
Όταν ήταν στο νοσοκομείο, ήμουν μαζί της στο δωμάτιο 23 ώρες την ημέρα και έβγαινα μόνο για μία ώρα να πάρω αέρα. Ο άντρας μου ερχόταν στις 5 το πρωί κι εγώ κοιμόμουν από τις 5 έως τις 8.
Μας βοήθησαν οι γονείς μας, μάς μαγείρευαν και έκαναν τις δουλειές του σπιτιού. Μας στήριξαν σε ό,τι χρειαστήκαμε.
Τώρα, η μικρή αναρρώνει και οι γιατροί είναι χαρούμενοι με την εξέλιξή της.
- : infokids.cy
