Αυτός ο άντρας αφιέρωσε τη ζωή του σ’ εμένα! | Η ιστορία αγάπης της μόνης μαμάς Γιάννας και του Βαγγέλη
–
*Το παρακάτω κείμενο ανήκει στη Τ.Κ που το πρωτο-ανήρτησε στην ομάδα Untold Stories στο fb και αναδημοσιεύουμε στο - με την έγγραφη συναίνεσή της. Ως εκ τούτου δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση-αναπαραγωγή από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την άδειά της.
Σεπτέμβριος του 1996 είχα γνωρίσει τον μετέπειτα άντρα μου… Καλό παιδί.. ;Ημασταν φίλοι ακόμα.. Εγώ όμως 21 και εκείνος 41 είχα βγει από ένα γάμο που έκανα στα 16 και χώρισα στα 17 με ένα παιδί.. Η ζωή μου πάγωσε στα 15 άλλαξε.. Ήθελα να γίνω γιατρός αλλά έμεινα έγκυος (αυτό ανήκει σε άλλη ιστορία..) εκλογές τότε.. Οι γονείς μου ψήφιζαν στο χωριό.. Μέναμε Αθήνα… Θα πάμε μου λένε πάρε μπουφάν ζεστό για την μικρή.. Ετών τότε τρισιμιση.. Δεν έρχομαι.. Θα πάμε είπαμε.. Ζούσα μαζί τους και συνέχιζα σπουδές.. Και έτσι πήγαμε.. Δεν μπορούσα εκεί.. Ξαπλωσαμε στις δέκα.. Κρύο πολύ.. Ξαφνικά ακούω μουσική.. Λέω έλα θεε μου στα κατσαβραχα?? Τι είναι αυτό? Παμπ λέει ο πατέρας μου… Λέω τι?? Χαχαχαχα οκκ πάω.. Που πας παιδί μου?? Στην παμπ πατέρα λες να με βιάσουν?? Παντού βουνά έχει.. Και έτσι πήγα..
Η αρχή του τέλους για εκείνον!!!! Μπήκα μέσα βρήκα τα ξαδέρφια μου κ μαζί καθόταν εκείνος… Ο Όμορφος λίγο μικρότερος μου αθώος.. Εγώ είχα μπει στην ζωή ήδη.. Μια ματιά ένα ζεμπεκικο (πονάει η αγάπη) ένα φιλί..
–
Πόσο ομορφος! Όχι βέβαια η Γιάννα είχε ένα παιδι δεν έχεις δικαίωμα σε ένα ελεύθερο άντρα… Ξημέρωσε.. Ήρθε 4 χιλιόμετρα με τα πόδια στην πλατεία έμενε μακριά… Να με δει.. Με κράτησε σφιχτά.. Με φίλησε τον φίλησα ήταν το πρωτο του φιλί… Μαζι μου το δοκίμασε… Ενα τριαντάφυλλο που δεν μου έδωσε ποτέ… Έμεινε εκεί.. Το πουλμαν έφυγε..
Λίγες μέρες αργότερα μια φίλη από το χωριό με πήρε τηλέφωνο… Διάβαζα μικρόβιολογια. Θυμάμαι..
Γιαννα ο Βαγγέλης θέλει να σε ξαναδεί να σου μιλήσει… Εσκυψα το κεφάλι πες του να με ξεχάσει… συνέχισα τη ζωή μου με πολλαααα προβλήματα.. Άλλη ιστορία πάλι εδω🙂θυμόμουν που και που όταν άκουγα το τραγούδι πονάει η αγάπη.. Εκείνο το βράδυ εκείνο το αγόρι.. Έφυγα σπουδάσα έζησα με το καλό παιδί που είχαμε τα εικοσι χρόνια διαφορά… Παντρεύτηκα Έκανα δυο παιδιά… Βάσανα πολλά άλλα και όμορφες στιγμές… Και το 2019 χώρισα ετών 43…ξανα τρία παιδιά μάνα μόνη αλλά με στήριξη από τον πρώην… Πότε δεν με άφησε.. Με αγαπάει… Πολλά τα χρόνια μαζί… Δεν χωρίσαμε από απιστία η ξύλο οχι κορεσμός από εμένα και οικονομικά άλυτα..
Αποφάσισα μόνη πια… Έγινα σκληρή άπιστη στον ανδρικό πληθυσμό… Και 2/1/21 στην καραντίνα μια μέρα αφού μπήκε ο χρόνος ήρθε ένα αίτημα φιλίας… Ήταν εκείνος.. Ζεις?? Του γράφω? Ζω και σε ψάχνω 26 χρόνια…
Μέχρι πρόσφατα δεν πίστευα ότι ένας άντρας από ένα φιλί θα αφιέρωνε την ζωή του για μένα… Είμαι ταγμένος!!! Λέει.. Αλλά εγωω άλλαξα δεν πιστεύω σε αυτά… Ήταν στο εξωτερικό όταν με βρήκε… Εκεινος ξέρει τι ένιωσε… Τρεις μήνες μιλούσαμε από κάμερα.. Όσα άκουγα ήταν τρέλα…. Παράτησε την ζωή εκεί τα καλά χρήματα να έρθει σε μένα…. Και πάλι άπιστη… Τον έδιωξα του φέρθηκα άσχημα.. Εκείνος περίμενε 26 χρόνια.. Εγώ άπιστη σε αυτά… 11 μήνες μαζί… 7 στην Ελλάδα.. Τον πληγωνα κάθε μέρα όσα μου έκαναν οι άλλοι τα ξέσπασα σε εκείνον…. Μέχρι που ήρθε και η ασθένεια μου ένα μήνα αφού ήρθε εκεινος….
Νομίζω δεν χωράνε να τα πω όλα… Όσο εγώ του φερομουν άσχημα να φύγει να σωθεί… Δεν βρήκε την πριγκίπισσα του αλλά μια άλλη… Με πρόβληματα βουνό… Μαζί με την ασθένεια τώρα…. Τοσο καιρό κερί αναμμενο… Δίπλα μου… Αποφάσισα χθες να ψάξω το προφίλ του στα πίσω χρόνια…. 2014 ψάχνω εκείνη ήρθα Ελλάδα και ψάχνω εκείνη… Όσα μου έλεγε τα έγραφε τότε…. Μπορώ να γράφω μέρες….
Είναι λίγα αυτά που έγραψα…
Τελικά υπάρχουν άντρες που αγαπάνε μόνο μια φορά!!!!
Ποιος θα κρίνει αν το αξίζω δεν ξέρω…
Άργησα να τον πιστέψω… Κάλλιο αργά παρά ποτέ
- : -
