Έχασε χέρια και πόδια από μικρή, αλλά η ζωή της χάρισε το δώρο της μητρότητας
–
Η 23χρονη Ντανιέλ Μπέιλι έχασε και τα τέσσερα άκρα της λόγω μηνιγγίτιδας όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, είχε πάντα τον φόβο ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να ζήσει μια κανονική ζωή, να ερωτευθεί και να κάνει τη δική της οικογένεια. Τελικά, η ζωή της χάρισε όλα όσα είχε ονειρευτεί, έναν υπέροχο σύζυγο κι έναν καταπληκτικό γιο.
«Πάντα ήθελα να γίνω μαμά αλλά ήμουν σίγουρη ότι δεν έχω καμία ελπίδα», λέει η Ντανιέλ, «ειδικά όταν όλες οι συμμαθήτριές μου άρχισαν να κάνουν σχέσεις κι εγώ δεν μπορούσα επειδή, όπως πίστευα, ήμουν ακρωτηριασμένη».
«Μεγαλώνοντας», συνεχίζει, «αποδέχτηκα σταδιακά τον εαυτό μου και αναθερμάνθηκε μέσα μου η ιδέα ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος και για μένα – που θα με αγαπήσει αληθινά».
–
Κάπως έτσι, η Ντανιέλ γνώρισε τον Τομ, έναν άντρα που δεν έδειξε να επηρεάζεται από τη αναπηρία της. Ερωτευτήκαν και πριν περάσει πολύ καιρός, η Ντανιέλ έμεινε έγκυος. Τότε ήταν που οι φόβοι της αναζωπυρώθηκαν και άρχισε να ανησυχεί τόσο για το τι θα έλεγε ο κόσμος που επέλεξε να γίνει μαμά ενώ δεν μπορεί καλά καλά να φροντίσει τον εαυτό της όσο και για το να θα τα κατάφερνε στον δύσκολο ρόλο της όσο καλά το λαχταρούσε.
Όταν όμως το αγοράκι της μπήκε στη ζωή της, κατάλαβε ότι πρέπει να τα καταφέρει ό,τι κι αν γίνει. «Όλα έγιναν πολύ φυσικά», εξομολογείται, «ανησυχούσα πολύ πριν γεννήσω αλλά όλα πήγαν κατ’ ευχήν και με το μωρό τα καταφέρνω μια χαρά. Ποτέ δεν άφησα την αναπηρία μου να με κρατήσει πίσω και το ίδιο κάνω και τώρα».
Βέβαια, σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά έχει παίξει και ο σύντροφός της που είναι κι ένας υπέροχος μπαμπάς. «Μου έδειξε έμπρακτα ότι ακόμη και αν δεν έχεις τα μέσα που έχουν οι άλλοι, δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να ζήσεις όπως κι εκείνοι», λέει η πανευτυχής μαμά, «να κυνηγήσεις τα όνειρά σου και να απολαύσεις όλα όσα έχει να σου δώσει η ζωή».
«Ο γιος μου μου έχει δώσει τρομερή αυτοπεποίθηση», συνεχίζει, «στόχος μου πλέον είναι να είμαι η καλύτερη μαμά που θα μπορούσε να έχει και να του εξασφαλίσω μια καλή ζωή».
«Παράλληλα όμως», τονίζει η Ντανιέλ, «έμαθα να μην προεξοφλώ τη γνώμη των άλλων, αφού όλοι εδώ γύρω με έχουν στηρίξει αφάνταστα. Πλέον, σε όποιον έχει μια αναπηρία λέω να μη φοβάται να γίνει γονιός. Κι αν θέλει αποδείξεις ότι μπορεί να τα καταφέρει, ας ρίξει μια ματιά σε μένα».
- : -
