«Θέλω να φύγω από τον άντρα μου αλλά δεν μπορώ γιατί αυτός έχει λεφτά ενώ εγώ όχι»
Με τον άντρα μου δεν τα πάμε καθόλου καλά. Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Πολλές φορές σκέφτηκα να φύγω και να τον αφήσω, να τον παρατήσω μία για πάντα αλλά κολλάω σε κάτι: δεν έχω λεφτά, ούτε πού να μείνω.
Αντίθετα ο άντρας μου δεν ξέρει τι έχει. Έχει πολύ καλή δουλειά και ό, τι θέλω μου το παρέχει: υπέροχο σπίτι, ταξίδια, ψώνια, τα πάντα, αυτό όμως δεν είναι αρκετό για να ευτυχήσει κάποιος.
Ξέρω ότι θα με πείτε εγωίστρια και συμφεροντολόγα αλλά δεν με νοιάζει. Τα λεφτά ήταν κάτι που πάντα κοίταγα σε έναν άντρα. Ήμουν της λογικής «Αν δεν μου βγει καλός τουλάχιστον θα έχει λεφτά και θα σώσουμε κάπως το πράγμα». Έτσι έγινε και στην περίπτωσή μου. Είναι πολύ βαρετός, όλο μου φέρνει τα ίδια και τα ίδια δώρα και δεν βρίσκω πια κανένα ενδιαφέρον. Προσπαθεί όσο μπορεί, δεν λέω, αλλά δεν είναι αρκετό. Είμαι δυστυχισμένη κοντά του αλλά κάθομαι μόνο για τα λεφτά του. Δεν έχω καμία διάθεση τώρα ξαφνικά στα 40 μου να βρεθώ στο δρόμο χωρίς μία στην τσέπη μου οπότε τι να κάνω; Τον τρώω στη μάπα και κάνω υπομονή.
Μοναδική μου διέξοδος είναι ο εραστής μου με τον οποίο τα έχουμε τον τελευταίο χρόνο και περνάμε τέλεια μαζί. Με αγαπάει και μου ζητάει επίμονα να χωρίσω τον άντρα μου αλλά δεν νομίζω να το κάνω. Χωρίς τον άντρα μου δεν θα είχα λεφτά να του παίρνω τόσο ωραία δώρα οπότε με βλέπω για κάμποσα χρόνια ακόμα να υπομένω.
Δεν είναι σωστό αυτό που λέω αλλά ζω για τη στιγμή που θα φύγει από τη ζωή και θα μείνει σε μένα η περιουσία του να τη διαχειριστώ όπως νομίζω και με… οποίον νομίζω. Δεν έμεινα 20 χρόνια παντρεμένη μαζί του για να τον χωρίσω και να του τα φάει κάποια άλλη…
Υβόννη
