Στις μάνες που δεν γέννησαν ποτέ
Μια πολύ συγκινητική ιστορία που θέλουμε να τη μοιραστούμε μαζί σας
Η θεία Μαρίκα δεν γέννησε ποτέ ούτε καν κυοφόρησε.
Στα δώδεκα της, λίγο μετά την ταφή της δικής της μητέρας, ο πατέρας της ο Μιχαήλος, της ανακοίνωσε πως “από αύριο δεν ξαναπάει στο σχολειό γιατί πρέπει να αναθρέψει τα δυο μικρότερα αδέλφια της , τη Γιωργία και τον Λευτέρη” , κι εκείνη έγινε “μάνα” πρόωρα και μέσα σε μια νύχτα.
Ο πόνος για τη χαμένη δική της μητέρα και η πίκρα για τις σπουδές που δεν θα’κανε ποτέ ,την έκαναν δυστυχισμένη μα εκείνη φρόντιζε τα αδέρφια της με χαρά ,σαν μάνα, γιατί “αυτή ήταν η πάστα της..”
Στα εικοσιπέντε την πάντρεψαν με τον στρατιωτικό Μιχάλη μα ούτε γέννησε ούτε καν κυοφόρησε ποτέ. ”Μάνα” όμως εξακολούθησε να είναι για την ασθενική Γιωργία και τον αντάρτη-αριστερό Λευτέρη ,προσπαθώντας με χαμόγελο να ισορροπήσει τις αντιθέσεις (δεξιός σύζυγος ,αριστερός με δράση αδελφός ) που η μοίρα της έριξε μέσα στη φαμελιά της , γιατί… “αυτή ήταν η πάστα της…”
Κι όταν αργότερα ,γυρνώντας από τις εξορίες, ο Λευτέρης έκανε τα δικά του παιδιά ,τρία κοpίτσια ,εκείνη ξανάγινε για άλλη μια φορά μάνα…γιατι “αυτή ήταν η πάστα της…” Η θεία Μαρίκα ήταν η ΜΑΝΑ του δικού μας σπιτιού…κι ας μη γέννησε ποτέ…
Ηταν εκείνη που μας διηγήθηκε παλαιινές ιστορίες ,ήταν εκείνη που, με μια ζακέτα στο χέρι, μας κυνηγούσε στο σοκάκι επιμένοντας να τη φορέσουμε “μη μας κρυγιοπεράσει το κίρι μπαίρι* , ήταν εκείνη που εφεύρισκε τρόπους να πίνουμε το δύσοσμο ορεκτικό μας….
Η θεία Μαρίκα μας μαγείρευε τα φαγητά που αγαπούσαμε, νοιαζόταν για το τι θα φορέσουμε ,και σε κείνες τις εποχές που οι γιορτές γενεθλίων ήταν άγνωστες , μας έφτιαχνε το γλυκό της ημέρας…Εκείνη ύφανε στον αργαλειό και κέντησε όλη μας την προίκα…εκείνη φρόντιζε τα δέματα με τα τρόφιμα , που μας έστελναν τα χρόνια των σπουδών….Εκείνη πονούσε στον πόνο μας.
Η θεία Μαρίκα πέθανε σχετικά νέα νικημένη απ’ τον καρκίνο ( γιατί ,δεν ξέρω αν υπάρχει θεός , αν όμως υπάρχει είναι πολύ άδικος..)..χωρίς να τη φωνάξει ποτέ ,κανείς ΜΑΝΑ…κι ούτε κανείς της πρόσφερε λουλούδια τη 2η Κυριακή του Μάη.
Μα αν σήμερα η μέρα ήταν αφιερωμένη στα <<Μητρικά αισθήματα >> κι όχι στη <<Μάνα>> δεν θα΄φταναν όλα τα λουλούδια του κάμπου της Βιάννου να στολίσουν τη φωτογραφία της….
- : citypatras.gr
