Η κουνιάδα μου και ο άντρας της, έχουν βαφτίσει το παιδί μας και δεν του παίρνουν ποτέ ούτε ένα δώρο
Το είχα καταλάβει από την αρχή πόσο γύφτοι είναι και οι δύο αλλά είπα να τους δώσω μία ευκαιρία, δυστυχώς εις βάρος του παιδιού μου. Η κουνιάδα μου, η αδερφή του άντρα μου δηλαδή, και ο σύζυγός της βάφτισαν πριν από έξι χρόνια τον πρώτο μου γιο και από τότε δεν του έχουν πάρει ούτε ένα δώρο. Τι είναι τα γενέθλιά του, τι είναι Πάσχα, τι είναι Χριστούγεννα, δεν του έχουν φέρει ποτέ μα ποτέ ούτε μία σοκολάτα. Έχουμε φτάσει σε σημείο να παίρνουμε εμείς τα δώρα και να του λέμε ότι είναι από τη νονά και το νονό του.
Αν υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες, θα το κατανοούσα, αλλά δεν υπάρχουν. Είναι παντρεμένοι χρόνια, έχουν δικό τους σπίτι και είναι και οι δύο σε πολύ καλές δουλειές.
Δεν ξέρω γιατί έχουν αυτή τη συμπεριφορά. Η μόνη δικαιολογία που θα μπορούσα να τους δώσω είναι ότι δεν έχουν παιδιά άρα ίσως δεν ξέρουν πως στα παιδάκια φέρνουμε δώρα, αλλά δεν νομίζω να ισχύει κάτι τέτοιο. Το ότι στα βαφτιστήρια μας παίρνουμε κάθε Πάσχα παπούτσια, λαμπάδα και σοκολατένιο αυγό το ξέρει μέχρι και η κουτσή Μαρία, αυτοί δεν το ξέρουν;
Απλά είναι τσιγκούνηδες. Όσο και να προσπαθώ να χρυσώσω το χάπι, έτσι έχουν μάθει να κάνουν και έτσι κάνουν χωρίς να τους νοιάζει η γνώμη που σχηματίζουν οι άλλοι για εκείνους ή πόσο πληγώνουν ένα παιδάκι. Κάποια στιγμή το παιδί μου θα μεγαλώσει και θα μάθει την αλήθεια. Όταν με ρωτήσει γιατί ο νονός και η νονά του δεν του έχουν πάρει ποτέ ούτε ένα δώρο, να δω τι θα του πω.
Πραγματικά λυπάμαι. Καμιά φορά τα βάζω με τον άντρα μου γιατί εκείνος με πίεσε να βαφτίσουν το παιδί μου η αδερφή του και ο άντρας της, αλλά και εκείνος δεν φταίει και είναι πολύ λεπτή η θέση του για να πιάσει την αδερφή του και να της το πει. Δεν ξέρω τι να πω. Άνθρωπος που δεν έχει μάθει να δίνει, δεν έχει μάθει να προσφέρει, πιστεύω ότι είναι άδειος μέσα του. Το θέμα είναι το παιδί μου τι φταίει να την πληρώνει…
- : -
