Παιδί μου, αμόλα καλούμπα και πέταξε ψηλά ως εκεί που φτάνουν τα όνειρά σου…
Αυτήν την Καθαρά Δευτέρα δεν θα πάμε εκδρομή με τα παιδιά μας, δεν θα στρώσουμε για πικ νικ και δεν θα πετάξουμε τον χαρταετό μας πιο ψηλά από ποτέ και πιο ψηλά απ’ όλους. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αμολήσουμε καλούμπα με τη φαντασία μας, ν’ αφήσουμε την πεζή πραγματικότητα που ζούμε και, σαν τον χαρταετό που δεν πετάξαμε, να ταξιδέψουμε ψηλά, μέχρι εκεί που φτάνουν τα όνειρά μας. Να παροτρύνουμε τα παιδιά μας να ονειρευτούνε και να δούν το μέλλον με μια πιο καθαρή, αισιόδοξη και δημιουργική ματιά.
Να μην αφήσουν τις εξελίξεις να φρενάρουν την ορμή τους
Αυτά τα δύο χρόνια ήταν πολύ δύσκολα για όλους, αλλά για τα παιδιά μας ακόμα πιο πολύ. Και ειναι πολύ πιθανό, μέσα σ’ όλη αυτή τη σύγχυση, τις διαρκείς αλλαγές στην καθημερινότητά τους, αλλά και τη μαυρίλα της πραγματικότητας, να σκοτείνιασε και η ψυχούλα τους. Τα παιδιά όμως είναι το μέλλον και η ορμή με την οποία τα έχει προικίσει η φύση δεν πρέπει να αναχαιτιστεί, αλλά να φουντώσει και να τα οδηγήσει ακόμα πιο μακριά.
Να μη χαρίσουν το δικαίωμά τους σ’ ένα καλύτερο μέλλον
Το μέλλον είναι για τον καθένα μας αυτό που ακολουθεί και κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει. Για να είναι αληθινά καλύτερο όμως, πρέπει να βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας. Έτσι και τα παιδιά μας, αν κάνουν πίσω τώρα που έχουν αρχίσει να πορεύονται δυνατά προς ένα καλύτερο αύριο, είναι σαν να το χαρίζουν σ’ όλους εκείνους που επιβουλεύονται την πρόοδο και την ευημερία τους για να ωφεληθούν οι ίδιοι.
Να μην απογοητευτούν τώρα που πρέπει να τρέξουν προς τα εμπρός
Ζούμε καταστάσεις που είναι πρωτόγνωρες και μπορούν να απογοητεύσουν ένα παιδί. Άλλωστε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για όλα αυτά που συμβαίνουν και τις πιθανές συνέπειές τους. Αλλά οι μεγάλες δυσκολίες και οι νέες προκλήσεις μπορούν να γίνουν το κίνητρό τους αντί να γίνουν η τροχοπέδη τους. Και να ξεχυθούν προς το πεπρωμένο τους με περισσότερη τόλμη και αστείρευτη αισιοδοξία.
Να ρυθμίσουν μόνα τους τα «ζύγια» της πορείας τους
Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος μας είναι όλο και περισσότερο αλληλένδετος και η πορεία μας στη ζωή δεν εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εμάς. Παρ’ όλ’ αυτά, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να μην παραχωρούν ούτε χιλιοστό απ’ τον χώρο που τους αναλογεί σε όσους επιχειρούν να διαφεντέψουν τη μοίρα τους. Να ρυθμίζουν μόνοι τους τα ζύγια της ζωής τους, και να χαράσσουν την πορεία που έχουν ονειρευτεί χωρίς συμβιβασμούς.
Να το παλέψουν ΚΑΙ για τα δικά τους παιδιά
Άλλωστε, όπως κι εμείς, έτσι και τα παιδιά μας δεν παλεύουν μονάχα για τον εαυτό τους και για το δικό τους καλό. Θέλοντας και μη είναι μέρος μιας συνέχειας και ο αγώνας τους δεν μπορεί παρά να έχει αντίκτυπο και στα δικά τους παιδιά. Οφείλουν λοιπόν και σ’ εκείνα να ονειρευτούν χωρίς αστερίσκους και να υλοποιήσουν τα ονειρά τους ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια και απαντώντας με πράξεις σε όσους τα αμφισβητούν!
- : -