Τυφλή κολυμβήτρια που έπαθε κατάθλιψη και ήθελε να αυτοκτονήσει: «Ο σκύλος μού έσωσε τη ζωή»
Η Αναστασία Παγόνις έμεινε τυφλή στα 14 και έπαθε κατάθλιψη, ενώ ήθελε και να αυτοκτονήσει. Όμως, με έναν σκύλο βοηθό και το κολύμπι χαμογέλασε ξανά και αποτελεί έμπνευση και για άλλους ανθρώπους με προβλήματα όρασης.
Η κολυμβήτρια Anastasia Pagonis και ο σκύλος-οδηγός της θέλουν να πάρουν μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο που θα πραγματοποιηθούν το καλοκαίρι του 2021.
Όμως, η Αναστασία μέχρι και πριν δύο χρόνια δεν ήθελε να ζήσει. Η Αμερικανίδα αθλήτρια άρχισε να χάνει την όρασή της όταν ήταν 11 ετών λόγω της νόσου του Stargardt, μιας γενετικής διαταραχής που προκαλεί εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας.
Οι γιατροί δήλωσαν ότι ή όραση της δεν θα επιδεινωθεί, αλλά τον Νοέμβριο του 2018 υπέστη σημαντική απώλεια όρασης. Είχε επίσης αυτοάνοση αμφιβληστροειδοπάθεια, η οποία οδήγησε σε απώλεια όρασης.
Τυφλή σε ηλικία 14 ετών
Στα 14 της είχε χάσει τελείως την όρασή της και μαζί είχε χάσει πράγματα όπως την αγάπη της για κολύμπι, τημ κοινωνική ζωή και την ανεξαρτησία της. Μάλιστα, παραδέχθηκε πως όταν τυφλώθηκε, έπασχε από κατάθλιψη και υπέφερε από σκέψεις αυτοκτονίας. Η ανήλικη κολυμβήτρια σταμάτησε να τρώει, ενώ απομακρύνθηκε από την οικογένεια και τους φίλους της.
Η κατάθλιψη και οι τάσεις αυτοκτονίας
«Ένιωσα άχρηστη και ήμουν απελπισμένη και αν επρόκειτο να είμαι τυφλή, τότε ποιο ήταν το νόημα να ζήσω;» είπε η Αναστασία Παγόνις, αλλά η οικογένεια, οι φίλοι και οι γιατροί τη βοήθησαν να αντιμετωπίσει την όρασή της.
«Ήταν πολύ δύσκολο για μένα και την οικογένειά μου. Πέρασα μια κακή κατάθλιψη. Υπέφερα από άγχος και μετατραυματικό στρες και δεν έτρωγα σωστά για μήνες. Σταμάτησα να κολυμπάω. Δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Έκλαιγα» θυμάται.
Η αγάπη και η υποστήριξη της οικογένειάς της, των φίλων της και της Μόλι Μπερκ, η οποία είναι επίσης τυφλή, τη βοήθησαν. Όμως, χωρίς τη δική της βούληση, δεν θα γινόταν τίποτα. «Η υποστήριξη από αυτούς (οικογένεια, φίλους) με βοήθησε πραγματικά» παραδέχεται.
Ο προπονητής και το κολύμπι
Μετά από μια μακρά αναζήτηση, βρήκε έναν προπονητή, τον Μαρκ Ντάνιν, που ήταν πρόθυμος να διδάξει έναν τυφλό μαθητή. Άρχισε να κολυμπά και να αγωνίζεται τακτικά.
«Το κολύμπι ήταν αυτό που με ελευθέρωσε και με βοήθησε με το άγχος και την κατάθλιψή μου μετά το τραύμα της απώλειας της όρασης. Ο Μαρκ ήταν απολύτως καταπληκτικός. Άλλαξε το άθλημα για μένα και με έκανε να το αγαπώ ξανά. Έσβησε τα γυαλιά κολύμβησης και μπήκε στο νερό για να δει πώς ήταν για μένα. Η πισίνα είναι το μόνο μέρος όπου τίποτα δεν με συγκρατεί, όπου δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσω το καλάμι ή τον οδηγό μου. Όταν βουτώ μέσα είμαι μόνο εγώ και το νερό» αναφέρει με χαμόγελο.
Ο σκύλος – οδηγός που της άλλαξε τον τρόπο σκέψης
Όμως, αυτό που τη βοήθησε πολύ ήταν όταν βρήκε την αληθινή συντροφικότητα. Ήταν η αγάπη και η στενή σχέση με ένα σκυλί – βοηθό. Ο «Ραντάρ», ένα δίχρονο κίτρινο Λαμπραντόρ, τη βοηθά να γίνει πιο ανεξάρτητη.
«Ο Ραντάρ υπήρξε σωτήριος για μένα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν», είπε για τον σκύλο που της δίνει την αίσθηση της ελευθερίας να μπορεί να κάνει πράγματα ανεξάρτητα, κάτι που δεν είχε πριν.
«Άλλαξε τόσο πολύ τη ζωή μου, δεν είχα ποτέ ελευθερία ή ανεξαρτησία, και τώρα που τον έχω, μπορώ να κάνω οτιδήποτε μόνη μου» είπε.
Αποτελεί έμπνευση για ανθρώπους με προβλήματα όρασης
Η 16χρονη Αναστασία έχει μεγάλο κοινωνικό κοινό, χρησιμοποιεί την πλατφόρμα της στο Instagram για να εμπνεύσει και άλλους ανθρώπους με αναπηρίες.
«Ο στόχος μου είναι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να δείξω στους ανθρώπους πως δεν είμαι το στερεότυπο της τύφλωσης. Θέλω να δείξω στους ανθρώπους ότι ναι, είμαι τυφλή, αλλά θα συνεχίσω να φοράω μακιγιάζ, θα συνεχίσω να ντύνομαι με τον τρόπο που θέλω. Επιπλέον γνωρίζω τις τάσεις γιατί έχω φίλους που μπορούν να με διδάξουν και μπορώ να γίνω επαγγελματίας αθλητής. Νιώθω ότι ο κόσμος βλέπει έναν τυφλό ως κάποιον που φοράει βρώμικα ρούχα και έχει γυαλιά ηλίου και δεν διορθώνεται. Αλλά όταν βγαίνω με τον σκύλο-οδηγό μου ή με ένα ζαχαροκάλαμο, μερικοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι είμαι τυφλή επειδή φοράω τζιν και μπλουζάκι και έχω ωραία μαλλιά και φοράω μακιγιάζ. Γίνονται αρκετά αγενείς σχετικά με αυτό» αναφέρει.
- : -
