ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ – COV-19 – Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Σαν παχυσαρκία ορίζεται η υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα ενώ υπέρβαρο θεωρείται το άτομο που εμφανίζει πλεόνασμα σωματικού βάρους σε σχέση με το ύψος του.

Η παχυσαρκία σήμερα θεωρείται πολυπαραγοτικό νόσημα και χαρακτηρίζεται από μεταβολικές και ενδοκρινικές διαταραχές όπως και διαταραχές της κοινωνικής συμπεριφοράς των παχύσαρκων ατόμων.

Κυριότερος παράγοντας ανάπτυξης της παχυσαρκίας αποτελούν :

α) το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (ποσοστό 40%),

β) γενετικοί παράγοντες (ποσοστό 60%).

Η παχυσαρκία διακρίνεται σε 2 τύπους.

1^ος τύπος ΣΠΛΑΧΝΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ : Κατανομή αύξηση λίπους στο άνω τμήμα του σώματος.

2^ος τύπος ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ : Εναπόθεση λίπους στους μηρούς, γλουτούς.

Η κεντρική παχυσαρκία θεωρείται νοσογόνος κατάσταση σήμερα και συνοδεύει διάφορα νοσήματα και νεοπλασίες.

Επίσης, ορισμένα φάρμακα που χορηγούνται για θεραπείες νοσημάτων αυξάνουν το βάρος του σώματος όπως, είναι :

• ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ – ΣΟΥΛΦΟΝΥΛΟΥΡΙΕΣ – ΘΕΙΑΖΟΛΙΔΙΝΕΔΙΟΝΕΣ – ΑΝΤΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ – ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ – ΟΡΜΟΝΙΚΑ, ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ – ΠΙΖΟΥΙΦΕΝΗ : Φάρμακο για επαναλαμβανόμενες προσβολές ημικρανίας – αγγειακές κεφαλαλγίες (αντιχολινεργική δράση).

Η ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής για σοβαρή μικροβιακή πνευμονία κατά 142%!!!.

COV-19 – ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Τα παχύσαρκα άτομα (ΔΜΣ≥40) εμφανίζουν αυξημένες πιθανότητες – κινδύνους να προσβληθούν από καλοήθη νοσήματα (Αγγειακο-καρδιακά επεισόδια, Χολολιθίαση – Σακχαρώδη Διαβήτη 2, Οστεοαρθρίτιδα, Μεταβολικό σύνδρομο) αλλά και από νεοπλασίες (μηνιγγιώμα – Ca μαστού – παθήσεις θυρεοειδή αδένα κ.α.).

Η παχυσαρκία είναι γνωστό ότι συνοδεύεται από μείωση ανοσίας – χρόνια φλεγμονή – τάση προς δημιουργία θρομβώσεων.

1. Τα άτομα με παχυσαρκία έχουν x3 κίνδυνο νοσοκομειακής νοσηλείας.

77% νοσηλευόμενοι

1. Η παχυσαρκία επιδρά στην λειτουργία του ανοσολογικού συστήματος.

Η περίσσεια λίπους διηθεί τα όργανα παραγωγής ανοσοκυττάρων (σπλήνα, μυελός οστών, θυμό αδένα) με αποτέλεσμα μείωση της παραγωγής αυτών και της λειτουργικότητας αυτών (Τ κύτταρα – κύτταρα μειωμένα),.

1. Η παχυσαρκία μειώνει την αναπνευστική λειτουργία των πνευμόνων.
2. Η αύξηση του ΔΜΣ συνδέεται άμεσα με την θνητότητα του παχύσαρκου ατόμου από COV-19.

Άτομο που έρχεται σε επαφή με COV-19 (φορέα) εμφανίζει 113% φορές προσβολή από τον ιό και πιθανή νοσοκομειακή κάλυψη!!!! Με 74% είσοδο στην ICU, 48% Θάνατο.

1. Ευρήματα αναφέρουν την μειωμένη αντίδραση των παχύσαρκων ατόμων στον εμβολιασμό (εμβόλιο influenza – ηπατίτιδα Β – τέτανος).
2. Διάφορες εθνικότητας παχύσαρκων ατόμων 40% των Αμερικάνων είναι παχύσαρκοι αλλά και εμφανίζονται ευαίσθητοι στην προσβολή από COV-19 π.χ. Ισπανόφωνοι – Μαύρη Φυλή εμφανίζουν μεγαλύτερη αναλογία παχυσαρκίας και επομένως εμφανίζουν μεγαλύτερη πιθανότητα προσβολής από COV-19 (στατιστικές ΗΠΑ).
3. Η παχυσαρκία συνοδεύεται από παθήσεις καρδιάς, πνευμόνων, ΣΔ2, μεταβολικό σύνδρομο. Όλες αυτές οι συνοσηρότητες αυξάνουν των κίνδυνο προσβολής από COV-19. Παράλληλα με τα μέτρα που λαμβάνονται για την εξάπλωση της πανδημίας του COV-19 προέχει και η οργάνωση της προσωπικής ζωής μας που περιλαμβάνει : α) τις διατροφικές μας συνήθειες (εφαρμογή της Μεσογειακής δίαιτας), β) λογική σωματική άσκηση καθημερινά, γ) εξασφάλιση καλού ύπνου, δ) ελέγχοντας το stress που ενισχύεται από την καραντίνα και τον προσωπικό περιορισμό στο σπίτι και που έχει σαν «αντίδοτο» κατανάλωση αλκοόλης και καπνίσματος θα έχει άμεσα αποτελέσματα στην μείωση ή διατήρηση ενός ΔΜΣ σε φυσιολογικά με κάθε ηλικία επίπεδα.

Επίσης τα παχύσαρκα άτομα εμφανίζουν δυσλειτουργικά προβλήματα φυσιολογικών αντιδράσεων, όπως :

α) η συσσώρευση λίπους στην κοιλιά τους, πιέζει προς τα άνω το διάφραγμα, μειώνοντας έτσι την λειτουργική ικανότητα των πνευμόνων (μη καλός αερισμός των κατώτερων λοβών των πνευμόνων).

β) επίσης, είναι γνωστό ότι τα παχύσαρκα άτομα εμφανίζουν τάση προς θρομβώσεις που σε επερχόμενη λοίμωξη (π.χ. από COV-19) η κατάσταση αυτή ευνοεί τις θρομβώσεις. Χαρακτηριστικό εύρημα επί προσβολής από COV-19 είναι η προσβολή των ενδοθηλιακών κυττάρων των αγγείων όλου του σώματος που προάγει τις θρομβώσεις.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ