Η Ιωάννα Παπαδημητρίου, Miss Young 1994 και πρωταθλήτρια Ελλάδας στο παρελθόν στο πινγκ πονγκ, συγκαταλέγεται στις ελάχιστες Ελληνίδες που κατάφεραν να χτίσουν μια αξιόλογη διεθνή καριέρα, μένοντας μόνιμα στο εξωτερικό για 13 χρόνια με παγκόσμια καριέρα στο μόντελιγκ.
Η Ιωάννα θυμάται τα χρόνια του μόντελινγκ πριν το internet και τα social media:
“Κορίτσια σας παρακαλούμε να ανοίγετε τα e-mail σας!” . Μια φράση που συμπεριλαμβάνουν σχεδόν όλα τα πρακτορεία μοντέλων στην εβδομαδιαία ενημερωτική ηλεκτρονική αλληλογραφία προς τα μοντέλα που εκπροσωπούν. Μου φαντάζει απίστευτο ότι αυτά είναι τα ίδια κορίτσια που κάποτε ήθελαν τόσο πολύ να γίνουν μοντέλα, που θα έκαναν τα πάντα για να μπουν στο “μαγικό” χώρο της μόδας και τώρα αγνοούν μηνύματα από το πρακτορείο τους τα οποία, εκτός του ότι αποτελούν μέρος της δουλειάς τους, μπορεί να είναι το μήνυμα που θα τους φέρει την επόμενη μεγάλη δουλειά. Δεν το χωράει το μυαλό μου ότι κάτι τόσο απλό μπορεί για κάποια μοντέλα να είναι κόπος. Προφανώς δεν καταλαβαίνουν πόσο τυχερές είναι που κάνουν μόντελιγκ στην εποχή του διαδικτύου!
Μια γρήγορη ματιά στην καθημερινότητα ενός μοντέλου στα χρόνια πριν το ίντερνετ ίσως τις βοηθήσει να αλλάξουν στάση.
Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με το πρακτορείο σου ήταν μέσω του συμβατικού τηλεφώνου, του φαξ ή του κινητού (αν είχες). Η καθημερινότητα μας, στην καλύτερη περίπτωση, ήταν να πάρουμε τηλέφωνο στις 9:00 το πρωί (να κάνουμε το γνωστό εκείνη την εποχή τσεκ ιν ) για να πάρουμε το πρόγραμμα των κάστινγκς* της ημέρας και μετά πάλι στις 4:00 το απόγευμα για να δούμε αν κλείσαμε κάποια δουλειά ή αν υπάρχει κάτι άλλο για την επόμενη μέρα.
Αυτό ήταν το καλό σενάριο γιατί έτσι χρειαζόταν να ετοιμαστείς για τα ραντεβού σου μόνο εφόσον υπήρχαν. Και πιστέψτε με δεν είχε καθόλου πλάκα να πρέπει να κάνεις μαλλιά, μακιγιάζ και να ντυθείς στην τρίχα για το τίποτα, όπως συνέβαινε στο εναλλακτικό σενάριο…
Το εναλλακτικό σενάριο, που το εφάρμοζαν πολλά πρακτορεία ειδικά στο εξωτερικό, ήταν να είμαστε στο πρακτορείο στις 9:30 το πρωί έτοιμες, και να περιμένουμε περίπου μια ώρα να κάνει το πρακτορείο κλήσεις στους πελάτες για να δούμε αν τελικά έχουμε κάποιο κάστινγκ ή όχι. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να έχεις ετοιμαστεί για κάτι, να έχεις κάνει τα έξοδα μετακίνησης για να είσαι στο πρακτορείο και τελικά να μην έχεις να κάνεις τίποτα ενώ θα μπορούσες να είχες αξιοποιήσει πιο παραγωγικά το χρόνο σου κάνοντας κάτι άλλο. Βέβαια ένας άλλος λόγος που τα πρακτορεία εφάρμοζαν αυτήν την τακτική ήταν για να δουν σε τι κατάσταση βρίσκεσαι, αν έχεις πάρει ή χάσει κιλά, σε ποια κατάσταση είναι η επιδερμίδα σου, να δουν πώς ντύνεσαι για τα κάστινγκ και γενικότερα ήταν ένας τρόπος να σε τσεκάρουν. Σήμερα κάνεις απλά μια βίντεο κλήση και ξεμπέρδεψες.
Εκτός αυτού, στα χρόνια εκείνα, για να δει ένας πελάτης τις φωτογραφίες σου έπρεπε είτε να του τις δείξεις η ίδια στο κάστινγκ ή να του στείλει το πρακτορείο σου με κούριερ το μπουκ* σου. Τώρα το μπουκ είναι ένα αρχείο με φωτογραφίες στο τάμπλετ και η αποστολή του γίνεται με μέιλ, τα οποία κάποια μοντέλα δυσκολεύονται να ανοίξουν!
Ένα είναι σίγουρο, για να γίνεις επαγγελματίας μοντέλο δεν αρκεί η ομορφιά!
- Κάστινγκ (Casting) λέγεται το ραντεβού που σου κλείνει το πρακτορείο με έναν δυνητικό πελάτη. Αυτός μπορεί να είναι ένας φωτογράφος, μια διαφημιστική, μια βιοτεχνία ρούχων, ενας σχεδιαστης κλπ.
- Μπουκ (Book) είναι το βιβλίο με τις επαγγελματικές φωτογραφίες ενός μοντέλου.
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]