Παιδίατρος Γ. Χαρίτος: «Είμαι αντίθετος στον εμβολιασμό των παιδιών»
«Ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων ενέκρινε το εμβόλιο της Pfizer για τα παιδιά ηλικίας 12-15 ετών. Ανακοίνωσε δε, ότι από τον Σεπτέμβριο θα είναι έτοιμος να εξετάσει δεδομένα και για τις ηλικίες 2-11.
Ο Καναδάς, μάλιστα, είναι η πρώτη χώρα που ενέκρινε την κατεπείγουσα χρήση του και ξεκίνα τους εμβολιασμούς μαθητών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σύντομα θα ακολουθήσει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός (EMA). Και η χώρα μας. Τις δηλώσεις τις ακούσατε. Οκ. Το εμβόλιο της Pfizer είναι αξιόπιστο. Η ίδια εταιρεία μάλιστα δεν είναι καθόλου άγνωστη στον παιδίατρο. Δικά της είναι τα εμβόλια του πνευμονιοκοκκου και του μηνιγγιτιδοκοκκου τα οποία κυριολεκτικά έχουν σώσει εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο εδώ και δεκαετίες. Εμβόλια και αποτελεσματικά και ασφαλή, κυρίως.
Κι εκεί που μέσα μου πάω να το στρογγυλέψω, «αγριεύει» ξανά.
«Γιατί τα παιδιά;» Ας το δούμε όλο μαζί. Έχουμε πια εμπειρία και πάμπολλα περιστατικά Covid και σε παιδιά. Ας πάρω «στενά» μόνο τα δικά μου. Πόσα παιδιά με κορωνοιό έχω δει από τον Νοέμβριο στον Βόλο; – Νομίζω γύρω στα 70. Πόσα είχαν «βαριά εικόνα» ή Covid – πνευμονία; – Απαντώ. Κανένα. Πόσα κάναν επιπλοκές ή χρειάστηκαν νοσηλεία; – Κανένα επίσης. Αλλά και στην βιβλιογραφία, η βαριά νόσηση από κορωνοιο στα παιδιά είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη. Ποια «ανάγκη» λοιπόν μας ωθεί να εμβολιάσουμε τα παιδιά; Στην πραγματικότητα, καμία τέτοια ανάγκη δεν φαίνεται να υπάρχει. «Μα, η διασπορά…», θα πει κανείς. Αυτό δεν το δέχομαι.
Όχι. Δεν θα εμβολιάσω πχ. τον μαθητή για να προστατεύσω τον εκπαιδευτικό.
Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να έχει το αίσθημα της ευθύνης να εμβολιαστεί για να προστατευθεί ο ίδιος και να προστατεύσει τους μαθητές του. Όπως έκαναν αντίστοιχα ΟΛΟΙ οι παιδίατροι που γνωρίζω. Άσε που, η κουβέντα για τον εμβολιασμό των παιδιών είναι ΕΝΤΕΛΩΣ εκτός τόπου και χρόνου. Με το 40% των ηλικιωμένων και των ομάδων υψηλού κινδύνου να παραμένουν συνειδητά ανεμβολίαστες. Φτάσαμε στα παιδιά τώρα; Είναι δυνατόν να εμβολιάσω εγώ τον εγγονό για να προστατεύσω τον παππού του που δεν θέλει το εμβόλιο; Όχι βέβαια.
Ώρα καλή παππού και nice meeting you. Και στο κάτω κάτω βρε αναγνώστη, είναι δυνατόν (ΜΟΝΙΜΑ πια) σε ετούτη την χώρα την αγγελικά πλασμένη, για όλες τις δικές μας παραλείψεις να πληρώνουν την νύφη τα παιδιά; Ατομική ευθύνη; Τα παιδιά. Καθίστε μέσα; Τα παιδιά. Φορούσαν τυπικότατα στο σχολείο τις μάσκες τα παιδιά και είχαμε τους γονείς με τον freddo στο χέρι και την μάσκα κατεβασμένη να κάνουν πηγαδάκια έξω από το σχολείο. Και τώρα για να τελειώσει (ντεμεκ) η πανδημία, να κάνουμε τι; Να βάλουνε πλάτη τα παιδιά; Όχι. Καμία πλάτη δεν θα βάλουν τα παιδιά. Εμείς έχουμε ευθύνη να τους παραδώσουμε στοιχειωδώς έναν κόσμο, και όχι το αντίστροφο.
Να μπει μια τελεία, προτού χαθεί οριστικά και η τελευταία ικμάδα λογικής. Δηλώνω λοιπόν αντίθετος στον εμβολιασμό των παιδιών. Συνειδητά. Και ίσως σε δεύτερο χρόνο, εφόσον η βιβλιογραφία συναινεί, να συζητήσουμε στα σοβαρά τον εμβολιασμό των παιδιών με βαριά χρόνια προβλήματα. Αυτό maybe yes. Για να προστατεύουμε εκείνα. Και όχι εμάς. Κάπου έλεος δηλαδή» το μήνυμα του συμπολίτη γιατρού, κ. Γιώργου Χαρίτου.
