Όλια Λαζαρίδου: «Δεν βλέπεις και δεν ακούς, μου έλεγαν οι σκηνοθέτες»
“Ήταν όμως ο τρόπος μου να προσλαμβάνω την πραγματικότητα, αυτό ήταν” εξομολογήθηκε η Όλια Λαζαρίδου.
Με αφορμή τα νέα θεατρικά της σχέδια, η Όλια Λαζαρίδου βρέθηκε καλεσμένη στο Στούντιο 4 με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο το απόγευμα της Δευτέρας στην ΕΡΤ. Μέσα σε όλα, δε, η έμπειρη ηθοποιός αναφέρθηκε στην μεγάλη αλλαγή που ένιωσε μετά το πέρας των 50 ετών αλλά και την όποια αφηρημάδα διέκριναν σε εκείνη σε νεαρότερη ηλικία.
Πιο συγκεκριμένα, η Όλια Λαζαρίδου εξομολογήθηκε πως «στην εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους χαλάρωσα, με κουπί πολύ, μετά τα 50 μου. Ήταν μια μακριά πορεία για την οποία και λέω ότι από τα 50 και μετά άρχισε να είναι πιο πραγματική μου ζωή. Με την έννοια ότι άρχισα να βλέπω τον διπλανό μου. Είναι η ηλικία, νομίζω, που αρχίζεις να απελευθερώνεσαι από μερικά πράγματα»
«Μικρή θεωρώ πως ήμουν πολύ θαμπωμένη. Δηλαδή μπορεί να νόμιζα ότι είμαι πολύ κοντά σε κάτι αλλά στην πραγματικότητα έβλεπα τον εαυτό μου, δεν έβλεπα ακριβώς τον άλλον».
«Μου έλεγαν και «δεν βλέπεις» και «δεν ακούς», μου το έλεγαν πολύ συχνά και οι σκηνοθέτες. Μου έλεγαν ότι ήμουν αφηρημένη, βέβαια, με ακολουθούσε αυτό. Ήταν όμως ο τρόπος μου να προσλαμβάνω την πραγματικότητα, αυτό ήταν. Δηλαδή μου έχει τύχει και το εξής όταν κάναμε μια παράσταση».
«Μου το έχει πει ο Δημήτρης Παπαιωάννου, που είχαμε κάνει «Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ» πριν από χρόνια, «της Όλιας της λες και νομίζεις ότι δεν σε ακούει αλλά έρχεται η στιγμή, όταν ωριμάσουν τα πράγματα, που τα κάνει αυτά που της έχει πει οπότε καταλαβαίνεις ότι, εκείνη την ώρα που μίλαγες, σε άκουγε κατά βάθος». Μέσα μου, αν με ρωτήσετε τώρα, είμαι 9 χρονών παιδάκι» τόνισε ακόμα η Όλια Λαζαρίδου στη νέα της συνέντευξη στο καθημερινό μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.
