«Γιατί δεν βοηθάω τη γυναίκα μου με τις δουλειές του σπιτιού»
Το ότι ακόμη και σήμερα οι άντρες θεωρούν προαιρετικό το να ασχολούνται με τις δουλειές του σπιτιού είναι μια από τις παθογένειες της κοινωνίας που παρατηρείται ακόμα και στις νεότερες γενιές σε πάρα πολλά ζευγάρια.
Δουλειές του σπιτιού: “Γιατί δεν βοηθώ την γυναίκα μου”
Ένα κείμενο γραμμένο από έναν σύζυγο και ταυτόχρονα πατέρα, που εξηγεί για ποιον λόγο δεν βοηθάει τη γυναίκα του με τις δουλειές του σπιτιού. Είσαι έτοιμη να διαβάσεις κάτι πολύ διαφορετικό;
«Ήρθε ένας φίλος πριν λίγες μέρες στο σπίτι για καφέ. Καθίσαμε και μιλούσαμε για διάφορα θέματα. Κάποια στιγμή του λέω «Πάω να πλύνω τα πιάτα και έρχομαι».
Με κοίταξε λες και του είπα «Πάω να φτιάξω έναν διαστημικό πύραυλο και έρχομαι». Τότε μου είπε με θαυμασμό αλλά και εμφανώς αμήχανα: «Καλά κάνεις και βοηθάς την γυναίκα σου. Εγώ πάλι δεν τη βοηθάω γιατί όταν το κάνω δεν το εκτιμάει. Την προηγούμενη εβδομάδα σφουγγάρισα και δεν μου είπε ένα ευχαριστώ!».
Γύρισα πίσω και ξανακάθισα. Του εξήγησα ότι δε «βοηθάω» την γυναίκα μου γιατί δεν χρειάζεται βοήθεια. Χρειάζεται συνεργάτη. Είμαι συνεργάτης στο σπίτι και φυσικά κάθε ένας έχει τον ρόλο του, αλλά δεν μπορώ να πω ότι «βοηθάω» στις δουλειές του σπιτιού.
Δε βοηθάω τη γυναίκα μου να καθαρίσει το σπίτι γιατί ζω και εγώ εδώ οπότε πρέπει να το καθαρίσω.
Δε βοηθάω τη γυναίκα μου στο μαγείρεμα γιατί θέλω επίσης να φάω οπότε πρέπει να μαγειρέψω.
Δε βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει τα πιάτα μετά το φαγητό επειδή χρησιμοποιώ και εγώ αυτά τα πιάτα.
Δε βοηθάω τη γυναίκα μου με τα παιδιά, επειδή είναι και δικά μου παιδιά και η δουλειά μου είναι να είμαι πατέρας.
Δε βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει, να απλώνει ή να διπλώνει τα ρούχα, γιατί τα ρούχα είναι και δικά μου και των παιδιών μου.
Δε βοηθάω στο σπίτι γιατί είμαι μέρος του σπιτιού.
Και όσον αφορά τον έπαινο, ρώτησα τον φίλο μου πότε ήταν η τελευταία φορά που η γυναίκα του καθάρισε το σπίτι, έπλυνε τα ρούχα, άλλαξε τα σεντόνια, έκανε μπάνιο τα παιδιά, μαγείρεψε κλπ. και της είπε ευχαριστώ!
Ένα αληθινό ευχαριστώ τύπου: «Μπράβο βρε αγάπη μου! Είσαι τέλεια!»
Σου φαίνεται παράλογο; Γιατί όταν καθαρίζεις το πάτωμα μια φορά στα τόσα περιμένεις τουλάχιστον ένα βραβείο αριστείας με μεγάλη δόξα; Το σκέφτηκες ποτέ αυτό φίλε μου;
Ίσως επειδή για εσένα η κουλτούρα του «σκληρού άντρα» έχει δείξει ότι όλα είναι δική της δουλειά.
Ίσως έχεις διδαχθεί ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν χωρίς να χρειαστεί να κουνήσεις το μικρό σου δαχτυλάκι; Τότε να της πεις ένα μπράβο όπως θα ήθελες να σου πουν και εσένα, με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια ένταση.
Δώσε της ένα χέρι, συμπεριφέρσου σαν ένας πραγματικός σύντροφος, όχι σαν επισκέπτης που έρχεται μόνο για φαγητό, ύπνο, μπάνιο και ικανοποίηση αναγκών … Νιώσε σαν στο σπίτι σου. Στο σπίτι σου.
Η πραγματική αλλαγή της κοινωνίας μας αρχίζει στα σπίτια μας, ας διδάξουμε στους γιους και τις κόρες μας την πραγματική έννοια της συντροφικότητας!»
Η ταυτότητα του εκπληκτικού αυτού άντρα- συζύγου- μπαμπά που έγραψε το κείμενο παραμένει άγνωστη. Αλλά αξίζει πραγματικά συγχαρητήρια για τις σκέψεις του.
Εσείς πόσες φορές έχετε καταλήξει να γκρινιάζετε στο σύντροφό σας για την απροθυμία του να αναλάβει, συμμετάσχει ή έστω βοηθήσει για δουλειές που είναι υποχρεωτικό να γίνουν τη στιγμή που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο;
- : enimerotiko.gr