Αναφορικά με τη ζωή του με τον Γιώργο Μακρή έκανε λόγο ο Μιχάλης Οικονόμου, αναφερόμενος επίσης, στον γιο τους και πώς αντιμετωπίζει το γεγονός ότι έχει δύο μπαμπάδες. Οι δύο ηθοποιοί παντρεύτηκαν τον Ιούνιο του 2024 και είναι γονείς ενός γιου. Το 2021 είχαν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης. Όπως είπε ο ηθοποιός καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα αργά» το βράδυ της Παρασκευής 20 Ιουνίου, το σχολείο του παιδιού βοήθησε πολύ στο πώς το διαχειρίζονται.

Πιο συγκεκριμένα, μίλησε για το πώς αντιμετωπίζεται η οικογένειά τους από το σχολείο του παιδιού τους, ο ηθοποιός δήλωσε: «Ο ίδιος ο γιος μας λέει ότι έχει δυο μπαμπάδες. Κάναμε όμως και ένα ραντεβού με τις δασκάλες τώρα στο νήπιο και τους εξηγήσαμε. Ήταν κάτι που δεν το είχαν αντιμετωπίσει ξανά, μας το είπαν, αλλά είχαν ανοιχτά μυαλά για να το διαχειριστούν συμπεριληπτικά».

Δείτε το βίντεο

Ο ηθοποιός επεσήμανε ότι υπήρξε από την πλευρά των εκπαιδευτικών διάθεση να κατανοήσουν, να προσαρμοστούν και να στηρίξουν το παιδί με σεβασμό στο ίδιο και την οικογένειά του. «Τους πήγαμε διάφορα βιβλία, είχαμε συνεχή επαφή και στη γιορτή της μητέρας, εκεί συγκινήθηκα πολύ, η δασκάλα άνοιξε το θέμα και τους είπε ότι υπάρχει η γιορτή της μητέρας αλλά και του πατέρα, και στη γιορτή της μητέρας τους είπε ο καθένας να ζωγραφίσει ό,τι θέλει για όποιον θέλει. Πήραμε ένα έξτρα δώρο», ανέφερε.

Ο Μιχάλης Οικονόμου ήταν από τους πρώτους που εξέφρασαν την αναγκαιότητα να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, καθώς ο ίδιος δεν έχει βιολογική σχέση με τον γιο του, όπως ο σύζυγός του, και ένιωθε ως «αόρατος γονιός», ενώ υπήρχε και ο φόβος ότι αν πάθαινε κάτι ο άντρας του το παιδί του κινδύνευε να το πάρει η Πρόνοια.

Ο ηθοποιός είχε μιλήσει στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» σχετικά: «Με τον Γιώργο κάναμε σύμφωνο συμβίωσης, νομικά εκείνος έχει την επιμέλεια του παιδιού, αν του συμβεί το οτιδήποτε, το παιδί μπορεί να το πάρει η πρόνοια. Ούτε καν όλοι οι γκέι θέλουν να γίνουν γονείς, μία μικρή ομάδα το επιθυμεί και βέβαια θα κριθούν από κοινωνικούς λειτουργούς για το αν μπορούν να το κάνουν. Με τη γενιά μου στη δεκαετία του ‘80 εισπράτταμε πράγματα που μας θύμωναν, μας πρόσβαλαν, μας ακύρωναν, νιώθαμε ότι δεν ανήκαμε πουθενά. Ας προστατέψει η Πολιτεία τα παιδιά μας, γιατί εμείς τα ζήσαμε, έχουμε θυμώσει και πληγωθεί, ίσως γελάμε πλέον με όλα αυτά. Έχω συγχωρήσει, δεν κουβαλάω πικρία».