Η Μέλπω Ζαρόκωστα έκανε λόγο αναφορικά με τη μάχη της με τον καρκίνο και έκανε μια αναδρομή στα χρόνια που δέχτηκε τη βοήθεια του αείμνηστου Λάμπρου Κωνσταντάρα για να αρχίσει την καριέρα της, ως ηθοποιός.

Ειδικότερα, για τον συνάδελφό της, είπε στο περιοδικό «Λοιπόν» ότι: «Δεν θα χαρακτήριζα ιδιότροπο τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ήταν ευαίσθητος άνθρωπος, υπέφερε αρκετά σε ψυχολογικό επίπεδο. Λυπάμαι που έφυγε τόσο νωρίς και μας στέρησε από την πληθωρική καλλιτεχνική του παρουσία. Ήταν ένα σπάνιο θεατρικό φαινόμενο, του χρωστάω πολλά. Όταν ήρθα από το εξωτερικό στα τέλη της δεκαετίας του ‘50, με άρπαξε κυριολεκτικά στον θίασό του, και με βοήθησε έτσι στα πρώτα βήματά μου, ώστε να καθιερωθώ σιγά σιγά και στην Ελλάδα».

Στην πορεία, η Μέλπω Ζαρόκωστα αναφέρθηκε στις φορές που έφτασε κοντά στον θάνατο και εκτός του καρκίνου, περιέγραψε μια ακόμη εμπειρία που είχε.

Όπως είπε: «Εκτός του καρκίνου, ίσως και μια φορά μικρό κορίτσι, λίγο πριν πάω σχολείο, όταν έπεσα από τον πρώτο όροφο στο σπίτι της γιαγιάς μου στις Τζιτζιφιές. Την γλίτωσα ευτυχώς με θλάσεις και κάποιο κάταγμα στο χέρι».

Όσο για τον καρκίνο, η ηθοποιός ανέφερε: «Μετά από 24 χρόνια περίπου από τη μαστεκτομή, έχω αφήσει πια και τους τακτικούς ελέγχους. Νομίζω ότι είμαι κοντά στο να πω ότι νίκησα τον καρκίνο. Χτύπα ξύλο, παρ’ όλα αυτά».