Τι έδειξε νέα μελέτη για τις επιδράσεις της συστηματικής βάδισης στις νοητικές δεξιότητες των πασχόντων.
Η τακτική άσκηση των ενηλίκων με σύνδρομο Down μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική, αλλά και τη σωματική υγεία τους, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Η μελέτη είναι η πρώτη που διερευνά τις επιδράσεις της άσκησης στους πάσχοντες από το σύνδρομο. Όπως δείχνει, το περπάτημα μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της επεξεργασίας πληροφοριών και της προσοχής, έπειτα από μόλις οκτώ εβδομάδες.
Το σύνδρομο Down είναι γνωστό και ως τρισωμία 21. Οφείλεται στην ύπαρξη ενός εξτρά χρωμοσώματος 21 στα κύτταρα των πασχόντων. Έτσι γεννιούνται με 47 χρωμοσώματα, αντί για 46 που έχουν οι υπόλοιποι άνθρωποι.
Υπολογίζεται ότι ένα στα 1.000 παιδιά γεννιέται παγκοσμίως με τη νόσο, η οποία προκαλεί ποικίλου βαθμού νοητικές ή/και αναπτυξιακές υστερήσεις.
Η νέα μελέτη
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση International Journal of Environmental Research and Public Health. Συμμετείχαν 83 ενήλικες (40 γυναίκες και 43 άνδρες) με σύνδρομο Down, από 10 χώρες του κόσμου. Η ηλικία τους κυμαινόταν από 18 έως 48 ετών.
Οι ερευνητές τους χώρισαν σε τέσσερις ομάδες και τους παρακολούθησαν επί 8 εβδομάδες:
- Οι συμμετέχοντες στην πρώτη ομάδα περπατούσαν ή έκαναν τζόκινγκ τρεις φορές την εβδομάδα, επί 30 λεπτά τη φορά
- Εκείνοι στη δεύτερη ομάδα συμμετείχαν σε σειρά ασκήσεων γνωστικής λειτουργίας. Οι γνωστικές ασκήσεις γίνονταν έξι φορές την εβδομάδα και διαρκούσαν από 20 λεπτά τη φορά.
- Οι εθελοντές της τρίτης ομάδας έκαναν συνδυαστικά την σωματική άσκηση που προαναφέρθηκε και τις γνωστικές ασκήσεις.
- Η τέταρτη ομάδα δεν έκανε κανενός είδους άσκηση (ομάδα ελέγχου).
Στην αρχή και στο τέλος της περιόδου παρακολουθήσεως, όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε σωματικές και γνωστικές αξιολογήσεις.
Τα ευρήματα
Έπειτα από οκτώ εβδομάδες συστηματικής βάδισης ή τζόκινγκ, οι συμμετέχοντες των δύο ομάδων που συμπεριλάμβαναν σωματική άσκηση μπορούσαν να διανύσουν πολύ μεγαλύτερη απόσταση εντός 6 λεπτών απ’ ό,τι πριν γυμνασθούν.
Επιπλέον, οι ερευνητές παρατήρησαν σημαντική βελτίωση στις επιδόσεις τους στα τεστ νοητικών δεξιοτήτων. Ειδικότερα, έκαναν λιγότερα λάθη και έδιναν περισσότερες σωστές απαντήσεις.
Σε ένα άλλο τεστ που αξιολόγησε την ταχύτητα και την ακρίβεια στη λήψη αποφάσεων, οι ερευνητές παρατήρησαν σημαντική βελτίωση σε όλες τις ομάδες, πλην της ομάδας ελέγχου.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι μολονότι η βάδιση είναι μία υποσυνείδητη πράξη για τους περισσότερους ανθρώπους, για τους πάσχοντες από σύνδρομο Down είναι αρκετά απαιτητική. Και αυτό διότι απαιτεί να συγκεντρώνουν την προσοχή τους και να βρίσκονται σε εγρήγορση κατά τη διενέργειά της. Αυτή η νοητική υπερπροσπάθεια πιστεύεται ότι οδηγεί στη νοητική εξέλιξή τους.
«Η βάδιση και γενικότερα η άσκηση, δεν αποτελεί μία απλή δραστηριότητα για πολλούς πάσχοντες από σύνδρομο Down», δήλωσε ο επιβλέπων ερευνητής Dr. Dan Gordon, αναπληρωτής καθηγητής Καρδιοαναπνευστικής Φυσιολογίας της Άσκησης στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin. «Η νέα μελέτη όμως υποδηλώνει ότι μπορεί να αποτελέσει πανίσχυρο μέσον για την ανάπτυξη των νοητικών και εκτελεστικών λειτουργιών τους».
Φωτογραφία: iStock
