–
Δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο και πιο οδυνηρό για έναν γονιό από το να βλέπει το παιδί του να υποφέρει και να δίνει σκληρή μάχη για να ζήσει, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, όπως ο παιδικός καρκίνος.
Η εξομολόγηση της μαμάς Κατερίνας Σταματελάτου υπερήφανη μάνα του Κωνσταντίνου – Εφραίμ που “έφυγε” από καρκίνο, είναι ένα συγκινητικό κείμενο που μας άγγιξε.
ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ
Ο δικός μου ήρωας έφτασε έως 6 μηνών.
Ο δικός μου ήρωας πάλεψε με τον καρκινο.
Ο δικός μου ήρωας είναι αστεράκι πια στον ουρανό.
Ο δικός μου ήρωας με έκανε καλύτερο άνθρωπο και να νοιάζομαι.
–
Ο δικός μου ήρωας ηταν ο λόγος που γνώρισα κι άλλους ήρωες με σούπερ δυνατούς γονείς.
Ο δικός μου ήρωας ζει μέσα απο την οικογένεια μας και μέσα απο αυτή την ομάδα.
Ο δικος μου ηρωας λέγεται και όχι λεγόταν, Κωνσταντίνος_Εφραιμ και με αυτή την ομάδα τιμώ την μνήμη του❤️
–
“ΜΑΧΟΥ”: ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΝΙΩΣΑ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΜΟΥ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΟΟΓΚΟΛΟΓΙΚΗ
Σε παλαιότερη ανάρτησή της η μαμά Κατερίνα είχε γράψει “Έχω δύο παιδιά, ένα στην γη και ένα στον ουρανό.
Το δεύτερο παιδί μου ο Κωνσταντίνος-Εφραίμ πάλεψε σθεναρά από την 3η μέρα της ζωής του με τον Καρκινοδράκο. Στο βλέμμα του έβλεπα μέχρι τέλους την δύναμη ενός τεράστιου μαχητή.
Έφτιαξα την ομάδα εθελοντές δότες μυελού των οστών Σητείας και έγινα εθελόντρια δράσης του συλλόγου Όραμα Ελπίδας γιατί ήθελα όλοι οι άνθρωποι γύρω μου να ενημερωθούν.
Να καταλάβουν ότι ο καρκίνος δεν είναι ταμπού. Να καταλάβουν ότι όλοι μπορούν να βοηθήσουν δίνοντας αίμα, αιμοπετάλια και μυελό των οστών.
Και μπορεί ο Καζαντζάκης να είχε γράψει την λέξη ΜΑΧΟΥ χρόνια πριν αλλά εγώ την ένιωσα στο πετσί μου βλέποντας το βλέμμα του παιδιού μου και των άλλων παιδιών στην παιδοογκολογική. Για αυτά τα βλέμματα θα μάχομαι λοιπόν! ΜΑΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.“
-: Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών Σητείας
–
