Παντρεύτηκα για να τον κάνω να γυρίσει στην οικογένειά του
Δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πώς να γράψω μέσα σε λίγες παραγράφους τη ζωή μου ολόκληρη…
Σας διαβάζω εδώ και καιρό και μου δίνετε κουράγιο και θάρρος για να προχωρήσω παρακάτω, γιατί η αλήθεια είναι ότι ακόμη δεν έχω κάνει το μεγάλο βήμα. Να πάω τη ζωή μου παρακάτω, ίσως είναι πολύ νωρίς, αλλά ίσως να μην έχει έρθει και η κατάλληλη στιγμή.
–
Λοιπόν… Ας ξεκινήσω. Πριν κάποια χρόνια γνώρισα έναν άνθρωπο που τον αγάπησα πραγματικά πάρα πολύ, τον ερωτεύτηκα, κάναμε όνειρα μαζί. Ήμασταν παιδιά. Εγώ 18 αυτός 20. Μετά από λίγα χρόνια αποφασίσαμε να συζήσουμε. Και εκεί άρχισαν όλα. Η σχέση μας βάλτωσε. Δεν βγαίναμε, δεν κάναμε τίποτα μαζί και τότε εμφανίστηκε στη ζωή μου ΑΥΤΟΣ που θα με έκανε να αναθεωρήσω πολλά πράγματα στη ζωή μου.Τον γνώρισα στην εταιρία που εργαζόμουν. Μου άρεσε ο τρόπος που με κοιτούσε, ο τρόπος που μου μιλούσε. Ήξερα ότι ήταν παντρεμένος και είχε και παιδιά. Δεν ήθελα να το προχωρήσω. Υπήρχε έντονο φλερτ και από τις δυο πλευρές. Μέχρι που κάποια στιγμή ο έρωτας δεν μας άφησε άλλα περιθώρια. Τον ερωτεύτηκα, όπως και εκείνος. Παράφορα…
Νομίζω ότι δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει μεγαλύτερο συναίσθημα, στο ερωτικό κομμάτι, για μένα. Δεν του ζήτησα ποτέ να χωρίσει και όσες φορές μου έκανε νύξη για αυτό το θέμα του έλεγα πως πάνω από όλα είναι τα παιδιά του. Έφυγα από την εταιρία για να απομακρυνθούμε, μέχρι και από την πόλη προσπαθούσα να φύγω. Δεν το άντεχα. Αλλά ότι κι αν έκανα ο έρωτας με ξεπερνούσε. Συνεχώς του έλεγα τέλος και μετά πάλι τα ίδια.
Μέχρι που έκανα ένα τραγικό λάθος. Αποφάσισα να παντρευτώ τον σύντροφό μου, για να διακόψω κάθε επαφή μαζί του. Και έτσι έγινε το έθαψα μέσα μου και του ανακοίνωσα ότι παντρεύομαι και ότι δεν θέλω καμία επαφή. Πέρασε καιρός και 3 μήνες πριν το γάμο εμφανίστηκε και μου είπε ότι θα χωρίσει. Δεν το δέχτηκα. Δεν το άντεχα. Του είπα ότι δεν μπορώ να το έχω βάρος. Δεν μπορούσα να το σηκώσω αυτό το φορτίο.
–
Ο καιρός πέρασε και ήρθε η μέρα του γάμου. Το κινητό μου χτυπούσε συνεχώς, μου έλεγε να μη το κάνω. Ότι έχει μιλήσει στη γυναίκα του και δεν είναι πια μαζί. Αλλά ήταν αργά. Δεν μπορούσα να κάνω πίσω.
Ο γάμος έγινε. Εκείνη τη μέρα πίστεψα ότι μπορώ να το τελειώσω οριστικά. Είχα δίπλα μου έναν άνθρωπο που με αγαπούσε. Αν προσπαθούσαμε θα φτιάχναμε μια όμορφη οικογένεια. Άλλωστε τις περισσότερες φορές οι μεγάλοι έρωτες, δεν έχουν καλό τέλος.
Πέρασαν κάποιοι μήνες που με έπαιρνε τηλέφωνα και προσπαθούσα να τον αποφύγω. Αλλά δεν μπορούσα. Πονούσε η καρδιά μου. Δεν άντεχα να τον ακούω να με παρακαλάει. Μέχρι που με έπεισε να τον συναντήσω. Μου έδειξε την αίτηση διαζυγίου και το κλειδί του καινούργιου σπιτιού. Μου το έδωσε και μου είπε ότι θα με περιμένει. Οι επόμενες μέρες ήταν βασανιστικές.
Δεν ήμουν καλά. Δεν ήξερα τι να κάνω. Φυσικά και ο άντρας μου κατάλαβε ότι κάτι έχω, όσες δικαιολογίες κι αν του είπα. Ήταν πολύ δύσκολο να κρύψω όλο αυτό το συναίσθημα. Τελικά του μίλησα και η αλήθεια είναι ότι έπεσα από τα σύννεφα όταν μου είπε ότι με καταλαβαίνει και ότι θέλει να είμαι καλά. Και αν αυτό δεν είναι μαζί του τότε καλύτερα να χωρίσουμε όσο είναι καιρός.
Και έτσι χώρισα. Ήρεμα και πολιτισμένα. Πήγα στο σπίτι άνοιξα και ήταν όπως ακριβώς το είχαμε ονειρευτεί. Τρελάθηκα όταν μπήκα μέσα. Όταν είδα το πόσο πολύ είχε προσέξει κάθε λεπτομέρεια. Δεν ήταν εκεί. Δεν τον είχα ενημερώσει.
Να μην τα πολυλογώ. Ζήσαμε μαζί μια εβδομάδα. Με πολύ γκρίνια και σε αυτόν και σε μένα. Απ τις οικογένειες μας αντίστοιχα. Και είχαν δίκιο. Για τη δική του οικογένεια. Είχε παιδιά και τον είχαν ανάγκη. Και έπρεπε να είναι κοντά τους, αν πραγματικά ο λόγος δεν ήμουν αποκλειστικά εγώ.
Έκατσα σε ένα βράδυ και τα σκέφτηκα όλα. Τα έβαλα σε μια ζυγαριά και αποφάσισα να φύγω. Του είπα ψέματα, ότι γυρίζω στον άντρα μου και ότι τελικά όλο αυτό που ζούμε είναι ένα αστείο. Με παρακαλούσε, έπεφτε στα πόδια μου, αλλά είχα πάρει την απόφαση μου. Έφυγα. Άλλαξα αριθμό και πόλη.
Σε μια εβδομάδα έμαθα ότι ήμουν έγκυος. Από τον άντρα μου. Δεν του ζήτησα να ξαναείμαστε μαζί, δεν θα μπορούσα άλλωστε. Μου το ζήτησε αυτός, αλλά οι καταστάσεις δεν μας άφησαν, ούτε καν να προσπαθήσουμε. Πέρασα μια δύσκολη εγκυμοσύνη, με τη βοήθεια των γονιών μου. Αλλά έχω το παιδάκι μου και είμαι ευτυχισμένη. Και ο πρώην άντρας μου είναι κοντά στο παιδί και πολύ χαρούμενος κι αυτός. Υπάρχει αγάπη μεταξύ μας και απόλυτη συνεννόηση, ότι κι αν έγινε.
Έμαθα ότι εκείνος με έψαξε και ότι ρωτούσε ακόμη για μένα, πολύ καιρό αργότερα. Αλλά από τη στιγμή που γύρισε στην οικογένεια του, δικαίωσε την απόφαση μου. Τον αγάπησα και θέλω να είναι καλά. Και αυτός και η οικογένεια του.
Αυτή ήταν η δική μου Ιστορία. Έκανα πολλά λάθη. Αλλά τα πλήρωσα και τα πληρώνω μόνη μου.
Καλή χρονιά να έχουμε! Και το 2015 να είναι δημιουργικό και χαρούμενο!
Κάτια
πηγή : -
