Αποκούμπι και σύμμαχος στην καταπολέμηση της μοναξιάς αποδεικνύεται η δυνατή μουσική σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο James Cook στην Αυστραλία. Η πρόσφατη μελέτη τους που δημοσιεύεται στο Personality and Social Psychology Bulletin, προτείνει έναν ευχάριστο τρόπο για τη διαχείριση των αρνητικών αισθημάτων που γέννησε ο αποκλεισμός και η κοινωνική απομόνωση για τις ανάγκες προστασίας από τον νέο κορωνοϊό.
Η έρευνα που συμπεριέλαβε 12 πειράματα σε περισσότερους από 2.000 ανθρώπους σε Αυστραλία, Σιγκαπούρη, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ, έδειξε ότι τα υψηλά ντεσιμπλέλ αποτελούν καταφύγιο για όσους αισθάνονται αποσυνάγωγοι, είτε πρόκειται για κάποια μουσική ή ακόμη και θορύβους παρασκηνίου, σε αντίθεση με όσους νιώθουν κοινωνικά αποδεκτοί.
«Οι δυνατοί θόρυβοι αποδεικνύονται μια αποτελεσματική καταπραϋντική κίνηση έναντι των ψυχολογικών επιπτώσεων της κοινωνικής αποξένωσης όπως ο κοινωνικός πόνος, αισθήματα θυμού, μοναξιάς και κακή διάθεση», ανέφερε ο Δρ Adam Wang από το Πανεπιστήμιο James Cook.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η προτίμηση ήχων υψηλής έντασης πιθανώς να μην οφείλεται μόνο σε ψυχολογικούς παράγοντες όπως η επιθυμία για μεγαλύτερη αισθητηριακή απόλαυση, αλλά να εδράζεται σε μια ανάγκη για κοινωνική επαφή.
Όπως επισημαίνει, η μοναξιά δεν είναι απλώς ένα αρνητικό συναίσθημα αλλά μπορεί να έχει μακροχρόνιες ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις. Είναι η ψυχολογική έκφανση του χρόνιου πόνου, παραλληλίζει χαρακτηριστικά, η οποία μπορεί να μειώσει την εργασιακή παραγωγικότητα των ανθρώπων αποσπώντας την προσοχή τους και, ιδίως στον καιρό της πανδημίας, οδήγησε συχνά σε παραβίαση των μέτρων προστασίας.
Μια αίσθηση διαπροσωπικής εγγύτητας
Ο ήχος δρα ως ένας διαμεσολαβητής μεταξύ των ανθρώπων, «αντανακλά τη φυσική και κοινωνική εγγύτητα με τους άλλους», αναφέρει ο Δρ Wang και επισημαίνει ότι η κοινωνικοποίηση προάγεται κυρίως στα πιο «ζωηρά» και έντονα περιβάλλοντα, οπότε γινόμαστε περισσότερο επικοινωνιακοί με τους φίλους και λιγότερο με τους ξένους.
Η αίσθηση του ανήκειν και της εγγύτητας προς τους άλλους είναι σημαντική κοινωνική ανάγκη του ανθρώπου, η απάντηση στον κοινωνικό αποκλεισμό που μπορεί να πλήξει την αυτοπεποίθηση, τη διάθεση, την ποιότητα ζωής και τη μακροζωία μας.
Έχει ενδιαφέρον ότι συχνά μας περνά απαρατήρητο ότι επιλέξαμε τη μουσική ως μέθοδο ανακούφισης, κάτι που είναι εμφανές στη συνήθεια πολλών να αφήνουν θορύβους παρασκηνίου όπως ανοιχτή τηλεόραση κατά τις δουλειές του σπιτιού ή μουσική κατά τη μελέτη.
«Γνωρίζουμε γιατί μεγάλη μερίδα των ανθρώπων αποφεύγει μέρη με δυνατές μουσικές λόγω ενόχλησης από την ηχορύπανση αλλά παραμένει ανεξερεύνητος τόπος γιατί κάποιοι άλλοι απωθούνται αντίστοιχα από τα ήσυχα περιβάλλοντα», κατέληξε ο Δρ Wang για τον οποίο η βολική και ανέξοδη θεραπεία της δυνατής μουσικής θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν για περιπτώσεις ασθενών σε νοσοκομεία, ηλικιωμένων σε οίκους ευγηρίας ή και ανθρώπων σε μοναχικά επαγγέλματα είτε εν γένει απομονωμένων.
Διαβάστε επίσης
Γιόγκα με ή χωρίς μουσική; Κάντε τις πιο έξυπνες επιλογές
Παυσίπονα μετά μουσικής για μεγαλύτερη ανακούφιση!
Μουσική στην εγκυμοσύνη: Κάνει καλό για δύο!
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
