Νέες κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν να μην χορηγούνται αντιβιοτικά για τον πονόδοντο, εάν δεν συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα λοίμωξης.
Ο πονόδοντος δεν χρειάζεται αντιβιοτικά για να αντιμετωπιστεί – τουλάχιστον στους υγιείς ανθρώπους που απλώς πονάνε και δεν έχουν άλλα συμπτώματα, όπως ο πυρετός.
Αυτό αναφέρει στις νέες κατευθυντήριες οδηγίες της η Αμερικανική Οδοντιατρική Εταιρεία (ADA), τονίζοντας πως αντί να χορηγούνται στους ασθενείς αντιβιοτικά τα οποία δεν χρειάζονται, ο πονόδοντος είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζεται με τις απαιτούμενες οδοντιατρικές θεραπείες.
Όπως εξηγεί η ADA, οι οδοντίατροι χορηγούν συχνά στους ασθενείς αντιβιοτικά για να καταπραϋνθεί ο πονόδοντός τους και να μην επιδεινωθεί. Ωστόσο αν κατά τα άλλα οι ασθενείς είναι υγιείς, ο πόνος θα υποχωρήσει όταν διορθωθεί το πρόβλημα στο δόντι του που τον προκαλεί.
«Τα αντιβιοτικά δεν πρέπει να χορηγούνται, εάν ο πονόδοντος δεν εξελιχθεί αρκετά ώστε να μην περνάει μόνο με οδοντιατρική θεραπεία», δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε τις νέες οδηγίες Dr Peter Lockhart. «Αν ο πονόδοντος εξελιχθεί σε σημείο να χρειάζεται στ’ αλήθεια αντιβιοτική αγωγή, ο ασθενής θα έχει και άλλα συμπτώματα».
Συμπτώματα που δείχνουν ότι ο πονόδοντος χρειάζεται αντιβιοτικά είναι:
- Ο πυρετός
- Η διόγκωση των σύστοιχων λεμφαδένων
- Το πρήξιμο στο πρόσωπο
- Η έντονη κόπωση
Σύμφωνα με τις οδηγίες της ADA, οι συστάσεις αυτές αφορούν μόνο τους υγιείς ενήλικες. Επιπλέον, στόχος τους δεν είναι να σταματήσουν εντελώς τη λήψη αντιβιοτικών στον πονόδοντο, αλλά να γίνει εξορθολογισμός της χρήσης τους.
Και αυτό, διότι γίνεται κατάχρηση αντιβιοτικών για οδοντιατρικά προβλήματα, η οποία συμβάλλει στην μικροβιακή αντοχή.
Το πιο συχνό οδοντιατρικό πρόβλημα
Όπως γράφουν οι επιστήμονες της ADA στην ιατρική επιθεώρηση Journal of the American Dental Association, ο πονόδοντος και το πρήξιμο μέσα στο στόμα είναι ο συχνότερος λόγος για τον οποίο απευθύνονται οι ασθενείς στους οδοντιάτρους.
Μερικές φορές οι ασθενείς έχουν οξύ πόνο μαζί με πυρετό, ενώ άλλοτε έχουν έναν συνεχή, αμβλύ ή ισχυρό πόνο.
Σε όλες τις περιπτώσεις οι οδοντίατροι συνηθίζουν να χορηγούν στους ασθενείς αντιβιοτικά. Ωστόσο αναλύσεις της περιόδου 2017-2019 έδειξαν ότι το 30-85% των οδοντιατρικών συνταγών για αντιβιοτικά είναι «ελάχιστα» έως «καθόλου» απαραίτητες.
Τα αντιβιοτικά είναι σχεδιασμένα να σταματούν ή να επιβραδύνουν την εξέλιξη βακτηριακών λοιμώξεων. Εάν λοιπόν ο πονόδοντος δεν οφείλεται σε βακτηριακή λοίμωξη, τα αντιβιοτικά είναι απίθανο να τον καταπραΰνουν. Λαμβάνοντάς τα, όμως, αναίτια ο ασθενής, υπάρχει κίνδυνος αχρείαστων παρενεργειών και ανάπτυξης ανθεκτικών μικροβίων, σύμφωνα με την ADA.
Τα αντιβιοτικά πρέπει να χορηγούνται μόνο όταν:
- Υπάρχουν τα συνοδά συμπτώματα που προαναφέρθηκαν
- Δεν υπάρχει άμεσα διαθέσιμη οδοντιατρική φροντίδα.
Αν όμως υπάρχει άμεση πρόσβαση στον οδοντίατρο και το μοναδικό σύμπτωμα του ασθενούς είναι ο πονόδοντος με το οίδημα μέσα στο στόμα, τα αντιβιοτικά δεν είναι απαραίτητα.
Για να μην πονάει ο ασθενής μπορεί να δοκιμάσει κάποιο παυσίπονο φάρμακο, όπως η παρακεταμόλη ή το μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες ιβουπροφαίνη. Θα τον βοηθήσει, τέλος, πολύ η οδοντιατρική θεραπεία, που μπορεί να απομακρύνει την εστία του πόνου, καταλήγει η ADA.