Η Eurovision 2026 μετατρέπεται σταδιακά σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Το ερώτημα «να μείνει ή να αποκλειστεί το Ισραήλ;» έχει διχάσει χώρες και φορείς, με τη Γερμανία να ξεκαθαρίζει: το Ισραήλ έχει τιμήσει τους κανόνες του διαγωνισμού και η συμμετοχή του είναι απολύτως δικαιολογημένη.
Με επίσημη δήλωση το SWR – ο νέος εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Γερμανίας για Eurovision – έθεσε όρια. Ο εκπρόσωπός του χαρακτήρισε ως απαράδεκτη κάθε απόπειρα αποκλεισμού:
«Ο διαγωνισμός ενώνει πολιτισμούς και ταυτότητες. Το Ισραήλ τηρεί τους κανονισμούς εδώ και πάνω από εξήντα χρόνια.»
Παράλληλα υπογράμμισε ότι το ESC δεν ελέγχεται από κυβερνήσεις αλλά από εθνικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, τονίζοντας την αυτονομία του διαγωνισμού. Τόνισε πως η υποστήριξη της συμμετοχής του Ισραήλ δεν είναι μόνο πράξη αρχής, αλλά και υπεράσπιση των αξιών της Eurovision – της διαφορετικότητας, της σύνδεσης, και του αμοιβαίου σεβασμού.
Από την αντίθετη πλευρά στήνονται φωνές διαμαρτυρίας:
- Ισπανία: Ο Υπουργός Πολιτισμού έχει αφήσει σαφές το ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας αν το Ισραήλ επιτραπεί να συμμετάσχει, με το επιχείρημα ότι η συμμετοχή του δεν πρέπει να συμβάλλει στην «κανονικοποίηση» καταστάσεων που θεωρούνται αποτρόπαιες από κάποιες κοινωνικές ομάδες.
- Σλοβενία και Ιρλανδία: Έχουν δηλώσει ήδη ότι θα αποσυρθούν αν το Ισραήλ συμπεριληφθεί.
- Ισλανδία και Βέλγιο εμφανίζονται να συμμερίζονται τις ανησυχίες, είτε με δημόσιες δηλώσεις είτε με πολιτικές παρεμβάσεις, ενώ καλλιτέχνες από χώρες όπως η Ελβετία και η Φινλανδία έχουν εκφράσει επίσης την υποστήριξή τους σε αντίδραση στον ισραηλινό αποκλεισμό.
Το στρατόπεδο των υποστηρικτών
Από την άλλη πλευρά, οι χώρες που τάσσονται υπέρ της συνέχισης της συμμετοχής του Ισραήλ δεν είναι λίγες — και η φωνή τους ακούγεται δυνατά:
Εκτός της Γερμανίας, όπου ήδη σημειώθηκε η επίσημη θέση του SWR, η Αυστρία και η Ελβετία ξεχώρισαν ως χώρες που υποστηρίζουν το δικαίωμα του Ισραήλ να συμμετέχει.
Το μεγάλο στοίχημα: “Big Five”, αποχωρήσεις και κόκκινες γραμμές
Αυτό που κάνει την όλη διαμάχη κρίσιμη είναι ότι στο επίκεντρο βρίσκονται χώρες της ισχυρής ομάδας των “Big Five” — εκείνες που διασφαλίζουν τη χρηματοδότηση, την προβολή και το τελικό στάδιο του διαγωνισμού. Αν κάποιες από τις χώρες αυτές – η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, αποφασίσουν να αποχωρήσουν, η Eurovision δεν απειλείται απλώς οικονομικά, αλλά κινδυνεύει να χάσει τον πολιτισμικό της χαρακτήρα.
Η Γερμανία έχει ήδη θέσει σαφή όρια. Μία αποχώρηση χωρίς αιτία θεωρείται από αυτή “ξεπέρασμα κόκκινης γραμμής”.
Η EBU έχει ανακοινώσει ότι η τελική απόφαση για τη συμμετοχή του Ισραήλ θα ληφθεί τον Οκτώβριο, σε συνδυασμό με γενική συνέλευση που θα συζητήσει τη θέση όλων των συμμετεχόντων κρατών και τις πιέσεις που ασκούνται. Είναι πιθανό ότι μέχρι τότε η πίεση από τα “στρατόπεδα” που διαμορφώνονται να ενταθεί — πολιτικά, διπλωματικά, και φυσικά μέσα στο κοινό και τους καλλιτέχνες.
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
