Γιάννης Μποσταντζόγλου: «Έβλεπα στο βλέμμα του ότι υπέφερε και ήξερα ότι δεν μπορώ να του συμπαρασταθώ»
“Ήμασταν πολύ δεμένοι, παιδεύτηκε ο κακομοίρης με τον καρκίνο” εξομολογήθηκε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου.
Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, αυτή την εβδομάδα, στην εφημερίδα On Time και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Μεταξύ άλλων, μάλιστα, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για την πληγή που νιώθει εδώ και τρία χρόνια, απ’ όταν και έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος του αδελφός.
Η πιο μεγάλη σας πληγή είναι το ότι πριν από τρία χρόνια χάσατε τον αδελφό σας;
Ναι. Είναι η μεγάλη μου πληγή. Ο Κώστας ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος μου και ήμασταν πολύ δεμένοι. Παιδεύτηκε ο κακομοίρης με τον καρκίνο. Και ξέρετε, έβλεπα στο βλέμμα του ότι υπέφερε και ήξερα ότι δεν μπορώ να του συμπαρασταθώ. Από μέσα τον «έτρωγε» η αρρώστια κι εγώ του έλεγα: «Έλα, Κώστα μου, κουράγιο, υπομονή, σε αγαπάμε. Όλα θα πάνε καλά». Είναι τόσο ανούσια όλα αυτά, εκείνη τη στιγμή, που ο Χάρος τον είχε… ακουμπήσει πια. Το ήξερε. Και παρ’ όλα αυτά δεν έλεγε ούτε ένα «αχ». Ήταν πολύ υπομονετικός.
Παίζατε όταν «έφυγε» ο αδελφός σας;
Ναι. Και όταν πέθαναν η μαμά μου και ο μπαμπάς μου. Είναι η δουλειά μας έτσι. Είναι τα μεροκάματα των άλλων, ο κόσμος που έρχεται. Όταν σου συμβαίνει να πρέπει να ανέβεις πάνω στη σκηνή έπειτα από κάτι τέτοιο, καταπιέζεσαι πολύ. Έχεις τον πόνο σου, αλλά πρέπει να κάνεις τον κόσμο να γελάει.
Η πληγή της απώλειας του αδελφού σας υπάρχει ακόμα;
Βεβαιότατα. Και της μαμάς και του μπαμπά υπάρχει. Και όσο τους θυμάμαι, αναπολώ ωραίες στιγμές και κλαίω. Δεν το θεωρώ αδυναμία. Δεν θα κλάψεις για τον δικό σου άνθρωπο;
- εικόνας: NDP Photo
