Ο Βρετανός πρώην ποδηλάτης Κρις Χόι, 6 φορές Ολυμπιονίκης, ανακοίνωσε χθες, Σάββατο 20 Οκτωβρίου ότι ο καρκίνος που δημοσιοποίησε τον Φεβρουάριο είναι ανίατος.

Πιο συγκεκριμένα, σε ηλικία 48 ετών, αποκάλυψε ότι είχε από δύο έως τέσσερα χρόνια να ζήσει σε μια συνέντευξη στους «Sunday Times» πριν από τη δημοσίευση ενός βιβλίου με τον τίτλο «My Toughest Race Yet»/ Ο πιο σκληρός μου αγώνας ακόμα).

«Σας λέω με το χέρι στην καρδιά μου, είμαι πολύ θετικός τις περισσότερες φορές και πραγματικά χαρούμενος. Είναι πιο σημαντικό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο. Είναι να απολαύσεις τη ζωή και να βρεις την ευτυχία», είπε στην εφημερίδα. «Υπάρχει τόση θετικότητα που μπορεί να προκύψει από όλο αυτό, από όλες τις οπτικές γωνίες. Είμαι πολύ χαρούμενος που αυτό το βιβλίο μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους», πρόσθεσε.


Ο Σκωτσέζος ανακάλυψε τον Σεπτέμβριο του 2023 ότι είχε έναν όγκο στον ώμο του κατά τη διάρκεια μιας τομογραφίας στο νοσοκομείο, όταν νόμιζε ότι απλώς τον είχε στραμπουλήξει.

Μια άλλη εξέταση, δύο μέρες αργότερα, αποκάλυψε ότι ήταν καρκίνος του προστάτη που είχε κάνει μετάσταση στα οστά. Υπήρχαν όγκοι στον ώμο, τη λεκάνη, το ισχίο, τη σπονδυλική στήλη και τα πλευρά.

chris hoy reuters 1

Η γεμάτη διακρίσεις καριέρα του Κρις Χόι στην ποδηλασία

Γεννημένος στο Εδιμβούργο, ο Χόι κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο στο ομαδικό σπριντ το 2000 στους Αγώνες του Σίδνεϊ και στη συνέχεια κέρδισε τον πρώτο ατομικό του Ολυμπιακό τίτλο στο χιλιόμετρο τέσσερα χρόνια αργότερα στην Αθήνα.


Το ρεκόρ του εμπλουτίστηκε με τρία νέα χρυσά μετάλλια στο Πεκίνο (2008) και μετά άλλα δύο στο Λονδίνο (2012). Έχει 11 παγκόσμιους τίτλους ενώ αποσύρθηκε από τον αθλητισμό το 2013.


Κάνε Like στη σελίδα μας στο facebook

Ακολουθήστε το Diaforetiko στο Google news Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

  • Μνημόσυνο Φώφης Γεννηματά για τα 3 χρόνια από τον θάνατό της: Με λευκά τριαντάφυλλα η κόρη της δίπλα στον Ανδρέα Τσούνη
  • Tάσος Κωστής: «Νίκησα τον καρκίνο με 72 ευρώ σε δημόσιο νοσοκομείο»
  • Συγκλονίζει η Δώρα Τσαμπάζη για τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη: «Δύο χρόνια χωρίς το χαμόγελό σου»