Άννα Ρεζάν: Η Ελληνίδα που έγινε σταρ στις ΗΠΑ
Άννα Ρεζάν: Η Ελληνίδα που έγινε σταρ στις ΗΠΑ
Διάσημη στην Αμερική από την κωμική σειρά όπου παίζει με τον Ερικ Ρόμπερτς, βγάζει όλη της την ευαισθησία σκηνοθετώντας ντοκιμαντέρ για τους Εβραίους ή τη Μακρόνησο – Και έχει πολλά να μοιραστεί μαζί μας
Συνέντευξη στον Θανάση Διαμαντόπουλο
Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος
Επιμέλεια Λίζη Παπάζογλου
Ηθοποιός, μοντέλο, μουσικός και σκηνοθέτις, η γεννημένη το 1992 Αννα Ρεζάν μοιράζει τον χρόνο και την καριέρα της μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας. Την έχουμε απολαύσει τηλεοπτικά στη σειρά «Ματωμένα Χώματα» (2019), ενώ πρόσφατα σκηνοθέτησε την παράσταση «Τους παλιούς μου φίλους καλώ… 50 χρόνια μετά» ως φόρο τιμής στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Οι μεγάλες προσωπικότητες άρχισαν να παρελαύνουν αρκετά νωρίς στη ζωή της. Aλλά πώς να μη συμβεί κάτι τέτοιο όταν γεννιέσαι συγγενής της αείμνηστης δημοσιογράφου Μαρίας Ρεζάν, η οποία υπήρξε ξαδέλφη του παππού της; Η Αννα Ρεζάν έχει επίσης συγγένεια μέσω του πατέρα της με τον μεγάλο ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη.
Δραστήρια και ανήσυχη, βγήκε αρκετά νωρίς από τη σκιά των προγόνων της και αποφάσισε να χαράξει τον δικό της δρόμο. Η καλλιτεχνική πορεία της περιλαμβάνει την ταινία όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Ρομπέρτο Μπενίνι, το «La Commedia Di Amos Poe» (2010), μια νέα μετάφραση της «Θείας Κωμωδίας», ως μοντέλο έκανε πασαρέλα στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, ενώ το 2018 συμπρωταγωνίστησε στην ταινία «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη Θεοδωράκη» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Αστέρης Κούτουλας. Το δικό της σκηνοθετικό ντεμπούτο το έκανε με το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ «My People» που αφορά το Ολοκαύτωμα και την Εθνική Αντίσταση και παρουσιάστηκε φέτος στο Λος Αντζελες. Την παραγωγή του υπογράφουν η ίδια, αλλά και οι βραβευμένοι με Οσκαρ Μίτσελ Μπλοκ και Κιμ Μάγκνουσον.
Από την πορεία της Αννας Ρεζάν δεν μπορούμε να παραλείψουμε τη συνεργασία της με τον μεγάλο Χούλιο Ιγκλέσιας, ο οποίος της έδωσε και την άδεια να διασκευάσει και να ερμηνεύσει το δημοφιλέστατο τραγούδι του «Baila Morena». Ούτε βέβαια τη viral στις ΗΠΑ σειρά «Great Kills», στην οποία συμμετέχει με τον αδελφό της Τζούλια Ρόμπερτς, Ερικ. Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μιλήσει.
GALA: Πώς βίωσες την απόφασή σου να μετακομίσεις στη Νέα Υόρκη; Δυσκολεύτηκες;
ΑΝΝΑ ΡΕΖΑΝ: Οταν πήγα στη Νέα Υόρκη, μόλις τελείωσα το σχολείο, είχα μόνο τη βαλίτσα μου και 500 δολάρια στην τσέπη. Πήγα για 10 μέρες για να δω αν μπορώ να μείνω χωρίς να έχω κανέναν να με περιμένει εκεί. Εκανα έναν καινούριο φίλο, τον Ντιν, που με στήριξε σαν μεγάλος αδερφός αφού εκεί δεν ήμουν κάποια. Στην Ελλάδα είχα ήδη παίξει στα «Ματωμένα Χώματα», στο «Κόκκινο Δωμάτιο»…
G.: Υπήρχε κάτι που σε είχε απογοητεύσει εδώ στην Ελλάδα;
Α.Ρ.: Δεν θα το έλεγα. Πλέον έχω αγαπήσει περισσότερο την Ελλάδα και θα ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω εδώ, σε αυτό τον τόπο που βρίσκω υπέροχο. Τότε αναζητούσα ανθρώπους που είχαν τα ίδια μυαλά, κοινή οπτική και πίστευα σε αυτά που παρήγαγε η Αμερική, αλλά και στην ευρύτητα της σκέψης των ανθρώπων που εμπλέκονταν σε αυτά.
G.: Λες ότι έχεις πλέον αγαπήσει περισσότερο την Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι είχε συμβεί στο παρελθόν;
Α.Ρ.: Ενιωθα ότι η Ελλάδα δεν μου έδινε τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν στην Αμερική.
G.: Και τώρα τι έχει αλλάξει;
Α.Ρ.: Εγραψε το «Variety» ότι η σειρά «Great Kills» έχει γίνει viral. Παίζουμε με τον Ερικ Ρόμπερτς και τον Στιβ Στανούλις, ο οποίος έχει ελληνική καταγωγή. Σίγουρα είμαι πολύ ευτυχισμένη που συνεργάζομαι μαζί τους, και μάλιστα σε μια κωμωδία, ειδικά μετά το ντοκιμαντέρ που γύρισα ως σκηνοθέτις (σ.σ.: το «Μy People») που αφορά στους Ελληνοεβραίους του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου. Το γύρισα με τον πολυβραβευμένο Αμερικανό παραγωγό Μίτσελ Μπλοκ και τον πρόεδρο της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Δανίας, Κιμ Μάγκνουσον. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ τόσοι άντρες στήριξαν μια γυναίκα για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να εμπνεύσει πολλούς.
G.: Πραγματεύτηκες πάντως ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα…
Α.Ρ.: Ναι, ήταν βαρύ. Τώρα κάνω γυρίσματα στη Μακρόνησο, είμαι συμπαραγωγός με τον Γερμανό σκηνοθέτη Ρολφ Καστελέινερ και έχω και τη γενική επιμέλεια.
Το πρότζεκτ αφορά στην ιστορία ενός ανθρώπου, του Λευτέρη Τσακίρη, ο οποίος βρέθηκε στη Μακρόνησο ως παιδί με τη μητέρα του. Πραγματεύεται όσα έζησε με την εξορία του πατέρα του εκεί μετά το αντάρτικο, αφού τον ακολούθησε. Είναι ένα επίσης πολύ δύσκολο θέμα, είναι όμως μεγάλη μου τιμή να έχω αυτόν τον ρόλο σε όλο αυτό.
G.: Εύλογο γιατί δέχτηκες με ανακούφιση να συμμετάσχεις σε μια κωμωδία.
Α.Ρ.: Ναι, μεγάλη. Πέταγα από τη χαρά μου. Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω κωμωδίες. Στη σειρά παίζω μια ηθοποιό που υποδύεται έναν ρόλο σε καλτ ταινία με βρικόλακες, την οποία σκηνοθετεί ο Ερικ Ρόμπερτς. Γελάσαμε πολύ στα γυρίσματα. Ο Ερικ είναι πάρα πολύ γενναιόδωρος, έχει παίξει σε πάνω από 770 παραγωγές. Διασκεδάσαμε παρά το τσουχτερό κρύο στη Νέα Υόρκη. Παίζω στη 2η σεζόν της σειράς, που από το ξεκίνημά της είχε εξαιρετική βαθμολογία στο imdb. Δίνει στους ανθρώπους κάτι πολύ σημαντικό: τους κάνει να γελούν και να ονειρεύονται. Με αυτά τα δύο η ζωή γίνεται ομορφότερη. Και στο ντοκιμαντέρ μου «My People» έχω την ίδια προσέγγιση, ότι στο τέλος το καλό πάντα νικάει – θέλω να πιστεύω σ’ αυτό.
G.: Γιατί το ονόμασες «My People»;
Α.Ρ.: Eίναι οι δικοί μου άνθρωποι. Η ιστορία της προγιαγιάς μου είναι αυτή τoυ εβραϊσμού της Ελλάδας. Υπάρχουν πολλοί διάσημοι στην Αμερική που προέρχονται από την εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας: ο Βιντάλ Σασούν, η Νταϊάν φον Φίρστενμπεργκ, o Σιντ Γκάνις (σ.σ.: ο πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που απονέμει και τα Οσκαρ), ο γκουρού του real estate Σαμ Ισραελ και πολλοί άλλοι.
G.: Πιστεύεις ότι η έκθεση είναι μια καλή μορφή προστασίας;
Α.Ρ.: Αν με το να μοιραστείς ένα βίωμά σου έχεις να προσφέρεις κάτι στο κοινωνικό σύνολο, τότε κάν’ το. Οπως εγώ στην εφηβεία μου έπαιρνα θάρρος από μια ατάκα συνέντευξης ή μιας βιογραφίας και με ενέπνεε, με στήριζε ή μου έδινε μια λύση. Για παράδειγμα, το εκπληκτικό βιβλίο της Μαρίας Ρεζάν, η οποία ήταν ξαδέρφη του παππού μου, «Με νοσταλγία… για μια ζωή έτσι, χωρίς πρόγραμμα» με ενέπνευσε – ιδιαίτερα το περιστατικό όπου είχε ντυθεί καμαριέρα στο «Μεγάλη Βρεταννία» για να πάρει συνέντευξη από τη Σοράγια, την οποία τότε όλοι κυνηγούσαν για μια δήλωσή της.
G.: Μπόρεσες να διαπιστώσεις στη ζωή σου πόσο κτηνώδεις μπορούν να γίνουν κάποιοι άνθρωποι με τον άλλο όταν έχουν εξουσία στα χέρια τους;
Α.Ρ.: Αυτό το κτήνος σίγουρα πρέπει να το βλέπουμε ως μια νοσηρή φιγούρα που χρειάζεται θεραπεία.
G.: Εχεις αναφέρει σε τηλεοπτική σου συνέντευξη ότι υπήρξες θύμα βιασμού…
Α.Ρ.: Χαίρομαι που το αναφέρεις γιατί επικοινωνήθηκε με τρόπο που με στενοχώρησε πολύ. Αναφέρθηκα σε αυτό για να εμπνεύσω. Και πήρα πολλά μηνύματα από ανθρώπους που είχαν βιώσει την ίδια τραυματική εμπειρία. Ακόμα και μέλη της δικής μου οικογένειας μου είπαν ότι τους δίνω δύναμη, γιατί όντως μπορεί να ξεπεραστεί το τραύμα. Αλλά όλο αυτό επικοινωνήθηκε με τρόπο υπερβολικό από τα Media.
G.: Οι άνθρωποι είναι έτσι, όχι μόνο τα Μέσα.
Α.Ρ.: Αυτό που διαχωρίζει τους μεν από τους δε είναι το αν έχουν κάνει ψυχοθεραπεία ή όχι.
G.: Κλείνοντας, πες μου κάτι και για τη συνεργασία σου με τον Χούλιο Ιγκλέσιας.
Α.Ρ.: Είμαι πολύ χαρούμενη που μου έδωσε την άδεια να διασκευάσω το «Baila Morena», ένα κομμάτι που δεν δίνει για διασκευές. Ο Ιγκλέσιας είναι ένα είδωλο, ένας άνθρωπος γενναιόδωρος που αγαπάει πολύ την Ελλάδα και του αρέσει να την επισκέπτεται.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
BEST OF NETWORK
