Ο Στέλιος Παρλιάρος παραχώρησε μια άκρως εξομολογητική συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Άρη Καβατζίκη, όπου περιέγραψε τη ζωή του και τα παιδικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και τις πρώτες προσπάθειές του στον χώρο της ζαχαροπλαστικής
Μίλησε επίσης, για την οικονομική καταστροφή που υπέστη, την γνωριμία του με τον γνωστό σχεδιαστή Billy Bo, και τον φόβο κάποιων που πίστευαν ότι θα τους «κολλήσει» Aids
Αναφερθείς στα παιδικά του χρόνια και την πρώτη «απόπειρα» στη μαγειρική ο Στέλιος Παρλιάρος τόνισε: «Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη και ήρθα στην Αθήνα στη Γ’ δημοτικού, οι γονείς μου έβλεπαν ότι δεν τα κατάφερνα με τα τουρκικά στο σχολείο. Στο σχολείο ήμουν δακτυλοδειχτούμενος, μου έλεγαν: «Στην Πόλη είχατε ρεύμα; Μένατε σε τσαντίρι;», θεωρούσαν ότι η Κωνσταντινούπολη είναι κάπου άλλου. Οι ποδιές για το σχολείο που μου είχε ράψει η γιαγιά μου ήταν μακριές, όταν ήρθα στην Αθήνα και τις φορούσα, λέγανε: «Κοίτα τι φοράει, κοριτσίστικη φούστα». Πήγα σε νυχτερινό τεχνικό λύκειο για να γίνω μηχανικός άλλα τίποτε, μέχρι που μπήκα σε ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής και είπα αυτή είναι η δουλειά μου».
Δείτε τι είπε ο Στέλιος Παρλιάρος
Για τα ριάλιτι μαγειρικής, ο Στέλιος Παρλιάρος είπε ότι δεν του ταιριάζουν αισθητικά: «Εμένα προσωπικά τα ριάλιτι μαγειρικής δεν με αγγίζουν, γιατί δεν μου προσφέρουν αισθητική. Την κουζίνα και τα παιδιά τα θέλω καθαρά, να φοράνε λευκά, με μαζεμένα μαλλιά, να μην έχουν δαχτυλίδια, σκουλαρίκια και τατουάζ, είμαι της γαλλικής σχολής. Μιλάμε για υγιεινή και καθαρό πάγκο στη μαγειρική, δεν μπορείς να βγαίνεις με τέτοια αμφίεση και να γίνονται τελικά ριάλιτι, η τηλεόραση πρέπει να είναι εκπαιδευτική. Το πρώτο MasterChef από το οποίο βγήκε ο Άκης Πετρετζίκης, ήταν εκπαιδευτικό και πολύ καλό, δεν ήταν ριάλιτι».
Το χειρότερό μου είναι οι φωτογραφίες στις τούρτες, έχω δει να κόβουν το μωρό στην τούρτα για να το φάνε, απάντησε: «Μου έχουν ζητήσει πολλές ευφάνταστες τούρτες στη δεκαετία του ‘80, μία κυρία μου είπε πως δεν ανάβουν τα φανάρια στο αυτοκίνητο-τούρτα του παιδιού της. Φτιάξαμε τούρτες-προτομές αγαλμάτων, τούρτα με τις μάσκες του θεάτρου πήγε και ήρθε 5-6 φορές στο Ψυχικό για να διορθώσουμε το χαμόγελο της μάσκας. Τα τελευταία χρόνια μου ζητάνε διάφορα αλλά δεν τα κάνω, μου ζητάνε διάφορες κακόγουστες κατασκευές στις τούρτες, άλλα δεν τις κάνω, γιατί οι τούρτες – τέρατα που βλέπουμε είναι ψεύτικες και όχι βρώσιμες. Το χειρότερό μου είναι οι φωτογραφίες στις τούρτες, έχω δει να κόβουν το μωρό στην τούρτα για να το φάνε, να σου έρχεται στο κουτάλι το μάτι του μωρού σου».
Οφείλω πολλά στον Billy Bo και στον Μάκη Τσέλιο
Ο Στέλιος Παρλιάρος αναφέρθηκε και στην γνωριμία του με τον Billy Bo: «Είχα γνωρίσει τον Billy Bo και μάλιστα ένα κομμάτι του ξεκινήματος μου το οφείλω σε εκείνον και στον Μάκη Τσέλιο. Ο Billy Bo ήταν ένας φωτεινός άνθρωπος, δύσκολος, του είχαν καλλιεργήσει ότι ήταν ο ωραίος της εποχής, είχε το αντίστοιχο ύφος, άλλα διέθετε καλή ψυχή. Έζησα έναν αποκλεισμό τότε γιατί ο κόσμος ήξερε ότι έκανα παρέα με τον Billy Bo και φοβόταν μην τυχόν και τους κολλήσω AIDS από τα γλυκά».
Για το αν μετάνιωσε που δεν έκανε οικογένεια ο Στέλιος Παρλιάρος σημείωσε: «Δεν έχω μετανιώσει που δεν έκανα δική μου οικογένεια, έχω δυο ανίψια, την Πόπη και τον Φώτη, με τους οποίους μεγαλώσαμε σαν αδέλφια. Εάν είχα δική μου οικογένεια, παιδιά, πεθερά και σόι, δεν θα έκανα την καριέρα που έκανα, σκέψου στις δυσκολίες που πέρασα να είχα να θρέψω και δυο παιδιά».
Για την οικονομική καταστροφή που υπέστη: «Για εννέα μήνες ταλαιπωρήθηκα πολύ να κάνω δικό μου μαγαζί, γιατί δεν με πίστευε κάνεις, ήταν υπόγειο το πρώτο μου μαγαζί, όπου έφτιαχνα ωραίες βιτρίνες. Ο πατέρας μου δεν πρόλαβε το μαγαζί μου, όταν με το ζόρι τον φέραμε από την Κωνσταντινούπολη, μελαγχόλησε στην Ελλάδα και πέθανε στα 67 του. Είχα χρέη στο δημόσιο γιατί έκανα οικονομικά ανοίγματα, ήμουν μικρός και καλλιτεχνική φύση και δεν με ένοιαζε, άλλα τα ξεχρέωσα και τα ξεπέρασα. Έπεσαν πολλά κοράκια για να πάρουν την επιχείρηση γιατί ήθελα έναν συνέταιρο και κάποια στιγμή, το 2002 άρχισα να βγάζω το όνομά μου προς τα έξω. Το 2004, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, άλλαξα τελείως πορεία στη ζωή μου, εδώ και 20 χρόνια είμαι ένας άλλος άνθρωπος, είναι η καλύτερη μου εποχή».
[penci_related_posts title=”ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:” number=”8″ style=”grid” align=”none” displayby=”cat” orderby=”random”]
